"Bzzzzz bzzz"
Gewoon negeren hayat niemand verstoort je slaap! Glimlachend met mijn ogen dicht draai ik me om en zet mijn kussen op mijn oren. "HAYAT NEEM OP MAN" Ugh waar zijn zusjes eigenlijk goed voor? Ohja ze halen je spullen als je lui bent, vergeten. Geïrriteerd open ik mijn ogen en pak mijn telefoon erbij. Zonder te kijken naar de naam neem ik op.
Ik: wat moet je
?: jij ook goedemorgen
Ik:oh Salam safir
Safir:hahaha Wasalam alles goed?
Ik: Uhm nee je hebt me wakker gemaakt
Safir:oh Hahah sorry lmohim gaan we wat doen vandaag ik heb je echt lang niet gezien en ons contact is een beetje verdwenen...
Ik:.... (hij heeft wel gelijk sinds die zak van een Nasser in Mn leven is verschenen denk ik helemaal niet meer aan safir door de stress) bedenk ik me dan.
Safir: hayat? Ben je er nog?
Ik: Uhm ja hoor
Safir: Saffie om 13:00 uur sta ik bij je deur love you
Ik: isgd tot zo!!
Vlucht hang ik op, yep hayat wat nu? Ik ga niet Thats it ik bel hem opnieuw op en zeg dat ik ineens ziek ben geworden ha problem solved! "Maar hij heeft je niks aangedaan..." zegt er een stemmetje in mijn hoofd. "Ja maar hij staat alleen maar in de weg" gaat er een ander stemmetje op in. Ugh best ik ga wel gewoon! Ik pak een outfit en begin me om te kleden met een leuk nummertje op. Tijdens het omkleden vliegt mijn deur open en walid stormt als een gek naar binnen. Ik stamp op de grond en gil het uit. "Hou je bek eh heks ik ben je broer maar" quasi verbaasd kijk ik hem aan. "Uh Ja dus?!?" Hij kijkt me nog steeds normaal aan. Ik draai met mijn ogen "Doe die deur dicht en kom naar binnen" lachend komt hij binnen en doet wat ik zeg. "Hey walid?" "Ja?" "Hoe zat het met dat meisje met wie je zo vaak appte?" Hij kijkt ineens heel moeilijk en gebroken voor zich uit. (Remember de eerste deeltjes had walid contact met een meisje lees t anders even terug xx) "ze is vreemdgegaan." Komt er zachtjes maar boos uit zijn mond. Het doet pijn om mijn domme broer zo te zien dus opvrolijken die handellllll!!!! "Ah joh Ma3lish scott haar je hebt hanane esahbie" grap ik. Hij kijkt rood weg en geeft me een net te harde stomp in mijn zij. "Aauw.." fluister ik en begin zachtjes te huilen van de pijn in mijn buik. "Ohhhh sorryy habibtyy" verontschuldigt hij zich snel. Ik knik moeilijk en gebaar met mijn handen dat hij uit mijn kamer moet gaan. Hij knikt en verlaat mijn kamer. Oké hayat tranen weg en hup naar safir.
"HAYAT HIER STA IK" schreeuwt er een bekende stem mijn kant op. Ik kijk op en zie safir in zijn auto verschijnen. Ik voel me warm worden vanbinnen bij het zien van zijn enthousiaste gezicht. Blozend stap ik in en kijk hem vol liefde aan. Dit miste ik! Hij geeft me een kusje op mijn voorhoofd en begint een gesprekje aan. Even later arriveren we in de stad en lopen richting de winkels. Safir pakt mijn hand vast en glimlacht breed. Ik hoef maar een keer om me heen te kijken en zie allerlei vieze blikken van vooral Marokkaanse vrouwen. Ohja dit mag eigenlijk niet eens. We zijn niet getrouwd dus dit hele gedoe mag niet. Gauw laat ik zijn hand los uit schaamte. Ik besef me nu pas dat ik echt verkeerd bezig ben! "Hayat wat is er?" Vraagt safir bezorgd als hij mijn gedrag opmerkt. "Safir kom mee" zeg ik haastig en trek hem mee richting het parkje. Ik wijs naar een leeg bankje die tegenover een ander bankje zit. We nemen plaats en mijn ogen scannen automatisch twee personen tegenover ons. Zo die zijn ook volop klef aan t doen ze lebberen elkaar gwn af man Tfoee. "HAYAT" roept safir me uit mijn gedachten wat hun doet opkijken. De man staat woest op en kijkt onze kant op. Safir herkent hem en spant al zijn spieren en staat vloekend op. Oh shit waarom moet ik dit weer meemaken?!?
