ΑΓΡΙΑ ΕΝΣΤΙΚΤΑ

●πόνος

Μπήκα στο μπάνιο και αφου έκλεισα τη πόρτα πίσω αφησα τον πόνο να με καταπιεί.
Οτι μου είπε η Κατερίνα μέσα σε μια ώρα βγήκε αληθινό.
Τη μια θα σου φέρεται σαν να είσαι η σχέση του και την άλλη σαν σκλαβά.
Και αυτό έκανε...Με χτύπησε με έδεσε με φίμωσε μα πιο πολύ απο αυτά πόνεσαν τα λόγια του..
Α:Έλλη άνοιξε τον ακούω να φωνάζει απέξω χωρίς να καταλαβαίνω το λόγο.
Α:Άνοιξε σου είπα γιατί θα σπάσω τη πόρτα συνεχίζει να φωνάζει και ξέρω πως απλά πρέπει να υπακούσω όπως ακριβώς μου είπε πρίν.

Μου ανοίγει τη πόρτα και με κοιτά με μάτια κόκκινα απο το κλάμα.
Το σώμα της γυμνό και τα χέρια της κόκκινα απο το σφίξιμο στους καρπούς.
Α:Έλλη αυτός ο άντρας που σε πήγε στο σχολείο δεν ήταν η σχέση σου;την ρωτάω ξανά για να επιβεβαιώσω ότι μου είπε αλλά η απαντησή της με ξαφνιάζει.
Ε:Δεν είναι  η σχέση μου είναι απλά ο ξαδερφός μου.Δεν έχω κάνει σχέση, ποτέ στη ζωή μου και ξέρεις γιατί; Γιατί κάποτε καποιος αποφάσισε πως μπορούσε να με πηδήξει παρα τη θελησή μου και απο τότε εγώ ποτέ δεν θέλησα να κάνω σεξ με κάποιον άλλον.
Αναγκάστηκα να κάνω μαζί σου για να πάρω τα χρήματα που χρειαζόμουν. Το έκανα αναγκαστηκά μαζί σου μια ,δυο τρεις φορές και καπου εκεί σε ερωτεύτηκα και νόμιζα πως ποτέ ξανα δεν θα πονούσα όπως τότε στο βιασμό μου.Όμως σήμερα εσυ με έκανες να πόνεσω πολύ περισσότερο γιατί με εξεφτέλισες και δεν μου άξιζε.
Δεν μπορώ να παραιτηθώ γιατί αν παραιτηθώ, μια ζωή θα ξέρω πως ο αδερφός μου πέθανε γιατί εγώ δεν άντεξα,όμως απλά θα σου ζητήσω κάτι..
Προσπαθεί να τελειώσει όσα θέλει να πει ανάμεσα στα αναφιλητά της και καθώς σκουπίζει τα μάτια της..
Να έρχεσαι να με πηδάς και να φεύγεις, φερσου μου σαν πόρνη μην μου φέρεσαι όμως σαν σκουπίδι μόνο αυτό σου ζητάω.
Α:Έλλη συγγνωμή άσε με να σου πω της ζητάω μα δεν με αφήνει.
Ε:Δεν θέλω να σε ακούσω.Πληρώνομαι για να με πηδάς οχι για να σου κάνω ψυχανάλυση. Αφου λοιπόν τελείωσες τη δουλειά σου φύγε μου λέει ενω με σπρωχνει προς την πόρτα δείχνοντας μου πως έχει χασει τελείως την υπομονή της.
Α:Σταμάτα γαμώτο της φωνάζω και την αρπάζω απο τους καρπούς όμως την αφήνω μετά απο έναν έντονο μορφασμό πόνου, κοιτάω τους καρπούς της και παρατηρώ πως έχουν αρχίσει να μελανιάζουν..
Α:Πόσο μαλάκας είμαι γαμώτο φωνάζω στον εαυτό μου και χτυπάω τη γροθιά μου στη πόρτα, ενω εκεινη φευγει και τραβά το σεντόνι γύρω της   ώστε να καλυψει το γυμνό της σωμα.
Α:Μισούσα της γυναίκες της λέω έχοντας τη πλάτη μου γυρισμένη σε εκείνη.. στρέφω το σώμα μου ώστε να τη δω και καταλαβαίνω πως κέρδισα τη προσοχή της και έτσι επιλέγω να συνεχίσω.
Η μαμά του Γιάννη τον εγκατέλειψε όταν γεννήθηκε και μαζί και τον αδερφό μου για να ζήσει τον  έρωτα με κάποιον άλλον.
Ο αδερφός μου δεν το άντεξε και αυτοκτόνησε. Απο τότε μίσησα τις γυναίκες και όταν βρισκόμουν με κάποια άγρια ένστικτα  έβγαιναν στην επιφάνεια ήθελα να έχω το πάνω χέρι ηθελα να νιώθω πως έχω τον έλεγχω να κάνω τα πάντα πάνω σε κάποια χωρίς να μπορεί να με πληγώσει.
Έτσι αποφάσισα να προσλάβω μια πόρνη γι αυτα ακριβώς τα άγρια ένστικτα..
Όμως έσυ έφερες στη ζωή μου ξανά όμορφα συναισθήματα σιγά σιγά άρχισα να νιώθω πως υπάρχουν σωστές γυναίκες.. κολλούσα όμως στο γεγονός πως πούλησες το σώμα σου για λεφτά, νόμιζα πως το έκανες για να βγάζεις εύκολα χρήματα..τότε ήρθε εδω ο Ιάκωβος.θυμάσαι;
Την ρωτάω μα δεν απαντά.
Μου είπε τα πάντα για σένα και η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή απο χαρά επειδή οτι ένιωσα για σένα κατάλαβα πως άξιζε..
Τις μέρες μετά ήθελα να είμαι συνέχεια μαζί σου, τρελαινόμουν να σε βλέπω με τον μικρό και να κοιμάσαι μαζί μου... σε ερωτεύτηκα..
Όμως σήμερα ο Ιάκωβος μου είπε πως σε είδε με τον φίλο σου και πως του έλεγες πως τον αγαπάς... τα έχασα... Νόμιζα πως με ανέχεσαι απλά για τα λεφτά και πως όταν έληγε η συμφωνία θα έφευγες και θα ζούσες τη ζωή σου με εκείνον.. Με πόνεσε που άκουσα πως αγαπούσες κάποιον άλλον.
Ήθελα μέσα μου να αγαπάς εμένα.
Φέρθηκα λάθος και νιώθω μαλάκας όμως αυτή είναι η αλήθεια μου.
Δεν θέλω να φύγεις απο εδώ, ούτε να χάσεις τα λεφτά που έχεις ανάγκη ξέρω γιατί το κάνεις και ξέρω πως και εγώ θα έκανα τα πάντα για να σώσω τον αδερφό μου.. απλά δεν μπορώ να ξανα κάνω σεξ μαζί σου χωρίς να ξέρω πως το θες, χωρίς να ξέρω πως με θες..
Θέλω να συνεχίσεις να μένεις εδώ θέλω να αγκαλιάζεις τον μικρό και να παίζεις μαζί του, θέλω να του δείχνεις την αγάπη που έχεις μέσα σου και απλα ελπίζω κάποια μέρα να με συγχωρέσεις και να με δεχτείς ξανά στην αγκαλιά σου της λέω ελπίζοντας για κάποια θετική απάντηση..
Ε:Λυπάμαι για οτι σου συνέβη όμως αυτή τη στιγμή μεταξύ μας υπάρχει μια διαφορά.
Εσύ φοβόσουν μην σου φερθώ όπως η γυναίκα του αδερφού σου αλλά εγώ δεν το έκανα.
Απο την άλλη εγώ φοβόμουν μήπως κάποιος μου φερθεί όπως εκείνος ο άντρας και εσύ το έκανες και μάλιστα με πολύ χειρότερο τρόπο.
Πήρες τους φόβους μου και τους ξαναέφερες στην επιφάνεια και με καταδίκασες για πάντα να ζώ μόνη ενώ εγώ σου έδωσα ελπίδα ώστε μια μέρα να συνεχίσεις να ζείς..
Και τώρα αν δεν σε πειράζει θέλω να φύγεις..
Στα τελευταία της λόγια δεν υπήρχαν δάκρυα ούτε πόνος παρά ένα κενό βλέμα που με έκανε να καταλάβω πως την έχασα....
Οι μέρες περνούσαν και το κενό μεταξύ μας μεγάλωνε.. Δυο εβδομάες είχαν περάσει χωρίς να την πλησιάσω, δυο εβδομάδες χωρίς να την άγγιξω, χωρίς να μου χαμογελάσει η έστω να μου πει μια κουβέντα..
Έμπαινε και έβγαινε απο το σπίτι έχοντας αυρό το κενό το οποίο έσβηνε μόνο όταν ήταν με το μικρό...
Ήταν παρασκεύη απόγευμα και η Έλλη είχε γυρίσει απο νωρίς μπήκε στο σπίτι και χώρις να μου δώσει καμία σημασία είχε ανέβει στον επάνω όροφο.
Μ: κάνε μια προσπάθεια...Υποφέρεις και μαζί σου υποφέρει και εκείνη το βλέπω μου λέει η Μαρία καθώς ετοιμάζεται να φύγει.
Α:Μαρία μην έρθεις το Σαββατοκύριακο για δουλειά...θα κάνω μια προσπάθεια της λέω και της αφήνω να εννοηθεί πως θέλω να μείνει μόνη μαζί μου.
Μ:Μια καλή αρχή θα ήταν να της ζήτησεις να κατέβει για φαγητό μου λέει καθώς μου κάνει νόημα προς το στρωμένο τραπέζι.
Ανεβαίνω τα σκαλιά βιασικά προσπαθόντας να ακούσω που είναι..
Περίμενα στον επάνω όροφο να επικρατεί φασαρία απο τα παιχνίδια του Γίαννη αλλά αντι γι αυτό ακούω απλά μια όμορφη φωνή, τη δική της να τραγουδά σιγανά ένα τραγούδι.
Πλησιάζω τη πόρτα της και ανοίγω σιγά σιγά.
Τη βλέπω εκεί στο κρεβάτι αγκαλιά με τον μικρό να του τραγουδάει και εκείνος να κάθεται τόσο ήσυχος που άλλη φορά στη ζωή μου δεν τον είχα δεί έτσι..
Ήταν λές και είχε γαληνέψει απο το τραγούδι της.Το ίδιο ένιωθα και εγώ..

Μπαίνω στο δωμάτιο και πλησιάζω το κρεβάτι.Ξέρω πως με έχει αντιληφθεί όμως δεν σταματάει να τραγουδά.
Όνειρο κι αυτό 
σ’ αγγίζω και σε χάνω 
μάτια μου γλυκά μου 
αχ πόσο σ’ αγαπώ 

Ένα σου φιλί 
θέλω να χορτάσω 
αχ να το κρατήσω 
για πάντα φυλακτό 

Βγαίνω στη βροχή 
μόνο αυτή σου μοιάζει 
μάνα που αγκαλιάζει 
ό, τι όμορφο ξεχνώ 

Ξέρω πως δεν πρέπει να κάνω πίσω.. πλησιάζω κι άλλο και ξαπλώνω δίπλα της.
Κάνει μια μικρή παύση που με τρομάζει, είμαι σίγουρος πως θα με διώξει μα συνεχίζει να τραγουδά όσο εγώ τυλίγω το χέρι μου γύρω της.
Οι ανάσες βαριές γρήγορες σαν να τρέχαμε σε μαραθώνιο και όλα αυτά με μια τόση δα μικρή επαφή..
Το τραγούδι τελειώνει και ο μικρός έχει αποκοιμηθεί όμως εκείνη δεν λέει τίποτα ούτε κάνει κάποια κίνηση να φύγει μένει απλά εκεί και δεχεται την αγκαλιά μου..
Κλείνω τα μάτια και εισπνέω το αρωμά της... αγγίζω με τα δαχτυλά μου απαλά το δέρμα της κοιλιάς της και νιώθω να καίγομαι απο θέληση και απο έρωτα..
Ε:..Φύγε... μου ζητάει ψιθυριστά, αδύναμα με ένα αναφιλητό στη φωνή της..απλά φύγε..