Chapter 29 "Kidnapped"

17 2 0
                                    

***

Flarein POV

Dalawang araw na rin ang nakalipas simula ng makabalik kami galing sa bakasyon. Simula rin ng makauwi si Juck sa rest house ay wala na ni isa siyang kinausap sa'min. Sinubukan kong kausapin siya pero para lang akong hangin sa kaniya. Hindi ko alam kung anong pinag usapan nila ni Exinn noong araw na 'yon. Dahil kahit si Exinn nagbago. Lagi na lang siyang galit. Hindi ko na sila maintindihan. Ano bang pinuputok ng butchi nila? Dahil ba sa nangyari sa'kin? Eh buhay naman ako ah! At tsaka hindi naman ako galit.

Hindi ba nila alam na naaapektuhan na kami? Lalo na kay Juck lagi na siyang nakatingin sa malayo. Iwas siya sa'min lalo na sa akin. Kahit hanggang ngayon hindi niya pa rin kami pinapansin. Kaya heto kami ngayon sa room. Tahimik, walang nagsasalita kahit halos lahat ng mga kaklase namin ay tinatanong kami kung kamusta ang naging bakasyon. Hindi ko sila kayang sagutin lalo na't hindi naging maganda ang huling araw namin doon.

Hindi ko na rin sinabi kila mom ang nangyari sa akin na muntik na akong malunod. Baka kasi magalit siya kila Juck at baka hindi na ako payagan ni dad ulit. Kaya minabuti kong ilihim na lang iyon sa kanila. Ayos na rin naman ako eh. Para ngang walang nangyaring gano'on. Ayoko na rin kasing isipin. Lalo na't sobrang apektado si Juck.

"Bakit hindi kayo nagsasalita? Hindi ba masaya 'yong bakasyon?" Tanong ni Misya, ang class president namin. Dapat hindi kami ganito. Tama dapat kalimutan na lang namin 'yon. Mas marami pa rin namang mga bagay na magaganda ang nangyari sa amin.

"Nope! It's actually great. We've been know each other very well. I really had a great time with them and I wanted to happen it again and again." I smiled. Not a fake one but a genuine beam.

Inalala ko lahat ng magagandang pangyayari na naranasan ko kasama sila. Mga bagay na noon ko lang din naranasan. Honestly, I'm so happy to spend a vacation with them. We need to fix and deprived it because it's not a good thing and it will never be. Kaya matapos ang klase ginawa ko ang lahat para makausap sila. I asked our driver to set up something for us. A simple dinner to be specific because it's badly hard to deal the awkwardness that surrounding us. I know everyone will think that I'm a lunatic one because I kidnapped them. I just want them to come over me.

I knew that if I'll asked on it they will never come that's why I ended up on that kooky idea. Lalo na si Juck buong araw ngang hindi namin siya mahagilap. Bigla bigla na lang siyang nawawala. At lahat kami apektado. Hindi na nga kami nagsasabay sabay sa pagkain eh. First time 'yon kasi diba dati lagi nila kaming niyayaya o kaya bigla na lang silang sasabay sa amin. I felt there brotherhood also affect after Juck behavior because of that incident. Also, Exinn always wanted to be alone. Every time me and Hyle asked her to eat with us in the canteen she will refuse it.

Then we will ended up not eating. That's why before our class will adjourned I asked our driver for help. Maya maya pa ay nagsimula ng magising sila. Naunang nagising si Exinn at nagsisigaw pa. Sa totoo lang halos mawasak na ang eardrums ko dahil sa kaniya. Ang tining! Nakakarindi!

"Aaaaaaaaaaaahhhhh! Who are you? Ibaba mo ako rito!" Malakas na sigaw nito. Hindi pa kasi niya ako nakikita kaya ganiyan siya.

"Ihulog kita gusto mo?" Sabay lingon ko sa kaniya. Filled with jolt and sudden immovable when she darted on me. Mukha ba akong multo? Tsk!

From The Ground Up (On Going)Where stories live. Discover now