ΑΓΡΙΑ ΕΝΣΤΙΚΤΑ

●Μια βόλτα οι 3 μας

Α:Πες μου πως δεν με χρειάζεσαι και θα φύγω τις λέω καθώς τη σφίγγω πάνω μου θέλοντας να εκμεταλευτώ όσο το δυνατον περισσότερο αυτή την ολιγόλεπτη επαφή μαζί της..
Ε:Δεν σε χρειάζομαι μου απαντα μα ο τόνος της φωνή της δεν συμφωνεί με τα λεγομενά της..
Α:Πες το μου ξανά Έλλη μέχρι να το πιστέψεις και εσύ...Της μουρμουρίζω και φιλάω το λαιμό της απαλά..
Ε:Σε παρακαλώ...
Α:Εγώ σε παρακαλώ Έλλη...
Σε χρειάζομαι δεν το καταλαβαίνεις;
Δεν σου ζητάω να κάνεις έρωτα μαζί μου αλλά δεν αντέχω άλλο να είσαξ εδώ και να μην με κοιτάς καν..
Απλώς κάνε μια προσπάθεια συνεχίζω να μιλάω στο λαιμό της και πλεον νιώθω το κορμί της να χαλαρώνει στο άγγιγμά μου, και ίσως να το απολαμβάνει κιόλας.
🤷‍♂️Γ:Μαμάκα μουρμουρίζει νυσταγμένα ο Γιάννης που μάλλον ξυπνησε απο τη συνομιλία μας...
Μπαμπάκα ξανα ρωτά ξαφνιασμένος όταν με βλέπει και αρχίζει να ανεβαίνει πάνω στην Έλλη να μας αγκαλιάζει και να μας τρύβεται με αγάπη.
Κανείς απο τους δυο μας δεν μπόρεσε να αντισταθεί στη γλύκα του και μείναμε στο κρεβάτι να τον φιλάμε να τον αγκαλιάζουμε και να τον γαργαλάμε.
Α:Λοιπόν τι λές να πάμε στη κουζίνα όπου μας έχει μαγειρέψει η Μαρία και μετά να πάμε μια βόλτα οι τρεις μας ρωτάω την Έλλη τη στιγμή που είμαι ξαπλωμένος δίπλα της και κάνω τον Γιαννη αεροπλανάκι..
Ε:Δώσε μου δυο λεπτά να αλλάξω μου λέει καθώς σηκώνεται απο το κρεβάτι.
Α:Θα σε περιμένουμε κάτω τις απαντώ αλλά ο Γιαννάκης φεύγει απο πάνω μου και τρέχει στο δωμάτιο ψάχνοντας και παίζοντας με τα πράγμάτα της Έλλης.
Ε:Μπορείς να μείνεις δεν με πειράζει μου λέει αφου βλέπει πως μάταια προσπαθώ να πάρω μαζί μου το Γιαννάκη ώστε να αλλάξει.
Πλησιάζει τη ντουλάπα και διαλέγει βιστικά δυο ρούχα έπειτα στέκεται μπροστά στο καθρέφτη και βγάζει τη μπλούζα όσο εγώ ασχολουμε με τον μικρό, όμως με βλέπει τη κοιτάζω και με κοοτάζει και εκείνη μέσα απο το καθρέφτη...Συνεχίζει με το παντελόνι της και εγώ καταπίνω με δυσκολία καθώς βλέπω το κορμί της χωρίς ρούχα μετά απο δυο εβδομάδες..
Αφήνω το μικρό απασχολημένο με τα πραγματά της και την πλησιάζω..
Μια μέρα θα με συγχωρέσεις, και θα κάνουμε έρωτα όπως ποτέ ξανά...  της λέω μετακινόντας τα μαλλία της στη μια πλευρά του λαιμού της και εκείνη γέρνει το κεφάλι της πίσω ακουμπώντας πάνω μου.
Ε:Σε 2 λεπτά είμαι έτοιμή μου απαντά καθώς απομακρύνεται και φορά το παντελονί της.
Λίγη ώρα μετά είχαμε φάει το μεσημεριανό και η Έλλη με τον Γιαννάκη έκαναν επίθεση στα μικρά σοκολατένια γλυκά που είχε αφήσει η Μαρία..Άντε πάμε θα χάσουμε όλη τη μέρα αν συνεχίσετε έτσι τους λέω και σηκώνω το Γιάννη στους ώμους μου.
Μπαίνουμε στο αυτοκινητό μου με την Έλλη στη θέση του συνοδηγού και το μικρό στο καθισματάκι του..
Ε:Που θα πάμε;
Α:Θάλασσα της απαντώ, γιατί αν και φθινόπωρο ήξερα καλά την αδυναμία του Γιάννη για το νερό και ήθελα να τον ευχαριστήσω..
Περάσαμε όλο το απόγευμα εκεί παίζοντας παιχνίδια με τις πέτρες φτιάχνοντας κάστρα και τσαλαβουτόντας στα νερά.
Όταν πια κατάλαβα ο πως ο Γιάννης είχε αρχίσει να εξαντλείτε απο το τρέξιμο  τους τράβηξα μαζί μου στην άμμο και τους πήρα αγκαλιά.
Τη στιγμή εκείνη ένας μεσήλικας τουρίστας με μια polaroid μηχανή μας τράβηξε φωτογραφία
T:Yoy have e beautiful family μου λέει καθώς μου την δίνει..
Κοιτάω στιγμιαία την Έλλη με τον μικρό.
Α:I know.. thank you.. του απαντώ καλοσυνάτα πριν φύγει.