"Aşırı gerginim ve bunun tüm sorumlusu sizsiniz."
Kötü bakışlarımı Seden ve İmge'ye dikip üstlerinde bir baskı oluşturmaya çalışırken dikkatimi biri çekti.
Dikkatle bizim tarafımıza bakan bir kız vardı yaklşık 100 metre uzağımızda. Daha dikkatli bakarak astigmatlı gözlerimi zorlayınca kızın yanındaki çocuğu tanınıştım. AVM'de bize çarpan çocuktu ve kız da aynı amsada oturduğu kızdı.
Tamam. Ama bu hala neden dikkatle bize baktığını açıklamıyordu. Sonra birden bana gülümsediğinde sadece hafifçe tebessüm etmeye çalıştım. Bu fazla ilginçti.
"Su, sen cidden değer bilmiyorsun."
Seden gözlerini devirirken ona doğru dönüp orta parmağımı kaldırdım ve tam bu sırada bir şey oldu.
Arkaya doğru yürüdüğüm için görmediğim bir şeye çarptım. Birine.
Kaşlarımı çatarak yavaşça arkama döndüm ve onu gördüm. Çınar Aslan. Okulun tümünün, hatta şehrin yarısının tanıdığı müzik grubunun solisti. Bir zamanlar neredeyse cazibesine kapılacağım çocuk.
Cidden mi?
Bizimkiler durmuş bana bakıyordu. Çünkü biliyorlardı.
"Dikkat etsene."
Birazcık fazla ciddi olmuştu sanki.
"Farkında mısın bilmiyorum ama bana çarpan sensin."
Bu defa kaşlarımı kaldırarak iyice ona odaklandım.
"Farkında mısın bilmiyorum ama ben seni görmüyordum. Beni gören sendin. Teknik olarak sen bana çarptın."
Yüzüme alaycıl bir gülüş taktım ve hafifçe omzuna vurup -bu biraz zor olmuştu boy farkı yüzünden- ilerlemeye devam ettim. Bizimkilerin arkamdan geldiğini biliyordum.
İlk yılımda ondan neredeyse hoşlanmaya kadar ilerlemişti hislerim ve tek bir konuşma geçmemişti aramızda ama şimdi onunla ilgim yoktu ve hayat benimle dalga geçiyordu resmen.
Hey, naber?
Multide Çınar var.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Smile||Texting
Historia CortaAnonim: sadece gülümse Umay Su Anonim: her şeye ve herkese inat Anonim: çünkü gülümseyince çok güzelsin