Mijn droom wordt verstoord door getril naast mijn hoofd. Langzaam open ik mijn ogen en pak mijn telefoon wat aan het trillen was. Ik kijk op het scherm en spring overeind. 'Safir' las ik hardop. Het bleef door rinkelen maar ik kon even niks doen. Waarom belt hij nadat hij me een slet heeft genoemd? Het rinkelen stopte en ik ontwaakte uit mijn gedachte. Ik keek op en zag nasser bij de deuropening staan. "Wie belde zovaak en zo vroeg?" Vroeg hij hees. "Waar was jij zolaat?" Negeer ik zijn vraag. "Gaat je niks aan." Antwoord hij boos. "Nou wie mij belt gaat jou ook geen ene moer aan!" Hij kijkt me geïrriteerd aan en komt mijn kant op. "Wie!" Herhaalt hij. "Je moer." Antwoord ik op dezelfde toon. Hij grist mijn telefoon uit mijn handen en loopt de kamer uit. Ik spring overeind en ga hem achterna. "NASSER hoe durf je jij hond!" Dreigend pakt hij me bij mijn Pols en kijkt me dodelijk aan. "Weet tegen wie je zo praat!" Sist hij zowat in mijn gezicht. "Wat denk je dat je bent!" Ik geef hem eindelijk een rake platte hand,pak mijn telefoon weer af en stomp naar boven. Binnen een fractie van tijd ben ik aangekleed en heb mijn spullen ingepakt. Voor de spiegel doe ik mijn haar nog in een lage knot en daarna mijn hoofddoek, die klootzak zag me al die tijd zonder. Mijn hoofddoek zit vast en nu hop terug naar huis. Zonder op een reactie te wachten verlaat ik zijn huis en loop naar de dichtstbijzijnde bus. Ik haal wat eurootjes uit mijn zak en betaal er een kaartje mee.
Ik steek mijn sleutel in de deur en alle lichten zijn uit wat betekent dat er nog steeds niemand thuis is. Het huis is al opgeruimd dus ik kan lekker gaan luieren. Ik doorzoek alle kastjes en verzamel lekkere snacks bij elkaar en plof weer op de bank. Twee uren zijn voorbij en nog steeds ben ik Home alone hoe dan?
Op dat moment gaat mijn telefoon af. Ik doe mijn film op pauze en neem met een volle mond op.
Het was hanane die belde en meteen besloot te komen toen ze hoorde dat ik Home alone was.
Niet lang daarna hoor ik gebons op de deur wat steeds luider wordt. "jaaa ja hanane ik kom al rustaag!!!!" Als een mongool ren ik naar de deur en kijk voor ze zekerheid door de brievenbus. "Uhm wieee is daar??" Vraag ik poeslief en gluur door de brievenbus waar maar een al te geïrriteerde nasser staat. Ugh doei. Ik wandel weer terug en negeer zijn geschreeuw. Ineens hoor ik een schreeuwende meiden stem die verdacht veel op die van hanane lijkt. Voorzichtig kijk ik onder het gordijn en zie hanane inderdaad schreeuwen tegen nasser. Ik pak mijn zak chips en ren dan naar de deur, open het en ga zitten zodat ik de show kan kijken. Hanane wordt rood van woede en nasser houdt zich een soort van in. "Dat je knap bent betekent niet dat je zo mag schreeuwen tegen mij!" Ik kom haast niet meer bij van het lachen.
