Τον παρακολουθώ απο τη θέση μου να βγαίνει αγριεμένος έξω απο το σπίτι ενώ οι αστυνομικοί είναι σε τέτοιες θέσεις που απ οτι καταλαβαίνω δεν έχουν γίνει αντιληπτοί.
Ανάβει τσιγάρο και στέκεται μπροστά στην είσοδο του σπιτιού, τραβά δυο γρήγορες τζούρες και όσο τον παρατηρώ βλέπω πως δεν φορά ζώνη στο παντελόνι του και πως το πουκαμισό του είναι άτσαλα βαλμένο μέσα απο το παντελόνι του, μισό μέσα και μισό απέξω, όσο και αν δεν το θέλω στο μυαλό μου φτιάχνω σενάρια για το τι μπορεί να της έκανε αυτός ο μαλάκας πριν και είναι έτσι ντυμένος.
Θέλω να ορμήξω πάνω του και να τον χτυπήσω μα πριν προλάβω να κάνω οτιδήποτε ακούω τη σειρήνα ενός περιπολικού να πλησιάζει και τότε εκείνος γυρνά γρήγορα να τρέξει προς την είσοδο του σπιτιού όμως οι κρυμένοι αστυνομικοί τον προλαβαίνουν και τον περικυκλώνουν.
👮♂️:ψηλά τα χέρια ακούω κάποιον να του φωνάζει
Όμως καθώς εκείνος κάνει κίνηση να γυρίσει τραβά το όπλο του και στοχεύει προς τους αστυνομικούς.
Ένας πυροβολισμός ακούγεται και τον βλέπω να πέφτει στο έδαφος.Φαίνεται πως έχει τραυματιστεί στο πόδι αλλά ακόμη δεν το βάζει κάτω, πεσμένος όπως είναι πατά τη σκανδάλη και ο αστυνομικός που τόσες μέρες ήταν δίπλα μου στη θέση του οδηγού πέφτει στο έδαφος.
Δεν προλαβαίνω να σκεφτώ τίποτα όταν ακούω και τον τρίτο πυροβολισμό.Τον βλέπω να πιάνει τη καρδιά του και έπειτα να κοιτά τα ματωμένα χέρια του πριν πέσει νεκρός στο έδαφος.
Α:Να καείς στη κόλαση μπάσταρδε μουρμουράω και τρέχω προς το μέρος του τραυματισμένου αστυνομικού.
👮♂️:Όλα καλά μικρέ, φορούσα αλεξίσφαιρό μου λέει κάνοντας έναν μορφασμό απο τον πόνο.
Άντε τρέξε πάνω κάποια σε περιμένει...
Πηγαίνω πίσω απο τους αστυνομικούς που ελέγχουν το σπίτι όταν ακούω απο τον πάνω όροφο κάποιον να φωνάζει πως η κοπέλα είναι εδώ.
Μπαίνω στο δωμάτιο και η εικόνα που βλέπω με σοκάρει.
Η Έλλη μου ξαπλωμένη στο πάτωμα κουλουριασμένη σε εμβρυακή στάση.
Το σώμα της είναι αδύνατο, πιο αδύνατο απο ποτέ άλλοτε,μοιάζει τόσο ταλαιπωρημένη και αδύναμη και δείχνει σαν να είναι χαμένη σε ένα δικό της κόσμο.
Σηκώνει τα μάτια της και κοιτάζει γύρω της χωρίς να καταλαβαίνει τι γίνεται ως που το βλέμα της καταλήγει πάνω σε μένα που είμαι κολλημένος στην είσοδο του δωματίου ανύμπορος να κάνω οποιαδήποτε κίνηση.
Οι ματιές μας κλειδώνουν, νιώθω τα μάτια της να με καίνε και τότε σηκώνεται απότομα τρέχει κατα πάνω μου με φόρα προσπερνόντας όσους βρίσκονται στο δωμάτιο δεν ξέρω αν θα με αγκαλιάσει ή θα με χτυπήσει.
Τελικά δεν κάνει τίποτα απο τα δύο σταματάει αποτομά λίγα εκατοστά μακριά μου.
Ε:Πες μου οτι δεν πίστεψες ούτε λεπτό εκείνο το γαμημένο μήνυμα, μου λέει τελικά και εγώ απλά χαμηλώνω το κεφάλι μου αφού ντρέπομαι να της απαντήσω.
Πες μου οτι με έψαχνες απο τη πρώτη μέρα που εξαφανίστηκα μου ξαναλέει με ύφος θυμωμένο.
Α:Οχι. Της απαντώ τελικά και νιώθω την απελπισία να με γεμίζει.
Ε:Πως; πες μου πως το πίστεψες αυτό για μένα μου φωνάζει και ξεσπάει πάνω μου, με χτυπάει δυνατά στα χέρια στο στήθος στο πρόσωπο βγάζοντας πάνω μου όλο το πόνο και την απελπισιά της. κλαίει δυνατά και ουρλιάζει, μαζί με εκείνη κλαίω και εγώ.
Της τραβάω τα χέρια και εκείνη με χτυπα ξανά και πάλι εγώ προσπαθώ να την κρατήσω γνωρίζοντας καλύτερα απο εκείνη τι πραγματικά ζητά... παλεύουμε σε ένα δικό μας παιχνίδι κυριαρχίας μέχρι που τελικά παραδίνεται. Τα δάχτυλα μου μπλέκονται στα μαλλιά της και το κεφάλι της γέρνει πίσω μέχρι που με κοιτά ξανά στα μάτια και τότε χωρίς κανείς να μπορεί να αντισταθεί παραδινόμαστε σε αυτό που πραγματικά έχουμε ανάγκη.
Τα χείλη μου συγκρούονται στα δικά της και τα κορμιά μας κολλάνε το ένα πάνω στο άλλο σαν δυο μαγνήτες.
Τη τραβάω απο τα οπίσθια και εκείνη με ευκολία μπλέκει τα πόδια της γύρω απο τη μέση μου.
Έχουμε και οι δυο ξεχάσει που βρισκόμαστε και το μόνο που μας νοιάζει είναι να καταλαγιάσουμε όλα αυτα που μας καίνε. Φιλιόμαστε παθιασμένα χωρις κανένα έλεγχο ως που τα ξέφρενα σφηρίγματα των αστυνομικών μας επαναφέρουν στη πραγματικότητα.
Σταματάμε το φιλί μας και κοιτιόμαστε ξανά. Εκείνη έχει κοκκινίσει απο ντροπή και αυτό με κάνει να αναστατώνομαι ακόμη περισσότερο.
Χωρίς να θέλω την κατεβάζω απο πάνω μου και αρκούμε ώστε να την κρατήσω απαλά απο το χέρι.
👮♂️:Πρέπει να πάμε να διευθετήσουμε κάποιες εκρεμμότητες στο τμήμα και έπειτα είναι όλη δική σου μας λέει τελικά ο επικεφαλής της όμαδας.Είμαστε εδώ και ώρα στο αστυνομικό τμήμα δίνοντας στους αστυνομικούς όσες λεπτομέριες θέλουν για το τι ακριβώς συνέβη όλο αυτο το καιρό που αυτός με είχε φυλακισμένη όμως εγώ το μόνο που κάνω είναι να αγωνιώ για το πότε θα γυρίσω στο σπίτι μου και να δω τα δυο μικρά μωρά μου.
Ο Άλεξ όλη αυτη την ώρα δεν με έχει αφήσει στιγμή απο την αγκαλιά του,με κρατα συνεχώς σφιχτά πάνω του λες και φοβάται πως αν με αφήσει για ένα λεπτό θα με χάσει όμως και εγώ δεν μπορώ να μείνω μακρια του ούτε δευτερόλεπτο.
👮♂️:Τελειώσαμε μας λέει τελικά ο αστυνομικός.Μπορείτε να φύγετε, προσπαθεί να μας πει μα εμείς βρισκόμαστε ήδη όρθιοι και βγαίνουμε απο το γραφείο.
Αγκαλιά κατευθυνόμαστε στο αυτοκίνητο, με σταματά με φιλά και συνεχίζουμε. Μπαίνουμε στο αμάξι και ξεκινάμε τη διαδρομή για το σπίτι χωρίς να μιλάμε όμως τον ηλεκτρισμό αναμεσά μας τον νιώθουμε και οι δύο ως που ο Άλεξ ξαφνικά και βγαίνει απο το δρόμο και παρκάρει όπως όπως το αμάξι σε ένα ερημικό παρκάκι.
Χωρίς να χρειαστεί να πούμε τίποτα και οι δύο αρχίζουμε να αφαιρούμε βιαστικά το κάτω μέρος τον ρούχων μας.Εγώ βγάζω τη φόρμα μου και εκείνος ανοίγει το παντελόνι του πριν προλάβει να τελειώσει τη κινησή του ανεβαίνω πάνω του και αρχίζω να τον φιλάω παθιασμένα.περνά τα χέρια του αναμεσά μας και εγώ ανσηκώνω το κορμί μου, πιάνει τη στύση του και αφού κάνει στην άκρη το εσωρουχό μου βυθίζεται μέσα μου.
Η αίσθηση πιο έντονη απο ποτέ, αναστεναγμοί και παθιασμένα φιλιά γεμίζουν το χώρο του αυτοκινήτου.κινούμε πάνω του και εκείνος με κρατά όσο πιο σφιχτά μπορεί ενω ταυτοχρονα ρουφά και φιλά το λαιμό μου, έπειτα ανεβάζει βιαστικά τη μπλούζα μου και παίρνει στο στόμα του το στήθος μου.Με γλείφει και με φιλά εκεί ασταμάτητα ως που οι αναστεναγμοι μου πια γίνονται ανεξέλεκτοι..
Τα χείλη του κολλάνε και πάλι στα δικά μου και οι γλώσσες μας μπλέκονται ως που και οι δυο μαζί φτανουμε στην απόλυτη λύτρωση..Μένει εκεί μέσα μου και αν και μόλις τελείωσε τον νιώθω ακόμη σκληρό.
Α:Αν αυτό το καθαρμα σε είχε αγγίξει προσπαθεί να πει μα δεν τον αφήνω.
Ε:Ποτέ. Κανείς. Μόνο εσύ του λέω και νιώθω τα χέρια του να σφίγγονται γύρω του και τη στύση του να κινείτε μέσα μου ξανά...
Α:Θέλω να σε πηδάω μέχρι να αναπληρώσω κάθε γαμημένο λεπτό που έζησα μακριά σου μου λέει καθώς με σφίγγει πάνω του και αρχίζει να με ανεβοκατεβάζει βιαστικά.
Θέλω να τελειώσεις ξανά για μένα έλλη μου ψιθυρίζει έπειτα απο μερικα λεπτά και αυτο μου είναι αρκετό ώστε να εκπληρώσω τη διαταγή του.
Ε:Μόνο για σένα του ψιθυρίζω καθώς χάνομαι ξανά στην αγκαλιά του.
YOU ARE READING
ΑΓΡΙΑ ΕΝΣΤΙΚΤΑ
RomanceΑλέξανδρος ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Είναι ένας επιτυχημένος 30 χρονος επιχειρημαρίας ο οποίος μαζί με τον αδερφό του είχαν δημιουργήσει μαι εταιρία κοσμημάτων. απολάμβανε την καλή ζωή τον έρωτα και έκανε περιστασιακές σχέσεις περιμένοντας να βρει την μια και μονα...