"OMGGG LAILA KIJK DEZE LIPKLEUR" gil ik enthousiast tegen laila. De jongens volgen ons verveeld met een mandje waar tientallen spullen inzitten. "Walid past deze bij me?" Vraagt hanane twijfelend als ze een blush pakt en tegen haar wang houdt. "Je hebt geen make up nodig habibtie" "WHAHAHAHAHAHAHA HANANE JE HEBT GEEN EENS EEN BLUSH NODIG JE HEBT WALID WHAHAAHAH" gilt marwa lachend en ik ook als ik zie dat ze aan t blozen is. Heel de douglas kijkt ons vreemd aan maar dat laat ons koud. "Ewa boys hoe staat deze" vraagt walid aan de rest terwijl hij een kledingstuk vasthoudt. Ze wilden ons terugpakken door naar de C&A te gaan. "Oké oké we weten t nu wel" zeurt laila. De jongens kijken elkaar aan en moeten lachen niet lang daarna de meiden ook. "zied we gaan Bijenkorf" stemt safir in. "OMG YESSSSS" gillen hanane en ik door de mannenafdeling. "Walid mijn knapste broer?" "Ja wat" "kan je dit tasje voor me halen?" Vraag ik met een pruillip. Ik wil dit tasje van Valentino zo lang en graag en nu walid hier is kan hij het voor me halen. "Nee Wesh ben je gek die dingen zijn mhayeck duur" ik keek treurig naar beneden en knikte gehoorzaam. Ik wilde net het tasje terug op zn plek zetten tot ik hanane bij hele dure hakken zag staan. Ik zag hoe walid naar haar toe ging en "ik koop ze voor je habiba" tegen haar zei. Mijn hart brak gewoon niet uit jaloezie maar uit pijn. Zijn bloedeigen zusje kat hij zo af maar als het om liefde draait is ie een heel ander persoon. Een traan verliet mijn ooghoek en spijtig genoeg zag safir die ook.
Perspectief safir
"Ilias vind je deze j-" verder maakte ik mijn zin niet af omdat ik mijn prinses zag huilen. Ik leg mijn jas neer en loop naar haar toe en omhels haar stevig. Ze wurmt zich voorzichtig uit Mijn armen en veegt haar tranen weg met haar hoofddoek. "Gaat het prinsesje?" Ze knikt langzaam en forceert een zwakke glimlach. Ze kijkt droevig naar haar broer die hanane verwent zonder fat ze iets vraagt. Hem pak ik vanavond wel maar nu eerst mijn diamantje opvrolijken, denk ik bij mezelf. Ik wenk naar soufiane dat hij haar moet afleiden zodat ik het tasje en nog een paar cadeautjes kan kopen en laten inpakken. "Saffi kom we gaan naar Mac" stemt walid in als hij vermoeid naar de tijd kijkt.
Perspectief hayat
Het eten wordt opgediend maar ik ben totaal niet in de mood voor eten of vrolijk doen. "Vind je het lekker?" Hoor ik walid vragen. Ik kijk meteen blij op en keek hem aan. Ik zag dat hij in plaats van mij hanane aankeek en het haar vroeg. Ik voel tranen opkomen en ren naar de wc. Waarom doet hij zo afstandelijk??? Zijn eigen bloed negeert hij voor iemand anders?!?? Ik blijf huilen tot ik geklop hoor. Ik verman me en veeg mijn tranen snel af. Ik open de deur en zie een bezorgde blik in safir zijn ogen. "Wat is er hayati?" Vraagt hij bezorgd. "N..nnn..ikks" komt er zachtjes en moeilijk uit mijn mond zonder een traan te laten vallen. "Hayat vertel me wat er aan de hand is je doet sinds de stad al zo!" "Hhhet is niks" probeer ik zo geloofwaardig mogelijk over te komen. Hij fronst voor even en trekt me dan de wc uit..
