ΑΓΡΙΑ ΕΝΣΤΙΚΤΑ

●Σε χρειάζομαι

Βρήκα την Έλλη μου στη βεράντα να τρώει πρωινό μαζί με το Γιάννη...
Α:Καλημέρα της λέω και ο Γιάννης τρέχει στην αγκαλιά μου.
Ε:Καλημέρα μου απαντά σοβαρά χωρίς καν να με κοιτάξει..
Α:Σε ευχαριστώ που με σκέπασες της λέω και βλέπω πως ξαφνιάζεται,λογικά θεώρησε πως δεν θα το πρόσεχα...γρήγορα βρίσκει την αυτοκυριαρχεία της και γυρνά στο αυστηρό της ύφος.
Ε:Τίποτα μου απαντά..
Α:Θέλω να σε φιλήσω τολμάω να της πω αυτό που σκέφτομαι καθώς κάθομαι δίπλα της.
Ε:Θέλω να φύγω για λίγο απο το σπίτι, μου δίνει σαν απάντηση και νιώθω τη γη να χάνεται απο τα πόδια μου.
Α:Τι πράγμα ρωτάω με μια βραχνάδα στη φωνή που δεν μπορούσα να ελέξω.
Ε:Θα πάω για λίγο να μείνω στη μαμά μου.
Α:Και εγώ;ο Γιάννης; το μωρό που έχεις μέσα σου;
Θα μας χωρίσεις όλους επειδή μια τρελή σου είπε κάτι χωρίς καν να με ακούσεις;
Ε:Σε άκουσα χθες.
Α:Δεν άκουσες τίποτα Έλλη.
Με δικάσες χωρίς να ακούσεις και εγώ καίγομαι μέσα μου να σου δώσω εξηγήσεις αλλά η γιατρός είπε οτι σε ταράζει να το αφήσουμε.
Α: πήγαινε να φέρεις τα παιχνίδια σου λέω στο Γιαννάκη ώστε να μην είναι μπροστά στη συζητηση μας;
Σε αυτον τι θα πεις; την ρωτάω μα δεν απαντά.
Πες μου Έλλη τι να του πω όταν θα ζητάει τη μαμά του; Τι; επιμένω, εκφράζοντας όλο το πόνο που έχω μέσα μου...
Α:Μείνε εδώ..Αν δεν θες μην μου μιλας, μην κοιμάσαι μαζί μου, αλλά σε παρακαλώ μείνε... Αν φύγεις θα αποξενωθούμε...θα χαθούμε...
Κάνε μαζί μου υπομονή για λίγο διάστημα μιας και μας το ζήτησε η γιατρός και έπειτα όποια μέρα θες ζήτα μου να σου εξηγήσω και θα το κάνω, όσο και αν ντρέπομαι για τις πράξεις μου.

Το επόμενο διάστημα πέρασε έτσι..Με εμάς στο σπίτι να ζούμε σαν άγνωστοι.
Δεν μιλούσαμε πολύ δεν κοιταζόμασταν δεν κοιμόμασταν στο ίδιο κρεβάτι..Κάθε μέρα ένιωθα να τη χάνω όλο και πιο πολύ και μέσα μου πέθαινα για να τη πιάσω και να της πω οτι είχε γίνει.
Όμως τόσο η γυναικολόγος όσο και ο Ιάκωβος επέμειναν πως έπρεπε να αφήσω το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης να κυλήσει ομάλα...
Η Έλλη δεν δουλευε μιας και είχε έρθει πια το καλοκαίρι και έτσι περνούσε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας σε δραστηριότητες μαζί με το Γιάννη.
Η ώρα ήταν δυο το μεσημέρι και εγώ μόλις είχα γυρίσει απο τη δουλειά.Στο σπίτι δεν ακουγόταν σχεδόν τίποτα και έτσι κατάλαβα πως η Έλλη και το παιδί λείπουν.Έβγαλα βιαστικά τα ρούχα μου και κατευθύνθηκα στο μπάνιο για ένα γρήγορο ντούζ.
Οι σκέψεις μου έτρεχαν σε όσα έχουν συμβεί και με το μυαλό μου αφηρημένο άνοιξα τη πόρτα του μπάνιου..
Και ήταν εκεί γυμνή κάτω απο το νερό με τη κοιλίτσα της ίσα ίσα να αχνοφαίνεται και το στήθος της εμφανώς μεγαλύτερο απο πριν, όλα ήταν όμορφα πάνω της, όλα εκτός απο τα μάτια της που ήταν κόκκινα απο το κλάμα...
Με κοιτάει και μένει και εκείνη παγωμένη στη θέση της..
Γυμνοί και οι δυο ο ένας απέναντι απο τον άλλον να κοιταζόμαστε στα μάτια και μετά απο τόσο καιρό να δείχνουμε όλο το πόνο μας απο την απόσταση που είχαμε δημιουργήσει μεταξύ μας...
Χωρίς δεύτερη σκέψη, πλησιάσα βιαστικά προς το μέρος της και μπήκα μαζί της κάτω απο το νερό τραβώντας την σφιχτά στην αγκαλιά μου.
Δεν αντιστάθηκε, το ήξερε πως με είχε ανάγκη όσο και εγώ και κανείς μας δεν μπορούσε να κάνει πίσω...
Την αγκάλιαζα σφιχτά και τη φιλούσα σε όλο το προσωπο της προσπαθόντας να της εκφράσω όλη την αγάπη που είχα μέσα μου για εκείνη...
Έκανα λίγο πίσω για να τη κοιτάξω.
Ε:Μην με αφήνεις σε παρακαλώ μου ζητάει και με τραβά ξανά πάνω της...
Δεν αντέχω άλλο να είμαι μισή, προτιμώ να πεθάνω παρά να ζήσω άλλη μια μέρα χωρίς εσένα μου λέει και ξεσπά σε δυνατους λιγμούςμαζί με εκείνη και εγώ για αυτό που μόλις μου είπε...
Δεν ξέρω πως αλλά κάπου ανάμεσα στις σφιχτές μας αγκαλιές τη σήκωσα πάνω μου και μπήκα μέσα.Εκείνη τη στιγμή κανείς απο τους δυο μας δεν επιδίωκε την ερωτική πράξη και όμως αυτή η στιγμή έγινε η πιο παθιασμένη ερωτικά στιγμή μας ως τότε..
Φιλιόμασταν ασταματήτα, χωρίς τα χείλη μας να ξεκολλάνε ούτε λεπτό, οι γλώσσες μας μπλεκόταν σε έναν δικό τους ρυθμό και τα σωματά μας κολλημένα μαζί να ζητάνε απεγνωσμένα όσα περισσότερα γίνεται.
Την οδήγησα στο κρεβάτι μας και ανέβηκα πάνω της μπαίνοντας μέσα της αργά ξανά και ξανά φιλόντας τα χείλη και το στήθος της μέχρι που άκουσα τους αναστεναγμούς της να γίνονται δυνατοί εξαιτίας του οργασμού της και αμέσως μετά αφησα και εγώ τον εαυτό μου ελεύθερο μέσα της...