1 ay sonra...
Burak ve Umut artık yeni eve yerleşti bende kendi evime geri döndüm.
Ama hergün birlikteyiz.
Hafta içi ben çalışıyordum ama hafta sonu Umut bende kalıyordu. Öyle anlaştık.
Aynı anda Burak büyük bı hastanede işe girmişti. Geceleri nöbette olunca ben Umutun yanında kalıyordum.
Annemler geri dönmüştü. Maalesef babamın arkadaşı hayatını kaybetti.
Annem ile babama Burak ile ilişkimiz anlatım. İkisinde mutluluğumu benim ile paylaşıyordu.
Atakan aramızda olanları öğrendikten sonra kendisini geri çekti.
Normalde erkekler sevdiği kadında annelerini ararken, Burak Damla'da tam tersini aramıştı. Damla merhametli, iyi niyetli, temiz kalbinle onu kazanmıştı.
Evlenme teklif planları kurarken, yılbaşı yaklaşıyor. Yıl başında havay fişeklerin eşliğinde evlilik teklifi etmek istiyordu. Onun için Su'ya gitti fikir almak için.
"Ne diyorsun?" Fikrini Su ve Erdem'e anlattı.
"Çok romantik. Erdem bence sende Burak'dan bı parça koparabilirsin."
"Hayatım, bizimki görücü usulüyle oldu. Evlilik teklifini babam yaptı."
"Olsun, sonradan telafi edebilirdin."
Su ağlamaya başladı. Hamileliğin son haftaları olduğundan sinirleri gergindi.
Burak bunu fark edince ortamdan biran önce kaçtı.
Damla'nın doğum gününe iki gün kaldı. O gün için Burak büyük bi Party hazırladı.
"Çok güzel, bunu cici anneme mi aldın?" Umut damlaya aldığı kolyeyi görmüştü.
Zarif bir kolye. Ucunda pırlantalı ay Işıl Işıl parlıyordu. Burak için o geceyi hatırlatıyordu. O yüzden onun için çok anlamlıydı.
"Vay çok güzel dayı."
"Bak dayı, bende kupa boyaması yaptım. Nasıl olmuş?"
"Çok güzel dayıcığım."
Doğum günü partisi çok güzel geçti. Küçük bı kutlama olsa da beni çok mutlu etti. Misafirlerin gittikten sonra terasa çıktım. Burak'ın kocaman terası vardı. Hava soğuk olsa da Burak baya hazırlık yapmıştı. Terasın ortasında büyük 1 kırlet koymuştu etrafı mum ışıkları kaplıyordu.
"Burak, çok güzel." Bana sırtımdan sarıldı. Sessizce ay ışığını izledik.
"Seni seviyorum." Saçlarımı kulağımdan çekti ve kolyeyi boynuma taktı. Kolyeyi incelediğimde çok mutlu oldum. Boynuna sarıldım.
"Seni seviyorum."
Herşey bı rüya gibi. Bı okadar da masum. O gece birbirimiz ile birlikte hiç bir sır kalmadı. Umut ile yaşadıklarımı ve hangi yollardan geçtiğimi ona anlatınca bana yeniden aşık oldu.
"Çok geç oldu ben gideyim artik annemler merak edecek."
Benimle eve kadar yürüdü. Kapıda yanağımdan öptü "iyi geceler ay ışığım".
"İyi geceler."
Sabah Umutun okulundan hoca aradı. Bugün veli toplantısı yapılacaktır. Burak ile birlikte katıldık. Umutun öğretmeni gerçeği bilsede diğer veliler bizi Umutun annesi ve babasi biliyordu. Bu bizim hoşumuza gitti.
Bu akşam yemekte annem Burak konusunu açtı. "Kızım Burak ile görüş, istemeye gelsinler. Böyle gidiyorsun o geliyor. Baban sevmiyor. Bi adı koyulsun."
Konuyu çok uzatmadan sofradan kalktım. Bana evlenme teklifi yap diyemem ben. Utanırım. Tabi benim yıl başında yapmak istediği evlilik sürprizinden haberim yoktu.
Eve indiğimde telefon çaldı. Erdem.
Su'yu hastaneye kaldırmışlar. Kanaması varmış. Hemen ciktim evden hastaneye gittim.
Gittiğimde Su'yun durumu hala kritik.
"Damla." Erdem beni gördüğünde bana sarıldı ağlıyordu.
"Ya onlara birşey olursa."
"Aklına getirme. İkisininde birşey olmayacak. Su çok güçlü. Masal'da annesi gibi. Merak etme." Ben Erdem'e güç vermek için güçlü durmaya çalıştım.
Bı kaç saat sonra doktor geldi ve Su ve Masal'in iyi olduğunu ve tehlikeyi atlattığını söyledi. Buna çok sevindik.
Ama tedbir amaçlı bu geçe burda kalması gerekiyordu.
Erdem yanında kaldığı için ben eve gittim. Ama aklım yinede hep onlarda kaldı.
Aradan 2 hafta geçti. Su toparladı ama birdaha tekrarlanmaması için bol bol dinlenmesi gerekiyordu. Erdem elinden geleni yapıyordu. Evdeki tüm işleri o yapıyordu. Yapamadığı yerde ben yardım ediyordum.
Yılbaşına iki hafta kalmıştı.
Burak annesinden hiç haber almadi. O da hiç aramadı. Hala ona kızgın olduğu için. Ama evlilik teklifi için haber vermesi gerektiğini biliyordu. Çünkü herşeyin bı adeti vardı. Annesini aramaya karar verdi...
