From The Ground Up (On Going)

Chapter 5 "Naughty Boy"

***

Flarein POV

"You okay?" He asked in most serious tone while looking at me intently. Napakagat ako ng labi upang pigilan ang pagngiti. Ang lakas talaga ng dating n'ya err! Sarap niyang gahasain omo! Bigla akong nahiya sa naisip ko. Magtino ka nga Flarein kahit ngayon lang!

"O-oo p-pasensya na h-hindi kita n-napansin," utal utal kong tugon. Your too obvious Flarein! Why can't you hide it to yourself? "Hmm... you sure?" Then flashed a wryly grinned. Omo nahalata na kaya niya na may lihim akong pagtingin sa kaniya?

I nodded then smiled awkwardly. Halos masapo ko ang aking noo sa pagkapahiya. Laking pasasalamat ko sa tumawag sa kaniya dahilan ng pagbaling niya ng atensyon doon.

"Hi handsome," a girl uttered. Minsan pala okay din itong mga karibal ko, kahit papaano may pakinabang. Ngunit bigla akong nakaramdam ng matinding inis ng ngumiti si Raz ng ubod ng tamis. Letche habulin sana itong babaetang 'to ng langgam at papakin siya ng bongga! Bago pa man s'ya sumagot ay inunahan ko na.

"Hi excuse me miss huh. Mauuna na kasi kami baka kasi hinahanap na nila tayo," pilit na kaswal kong saad. Napairap na lang 'yong babae sa kawalan at naglakad ng padabog. Busangot naman akong napasulyap kay Raz at halos tumigil ang mundo ko ng makita ko ang pagngiti ngiti n'ya.

"What?" I deadly stared at him. Iling iling habang pangiti ngiti itong nagpatuloy sa paglalakad patungo sa loob ng canteen. Hindi na ako nag abalang tingnan siyang muli. Kaasar 'to hindi ba niya alam na nakakabaliw 'yang ngiti n'ya?

"What took you two so long?" Panimulang bungad ni Exinn habang gamit ang mga mapanuri niyang titig. Maya maya doon ko lamang napagtanto na lahat sila ay nakatitig na rin sa amin. Agad akong ginapangan ng matinding kaba. Few moment of silent was filled up to the two of us before I decided to speak first.

I deeply sighed, "it's nothing j-just a s-stupid flaw happened." Then I heard Raz chuckled grumblingly. I actually not preferred to talk about it. Bigla na namang uminit ang mukha ko siguro'y dahil sa hiya. Bahagyang iniwas ko ang aking paningin sa kanila.

Mabuti naman at hindi na siya nagtanong pang muli dahil pag nagkataon hindi ko na alam sasabihin ko. Habang kumakain kami walang ginawa si Waronn kung hindi ang kausapin ako. Ang kulit pala ng isang 'to, sabagay halata naman sa itsura. 

"So your single huh," then a sly grin flashed. Mukha ba akong nagloloko?

"Oo nga kulit mo rin eh noh," mariin kong hayag.

"I just can't believe it. Your too beautiful to ignore," then he smirked. Bolero rin pala siya. Napakagat ako ng labi sa aking pang ibabang labi upang pigilan ang namumuong ngiti. Mamaya n'yan isipin pa nito na kinikilig ako. Medyo natuwa lang naman, ikaw ba naman sabihan ng maganda hindi ka matutuwa?

"Wag ako uy iba na lang," masungit kong sambit.