Kabanata 11

331 13 0
                                    

Kabanata 11

"Finally!" I stretched my arms up. Nakahinga na rin nang maluwag at makakapagpahinga na. "First novel completed." I said. I saved the file to my folder. 

               Itinabi ko sa gilid ko ang laptop na bigay sa akin ni John Fowler. He said to me that I must complete atleast one novel to prove to myself na hindi lang hanggang doon ang kakayahan ko at nilalaman ng utak ko. Hindi niya ako pinush, basta naisip ko na rin na, I need to move.  The completed novel I write is about two young love with hidden feelings, its cliché but I'm hoping this story will prove that I success.

               Kinuha ko naman agad ang cellphone ko at tinext si John.

               To: John Fowler

               'Hi John! Finally, I finished writing my novel. So, ano nang gagawin ko?'

               And after I send it. May biglang vibrate ang cellphone ko at tumatawag siya, infairness ang bilis niya magresponse ha. Madaling araw na ngayon pero gising pa rin siya.

               "Celina! What's with the good news?" Napangiti na lamang ako sa bungad niya.

               "I finished it." I simply said it to him. Hindi ko na maaalis sa labi ko ang ngiti ko. Parang dati lang na nahihirapan akong matapos ang isang nobela pero with the help of that workshop, I applied those things na nalaman ko at sinulat ang nilalaman ng puso ko. I ended up the story open ended, see I don't know how to gave it a good and happy ending but I acquired the things and look what I've completed.

               "Congrats for that!" Halata rin sa tono ng boses niya na masaya siya for me. "Pass it to the publisher."

               Natigilan ako sa sinabi niya. Pinaulit ko pa siya upang maintindihan ko pa lalo ang sinabi niya sa akin. Napakagat ako ng ilalim na labi ko, ito na naman ba 'yung feeling na kailangan kong mdepressed sa isang bagay. Minsan na akong nanlumo dito, uulit pa ba? Huminga ako nang malalim. I found an answer to him. I don't have the urge pero I will try my best.

               I clean my throat. "I'll try."

               I heard his smirk. "Good to hear that. Celina, don't lose hope. If that work of you didn't approve, it always give some time to make it happen."

               Napangiti naman ako sa sinabi niya. "Thank you for that. Goodnight." I said. He said 'goodnight too' and hang up the phone.

               Kinuha ko naman muli ang laptop at nilapag sa hita ko. I open the folder kung saan ko sinave ang manuscript ko. Sinunod ko naman buksan ang email ko at ti-nype ang email ng publisher which is publisher din ni John. Nahihiya pa nga ako, kasi ang quality ng mga books at story doon aay wortth reading, mapapabili ka talaga and that's the fear na baka i-reject lang nila. In-attach ko na ang file at saka ito si-nend. Ilang linggo na muli ako maghihintay at hindi mapapakali.

               Sinara ko na rin naman ang laptop after ko itong masend. I will wait for their response na lang, just wait.

               Inayos ko naman ang higaan ko at niligpit ang laptop na bigay sa akin ni John and laptop na bigay naman ni Sir Yuie sa akin ay nakatabi lang sa tabi ng higaan ko kasi hindi ko naman magagamit at wala naman akong pang paggawa. Nahihiya naman akong ibalik 'to ka Sir Yuie kasi, sira na nga. Ibabaik ko p, make sense diba.

               Nagtaklob naman agad ako ng kumot. Maaga na naman akong magigising nito for work. Saturday bukas, half day lang ang pasok namin pero kailangan pumasok dahil dagdag bayad din naman sa akin 'yun. Next week ay tatanggap na ako nang ppaunang sahod. Siguro, hahatiin ko na lamang 'yun para sa sakin at kay papa.

A Writer Damned Story (Soon to be published under LIB)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon