The End Of The World

Hoofdstuk 17

Pov Megan

Ik glimlachte naar hem.

"Fijn dat je gekomen bent..." Ik beet hard op mijn lip.

"Ja hou het maar kort", mompelde hij. Ik zuchtte.

"Justin ik... Ik heb het nóóit met je uit willen maken... Maar ik moest het."

"Wat? Ook niet voor een andere jongen?" Hij fronste en pakte een fles wijn. Hij schonk een glas in en gaf er ook één aan mij. Ik zuchtte en beet hard op mijn lip.

"Justin..." Ik keek naar hem en hij keek terug. Waarom was het niet meer zoals vroeger? Ik miste hem.

"... Ik moest het uitmaken voor iemand anders", fluisterde ik. "'Mijn vader wilde dat ik met een gast ging trouwen... geen idee hoe die heet. Daarom moest ik het uitmaken met jou." In één keer dronk hij de fles op, klemde hij zich tegen me aan en zoende me. Ik ging er in mee, maar ik stopte.

"Justin..."

"Megan..." Hijgde hij en hij glimlachte tegen zijn lippen aan. "Had me dit gezegd!"

"Alsof je tegen me wilde praten", hij zuchtte en ik wist dat ik gelijk had.

"Nou ja. Nu we hier toch zijn", zei hij en hij drukte me tegen de muur aan. Ik beet hard op mijn lip.

"Justin dit is niet goed", fluisterde ik.

"Nou en. Niemand die ons ziet." Hij glimlachte en begon me weer te zoenen. Ik liet het allemaal toe. Ik wist dat het fout was maar het voelde tegelijkertijd zo goed.

"Ik wil je, Megan", fluisterde hij in mijn oor en toen was ik verkocht. Ik ging mee in zijn zoen en tevreden sloeg ik mijn armen om hem heen.

"Ik hou van je."

"Ik ook van jou."
Hij glimlachte en kuste mijn nek. Ik grijnsde.

"Dit is echt te lang geleden", jammerde ik. Justin knikte en trok mijn shirt uit.

"Ja..." Glimlachte hij en hij kuste mijn buik, terwijl ik zijn sixpack streelde en zijn shirt uit deed.

"Ik wil je."

"I know", grijnsde ik kort en hij legde mij op de bank. Snel trok hij mijn shirt uit, maakte mijn bh los en schoof mijn broek stuk voor stuk een beetje naar beneden. Hij grijnsde toen hij er mee klaar was en bij hem deed ik het zelfde.

"Zen is beter", giechelde ik plagend en hij rolde met zijn ogen.

"Betwijfel ik."

"Hoezo?"

"Dat weet ik gewoon." Hij grijnsde.

"Heb jij het ook met hem gedaan dan?" Hij lachte terwijl hij mijn benen streelde en ik sloeg mijn benen om hem heen. "Nee, maar ja, leiders zijn sowieso al beter."

"Mmmm." Ik grijnsde en kuste zijn nek, en ging zo naar beneden.

"Damnn Megan fucking Styles", hijgde hij in mijn oor. Ik glimlachte en slaakte een zucht van genot. Alles was goed op dat moment.

Ik sloot mijn ogen en op dat moment ging alles voor bij, en voor mij ging het veel te snel.

"Can I?" Vroeg hij en ik knikte. Langzaam ging hij in me en ik vergat alles, voor eventjes. Ik sloot mijn ogen weer en beet op zijn lip.

Toen we klaar waren kroop ik tegen hem aan. Ik glimlachte en hij sloeg zijn armen om me heen.

"Damn Megan Fucking Styles", fluisterde hij weer in mijn oor en automatisch had ik kippenvel. Ik glimlachte en haalde een hand door zijn haar.

"We are meant to be babe."

"Hmmmm."

Genietend sloot ik mijn ogen en hij trok me nog dichter tegen zich aan. Even vergat ik Elysah, Lilly, Zen, Adam. Ik vergat alles, behalve het feit dat Justin en ik samen op de bank lagen. Dat was onmogelijk om te vergeten.

Ik was blij dat ik nooit de hoop verloren had.

"Megan?" Fluisterde hij en hij zoende me voorzichtig.

"Ja?"

"Ik hou van je."

"Heb je al gezegd", giechelde ik en hij zoende me wat ruwer.

"Nou en. Ik mag het toch zeggen wanneer ik wil."

"Ofcourse." Grinnikte ik en ik tikte op zijn neus.

"Oh ja, helemaal vergeten dat dat een trekje van je was, nou ik heb dat gemist hoor", lachte hij en hij plaatste een zuigzoentje in mijn nek - onzichtbaar. Ik glimlachte. "Fijn dat je dat nu weer weet." Hij grijnsde gemeen.

"Is Zen echt beter?" Vroeg hij en plagend keek gemeen naar me. Ik rolde mijn ogen.

"Nee, jij bent beter, is dat wat je wilde horen?" Vroeg ik lachend en hij knikte tevreden.

"Ja babe." Ik vond het heerlijk als hij me babe noemde.

"Mooi." Ik porde hem in zijn zij en hij rolde zijn ogen. "Heb je nog wat drank?"

"Drank? Oh ja, in de kelder." Hij knikte, liep naar de kelder - terwijl hij nog steeds naakt was en ik grijnsde - en kwam even later terug met een fles wijn en twee glazen.

"Ik ken dit merk niet", zei hij kort.

Ik haalde mijn schouders op. "Ik ook niet. Ik drink meestal niet, eigenlijk", gaf ik toe. "Ik hou niet zo van dronken mensen."

"Waarom niet?" Een tijdje zweeg ik.

"Ze kunnen vervelende dingen doen", mompelde ik. Justin knikte, trok me tegen zich aan en gaf me een glas. "Zeg me als ik vervelend doe babe, oké?" Ik knikte en dronk tevreden het aangereikte glas op.

Daarna zoende hij mij weer en ging boven me hangen. Ik grinnikte. "Hmmmm."

"Deze nacht mag tot volgend jaar duren", fluisterde hij en ik knikte. Voor eeuwig, had ik willen zeggen, maar ik hield mijn mond maar. Hij kuste mijn buik weer en grijnsde.

"Trouwens..."

"Ja?"

"Je hebt nog niet gezegd hoe goed ík eigenlijk ben", hij grijnsde kort.

"Je bent goed babe."

"Hmmm..." ik schudde afkeuren mijn hoofd.

"Je bent perfect en veel te goed voor mij", ik grinnikte, want ik wist dat hij dat niet meende. Tevreden knikte ik.

"Zo goed?"

"Ja."

"Mooi", zei hij en hij ging weer naast mij liggen. Ik klemde me tegen hem aan.

"Je zit wel heel dicht op me", grijnsde hij gemeen.

"Ja, ja, ja I know. Maar volgens mij vind deze meneer dat niet erg", ik keek onschuldig naar hem.

"Klopt, je hebt helemaal gelijk", zei hij, nog na hijgend terwijl hij mijn kaak kuste. Tevreden sloot ik mijn ogen en viel in slaap, tegen hem aan.

But you know, life is full of lies.