Na de zoveelste keer gaat mijn telefoon af. Zodra de naam Safir verschijnt weiger ik het puur en alleen omdat ik hem niet wil vertellen dat mijn ouders niet akkoord gaan, wat zijn hart zal breken. Zuchtend draai ik me om en trek ik mijn dekens goed over me heen. Ik heb helemaal nergens zin meer in. Hanane spreek ik de laatste tijd ook niet meer, waarom weet ik ook niet. Ik word uit mijn gedachte gehaald door zacht geklop op mijn deur. "Wie?" Vraag ik kortaf. 'Ik ben het benti" hoor ik mijn moeder zeggen. Ik sta vermoeid op, en open de deur die ik op slot had en loop vervolgens zonder wat te zeggen weer naar mijn bed. Stilletjes komt ze binnen en sluit ze de deur achter zich en komt naast me op bed zitten. "Ik weet wat je nu over ons denkt hayat maar je moet weten dat we het voor jou eigen bestwil doen.." nog steeds kijk ik niet op en luister naar wat ze nog meer te zeggen heeft.
"Je vader en ik vinden Safir geen geschikte jongen voor jou en dat moet jij ook inzien!" Dit keer heeft ze mijn aandacht te pakken. "Mijn hart ligt bij Safir! Of jullie dat nou willen of niet!" Ga ik geïrriteerd door.
"Verhef je stem niet hayat!" Ik hou verstandig mijn mond weer en laat haar aan het woord. "We willen dat je met Nasser trouwt." Deelt ze doodleuk mee.
Met een ruk kijk ik op. "Dus jullie zeggen dat Safir niet geschikt is maar Nasser wel? Zijn jullie wel goed bij jullie hoofden?!" Uit het niets komt nu ook mijn vader naar binnen en mengt zich in het gesprek. "Ja hayat wij kennen Nasser en hij is een goeie jongen!"
Ik schiet in de lach en kijk ze daarna weer serieus aan. "Als jullie Nasser denken te kennen zitten jullie er zwaar naast." Niet te geloven dat mijn ouders hier mee zouden komen. "Nasser is namelijk een grote drugsdealer en heeft meerdere meisjes gebruikt!" Ga ik verder. Mijn vader staat boos op en gaat er meteen tegenin. "Hoe durf je zo over hem te praten!"
Dit keer sta ik boos op. "Weten jullie bij toeval ook de reden dat ik neer werd geschoten he?" ze kijken elkaar aan en schudden van nee. "De oorzaak van mijn 'ongeluk' is Nasser." Beide kijken me geshockeerd aan. "Lieg niet hayat!" Roept mijn moeder. Zodra ik ze alles van A tot Z heb vertelt kijken ze me sprakeloos aan. "Heb je bewijs?" Vraagt mijn vader dan. "Heb ik serieus nog bewijs nodig?"
Mijn ouders staan op en lopen naar de deur. "Zolang jij geen bewijs hebt trouw je met Nasser punt." En ze verlaten zo mijn kamer. Uit frustratie sla ik de deur hard dicht en plof huilend weer terug op mijn bed.
Ik word uitgehuwelijkt aan een drugsdealer.....
