ΑΓΡΙΑ ΕΝΣΤΙΚΤΑ

●περίοδος υπομονής

Γυρίσαμε στο σπίτι οι δυό μας χωρίς να μιλάμε...
Τον μικρό τον είχε πάρει η μαμά μου μιας και ήξερα πως ο Άλεξ δεν ήταν καθόλου καλά ψυχολογικά και δεν ήθελα ο μικρός να επηρεαστεί ούτε στο ελάχιστο απ όσα συμβαίνουν, στη μαμά μου μαζί με το Πέτρο το κλίμα θα ήταν καλύτερο για εκείνον...
Μπαίνουμε στο σπίτι και ο Άλεξ βγάζει βιστικά το σακάκι του και το πετάει στο καναπέ ενώ αμέσως μετά κατευθύνεται στο μπαρ και βάζει το πρώτο ποτήρι ουίσκι.
Ε: Είναι ακόμη μεσημέρι, τολμάω να του πω...
Α: Δεν με νοιάζει. Αν δεν γουστάρεις να με βλέπεις φύγε..
Ε:Αυτό κατάλαβες πως είναι το πρόβλημα...;Σε παρακαλώ έλα να συζητήσουμε..
Α:Δεν γουστάρω να συζητήσω μαζί σου τι δεν καταλαβαίνεις;;
Με τις ηλίθιες ιδέες σου καταλήξαμε εδώ.
Μου απαντά κατηγορόντας με για κάτι που δεν κατάλαβα ακριβώς.
Ε:Για τι πράγμα ακριβώς με κατηγορείς;;
Α:Εσύ μου είπες να μην της δώσω ούτε την εταιρία ούτε λεφτά και να πάω σε δίκη και τώρα θα χάσω το παιδί...
Ε:αυτό ήταν οτι ακριβώς μας πρότεινε ο δικηγόρος και αν νομίζεις πως σε πονάει περισσότερο να χάσεις το Γιάννη κάνεις λάθος. Γι αυτό λογικέψου..του φωνάζω ενώ εκείνος πίνει ακόμη ένα ποτό.
Α: Εσύ με επηρέασες μου ουρλιάζει υστερικά. Τον δικηγόρο θα τον έγραφα στα παλιά μου τα παπούτσια αλλά άκουσα εσένα....
Ήταν λάθος μου να εμπιστευτώ μια γυναίκα, μόνο κακό φαίρνεται...
Ε:Μια γυναίκα είμαι εγώ;;
Τον ρωτάω με κλάματα καθώς τα λόγια του με πληγώνουν.
Α: ακριβώς "μια γυναίκα", που απ οτι καταλαβαίνω έβαλες τα λεφτά και την εταιρία πάνω απο το παιδί, για να μην τα χάσεις ρίσκαρες να χάσουμε το Γιάννη.
Ε: Είσαι μαλάκας του τσιρίζω και του ρίχνω ένα δυνατό χαστούκι.
Α:Ναί είμαι μαλάκας που σε εμπιστεύτηκα μου λέει και με βγάζει πλεον εκτός εαυτού.Δεν ξέρω πως αλλά άρχισα να τον χτυπάω με μανία βγάζοντας όλο το πόνο που είχα μέσα μου εξαιτίας όσων έγιναν και κυριώς εξαιτίας όσων τόλμησε να πιστεύει για μένα..όμως και εκείνος δεν έμεινε άπραγος με μια κίνηση ακινητοποίησε τα χέρια μου και με γύρισε στο τραπέζι.
Ήξερα καλά τι ήθελε να κάνει όμως δεν μπορούσα να το δεχτώ.
Ε:Σταμάτα του φωνάζω καθώς προσπαθεί να με ξεντύσει, αλλά δεν με ακούει..
Σταμάτα τσιρίζω ξανά κλαίγοντας.
Είμαι έγκυος! του αποκαλύπτω αυτό που τόσες μέρες κρατούσα επτασφράγιστο μυστικό.
Θα μας κάνεις κακό του ξαναλέω για να τον πείσω να σταματήσει, και όντως το κάνει.
Με μια κίνηση φεύγει απο κοντά μου και πιάνει το μπουκάλι με το ποτό.
Α: Γι αυτό ήθελες να ξεφορτωθείς το Γιάννη;; επειδή πλέον θα είχες δικό σου παιδί με ρωτά και στα μάτια του βλέπω το θυμό και το μεθύσι..
Ε: Άντε μου στο διάολο Αλέξανδρε.
Αύριο που θα ξεμεθύσεις μην τολμήσεις να ζητήσεις συγγνώμη του φωνάζω και φεύγω απο το σπίτι.