Ik ga het doen. Ik ga het Safir vertellen. Snel kleed ik me om en gris ik snel een sjaal uit mijn kast. Zenuwachtig friemel ik aan mijn ring tot Ik Safir het cafeetje binnen zie komen. Now or never Hayat.
Met een big smile komt hij tegenover me zitten, oh god ik wil en kan het niet! Na het zien van mijn blik verdwijnt zijn glimlach als sneeuw voor de zon.
"Wat is er Hayat?" Vraagt hij bezorgd en pakt mijn handen op tafel vast. Hou je in niet huilen! Moedig ik mezelf aan. "We kunnen niet trouwen..." piep ik er zachtjes uit. En de vervloekte tranen komen er ook bij kijken. Uit schrik laat hij mijn handen los waarna hij die snel weer pakt, dit keer wat harder. "Wat waarom zeg je dat? Ben je serieus?" Zijn ogen staan wanhopig en hij zit waarschijnlijk op het puntje van zijn stoel. Waarom doen mijn ouders mij dit aan?
"Mijn ouders gaan niet akkoord Safir." En ik kijk hem recht in zijn prachtige bruine ogen aan. Hij zet zijn gezicht in zijn handen en zucht hoorbaar. Na een klein minuutje kijkt hij me weer aan. "Waarom niet?" "Ze vinden je niet geschikt.." verslagen gaat hij achterover zitten. "En wat nu?" Deze vraag wilde ik vermijden... "I-.. ikkk word uitgehuwelijkt aan nasser" zijn naam fluisterde ik zo zacht mogelijk. Langzaam kijk ik hem aan. Zijn ogen worden groot en hij staat woest op. De aandacht van de mensen heeft hij mooi te pakken. Met snelle stappen verlaat hij de café. Vlug pak ik mijn tasje en pak er een tientje uit die ik op het tafeltje leg en loop safir snel achterna.
Hij stapt zijn auto in en start de motor. "Safir wacht nou alsjeblieft!!" Snikkend klop ik op zijn raam. Hij schudt zijn hoofd en tranen hebben ook bij hem een weg gevonden. Hij rijdt achteruit, de bocht om en weg was hij. Voor goed..
Chagrijnig open ik de voordeur en schop mijn schoenen uit. Ik zie meerdere schoenen staan, bezoek dus. Luid gelach komt er vanuit de woonkamer. Met een niet al te vriendelijke blik wandel ik de woonkamer in. Aha wat een plezier hadden mijn ouders met mijn toekomstige schoonouders en 'man'. Zonder ook maar iemand te groeten loop ik de trap op naar mijn kamer. De deur zet ik op slot en kleed me uit. A shower it is.
Ik huil het uit in de douche, niet de beste plek maar goed. Met verrimpelde vingers en tenen stap ik uit de douche en wikkel ik mezelf in lekker grote handdoek. Ik zet een muziekje op en hijs mezelf in een warme pyjama. Met mijn slofjes aan spring ik op bed en pak mijn MacBook erbij en zet Netflix op. Ohja snacks! Naast mijn bed heb ik een nachtkastje, in het onderste laatje heb ik allerlei lekkernijen in zitten alleen ben ik te lui om op te staan. Met al mijn kracht strek ik mijn arm om bij het laatje te komen. Ugh best! Ik sta op en pak het. Midden in mijn film wordt er geklopt op mijn deur. Ik negeer het en kijk verder naar de film. Het irritante geklop lijkt maar niet op te houden. Geïrriteerd klap ik mijn laptop dicht en maak met veel tegenzin de deur open. Een boze gezicht van mijn moeder met Nassers kop achter haar is het eerste wat ik zie.
"Je gaat normaal doen begrepen?!" Sist ze boos in mijn gezicht. Ze draait zich om naar hem en glimlacht als een engel. "Ga maar weldi 3azin"
"Shokrane geltie" zegt hij schijnheilig en wilt mijn kamer inkomen. Met mijn hand geef ik een halt teken en kijk hem verbaasd aan. "Wat heeft dit te betekenen?" Vraag ik en kijk mijn moeder aan. "Jullie gaan trouwen dus heb jullie nu de gelegenheid om elkaar te leren kennen." Glimlacht ze. "Ik ken deze flikker meer dan genoeg en ik trouw al helemaal niet met hem!!" Boos kijkt me aan. "Ik regel dit wel geltie gaat u maar" zegt hij overdreven vriendelijk tegen mijn moeder en schenkt haar nog een knipoog. Mijn moeder moet blozen en grinnikt?
Jullie tweetjes mogen van mijn part ook wel trouwen hoor. Ze schenkt me nog een waarschuwende blik en loopt weg. Zodra ze uit zicht is trapt Nasser de deur open. That idiot. De deur komt met een klap tegen me aan. "Auwww!!!! Jij ezel!" Al snel voel ik druppels op mijn bovenlip. Ik loop snel langs hem naar de badkamer en probeer mijn bloedneus te laten stoppen met bloeden. Boos loop ik terug mijn kamer in waar hij wacht wat? Hij zit op bed met mijn snacks en mijn laptop? "Wat denk jij wel niet te doen!!!!!" Ik pak alles van hem af en zet t aan de kant. "Waarom ben je altijd zo vervelend?" Zucht hij vermoeid en laat zijn hand over zijn gezicht gaan.
"Eraf nu." Met mijn handen in mijn zij ga ik voor mijn bed, voor hem dus staan. "Nee." Hij kijkt me uitdagend aan. Ik pak mijn spullen en ga mijn film dan maar kijken op de grond. "Niet zo kinderachtig doen hayat" met een ruk kijk ik op. "Kinderachtig? Door jou zijn mijn trouwplannen niet door gegaan door jou is mijn leven verpest ALLES DOOR JOU!!"
Ik kan mezelf niet meer inhouden het moet eruit, alle frustratie moet eruit. Nasser kijkt me moeilijk aan en wrijft zuchtend over zijn voorhoofd. "Luister Hayat ik had je uitgelegd waarom ik dat deed oke? En dat je met mij moet trouwen is niet mijn fout want geloof me het laatste wat ik wil is mijn vrijheid opgeven!" Stilletjes kijk ik hem aan. Hoe ga ik mijn leven delen met hem?...
