Ejderhanı Nasıl Eğitirsin

8. Bölüm: Şimdi Nerdesin?

Hadi ama! Koşarak dışarı cıktım. Geyirik ve Valka dişi ejderhayla ilgileniyorlardı.

"Hıçgıdık! O sizinle mi?"

"Hayır. En son seninleydi." Dedi Valka.

Hıçkırıklarıma engel olamadım. Bu ağlamamı dahada arttırdı.

"Neden? Ne oldu?"

"Dişsiz eve deli girdi. Çok endişeliydi. Hançur'un ona bir şey yaptığını söylemeye çalışyordu."

"Etrafa baktın mı?"

"Evet. Dişsiz gelmeden sesler geliyordu. Yoksa... O çığlık Hıçgıdık'ın mıydı?! Çok aptalım! Eğer baksaydım onu götüremezlerdi! Çok aptalım! Çok!"

"Sakin ol Astrid. Dişsiz onların nerede olduğunu bulabilir. İz sürebiliyor."

"Ona bir şey olursa?"

"Bir şey olmaz. Merak etme."

Geyirik, "Eğer Hançur'un işiyse zaten bize bir mesaj yollar."

"Evet. Sakın ol ve eve git. Biz bir toplantı düzenleyeceğiz. Plana ihtiyacımız var."

Bana eve gitmemi söylüyorlar! Nasıl bu kadar soğuk kanlılar? Dişsiz hala evin yanında kükrüyordu. Ona yaklaştım ve kafasını okşadım. Ama o sakin olamıyordu. Yavaşça yere oturdum ve ağlamaya devam ettim. Elime şişe çarptı. Not! hızla notu alıp okumaya başladım.

"Sevgili Berk adası sakinleri;

Çok önemli reisiniz elimde. Dengesiz Hançur'un elinde! İntikam zamanı! Yarın geceye kadar iki Gecenin Öfkeside elimde olmazsa reisiniz için hiç iyi olmaz. Ejderha adasında bekliyor olacağım. Elinizi çabuk tutsanız iyi olur. Zira reisiniz aldığı zehirle uyuyor. Sanırım hiç uyanmayabilir. Ben olsam çabuk olurdum. Panzehiri bende ve iyileşme olasılığı varken ölmesini istemeyiz.

DENGESİZ HANÇUR

Berbat bir yazıylada imzasını atmıştı. Ağlamaktan kendimi alamadım. Hıçgıdık, sana ne yaptı? Kafamı ellerimin arasına alıp daha çok ağlamaya başladım.

Ben ağlarken Dişsiz beni dürtüyordu. Ona baktığımda kafasıyla denizi gösteriyordu.

"Gitmelimiyiz?"

Deli gibi zıplamaya başladı. Sanırım gitmeliydik.

Eğer Hançur, eğer ona gerçekten bir şey yaptıysan... Karşında bir ejderha ordusu bulacaksın!

"Dişsiz! Git ve bütün ejderhaları topla. Ama sessiz ol. Hadi oğlum."

Eve koştum. Üstüme pantalon ve botlarımı giydim. Bozulan örgümü açtım ve saçlarımı serbest bıraktım. Masanın üzerinde duran kask dikkatimi çekti. Hıçgıdık'ın kaskı...

Onuda kafama geçirdim ve baltamı aldım. Dışarı çıktığımda ufak çaplî bir şaşkınlık geçirdim. Bütün ejderhalar köy meydanındaydı. Dişsiz kendinden emin duruyordu. Derin bir iç çektim ve Dişsiz'e bindim. Fırtınuç yanıma yaklaştı.

"Merak etme kızım. Sen Eirik'e göz kulak ol."

Ona öptüm ve Dişsiz'in başını okşadım.

"Hadi oğlum. Birileri iyi bir ders istiyor. Onlara hadlerini bildirelim. Bakalım karşılarında yine aynı Dişsiz ve Astrid mi var?"

Kuyruğunu açtım ve anında havalandı. Korkunç bir kükreme çıkardı. Bunu ilk defa duyan biri kesinlikle donuna yapardı.

Bizimle birlikte bütün ejderhalar havalandı. Yolumuz uzun. Diğer ejderhaları neredeyse geride bırakmıştık.