"Nee laat dit niet waar zijn.....!!!"
Geshockeerd kijk ik naar een huilende hayat die onder schot wordt gehouden door 5man. "Laat haar nu los"sis ik woedend. "HAAHHA je hebt twee minuutjes om deze parking te verlaten anders is het pow pow" zegt hij en doet alsof hij rook van zijn pistool blaast. Ik geef hayat een geruststellende blik en draai me weer om. "Neem mij mee" "NEEEEE SAFIR NIET DOEN" gilt hayat huilend maar wordt al snel stil als er iemand een pistool tegen haar slaap houdt dus nu snikt ze alleen en schudt ze hevig haar hoofd naar mij. "Haha wat heb ik aan jou ik ben toch geen gay dat ik met jou ga ne..." en dat was de druppel ik verkocht hem een harde dreun op zijn zogenaamde knappe hoofd. "SAFIRRRR NEEEE KIJK UITTT lAAAAT HEM MET RUSTT" gilt hayat op haar luidst. Ik draai me in een ruk om en voel meteen een scherpe lange naald in mijn arm. Mijn beeld vervaagt en een bus stopt pal voor hayat en de mannen. "Hhayat hou vol habibtie i- ikkk kom je halen" zei ik met moeite en viel neer op de keiharde grond. Het laatste wat ik zie is mijn huilende vrouw die een busje in wordt geduwd en 5mannen grijnzen. De woede die in mij borrelt is niet te beschrijven niemand maar dan ook niemand raakt haar behalve ik! Ik voel nog een harde stoot tegen mijn hoofd wat ervoor zorgt dat mijn hele beeld zwart is geworden. Het enige wat ik nog hoor is gegil die wordt gedempt door iets en dan niks meer. Het is klaar.... ze is weg... mijn vrouw mijn prinsesje weg.. ik val mentaal weg.
Perspectief walid
De neven en ik hebben de meiden naar huis gebracht behalve hanane want die woont hier nu ook gewoon. Maar dat terzijde we maken ons allemaal enorm zorgen om safir en hayat. Ze zijn nu al beide 4 uur weg en geen van beide neemt op. Waarom zijn ze eigenlijk weggegaan? Zodra ik terugdenk aan vanmiddag kan ik mezelf wel voor mijn hoofd slaan. Hoe dom kan ik zijn dat ik mijn bloedeigen zusje kwets. Zou dit de reden zijn dat ze zolang weg zijn?
Perspectief hayat
"NEEEEE SAFIRRRR UGHH LAAT ME ERUIT NUU" gil ik in de hoop dat hun me zat raken maar tevergeefs ze geven mij hetzelfde spuitje en niet lang daarna verlies Ik mijn beeld. "opstaan zina we zijn er" wekt een brede engerd mij. "Nummer 1 poets die tanden van je nummer 2 noem me nog 1 keer zo en je gaat zien" sis ik in zijn gezicht wat heel slim van me was... niet dus. Hij grijpt me bij mijn keel en zegt"hmmm een pittige jou wil ik wel meemaken hoor" grijnst hij breed maar ook boos tegelijk. "Doe voorzichtig met haar ze is veel waard" zegt een ander vanuit een donkere hoek. "En dat moet jij zeggen!? Jij was diegene die mij een stoot verkocht eh vergeten oulleh?" Wollahhhmeh ik weet waar ik deze grote bek vandaan heb maar ik heb hem en gebruik hem op t verkeerde moment. "Wil je het zo spelen saffie boys breng haar naar kamer 162 en roep me als jullie haar klaar hebben gemaakt voor mij"grijnst hij erg breed waarna hij naar me knipoogt. Neeeneee Yeh Allah laat t niet zijn wat ik denk dat het is!!!!! "Jij gaat heel veel plezier hebben tenzij je niet meewerkt" ik slik hoorbaar en begin hevig te huilen. Ik ben hier nog niet klaar voor. Het gaat gebeuren ik weet t zeker!!! Ik word een kamer ingeduwd waar een lingerie set klaarligt. "NEEE AUB DOE ME DIT NIET AAN!" Huil ik en zak in elkaar. Safir gaat me nooit meer vergeven of willen......
Kom op hayat niet zo negatief je weet niet wat de toekomst je brengt...
