Chapter 7 "Bump"

31 1 0
                                    

***

Loughvar POV

Nandito ako ngayon sa aking opisina habang nakapangalumbaba sa lamesa. Medyo konti na lang kasi ang aking gagawin dahil halos natapos ko na 'yon kahapon. Halos puro lahat pirma daig ko pa nga artista dahil sa dami ng pipirmahan. Tanging tunog lang ng aircon ang aking madalas na naririnig. Binuksan ko ang laptop sa aking harapan. Tahimik ko itong pinagmasdan. Maya maya ay tumayo ako upang pagmasdan ang kalangitan. Medyo makulimlim ngayon, marahil ay uulan.

*tok!*

*tok!*

*tok!*

Napabaling ako sa pintuan ng may biglang kumatok. Pinagmasdam ko ito pansamantala bago nagsalita.

"Come in..." Formal kong saad. Dahan dahang bumukas ang pintuan ng aking opisina at iniluwa ang isang magandang dilag este gwapong mukhang dilag.

"What are you doing here?" I blurted.

"Tss! Ganyan na ba bumati sa bisita?" He frowned. Bwisita ba kamo?

"What do you want?" I huskily implied then gave him a questioning looked.

"I just wanted to endorse one of my friend." Magiliw nitong hayag. Sabi ko na nga ba maalala lang ako ng isang 'to kapag may kailangan. "And who is it then?" Curiosity hits me.

"Don't worry she's good and you'll never be disappointed." Then he smiled while looking on my window.

She...

"When will you introduced her to me personally?"

"Calm! Don't be so excited. Tomorrow, I guess." He playfully smirked.

Tch!

"Then tell her to come 8am in the morning. Tell her that I don't want a late comers." I seriously retorted.

"Yeah I know cause your a busy man right? So don't worry." Buti alam mo.

Tch!

"Good then." I genuinely beamed.

"I'll go now. Napadaan lang talaga ako rito."

"As always Cran tch..."

"Sorry pare babawi ako sa susunod hahaa." Ewan ko sayo ulol!

"Tch..." Kahit kailan talaga hindi pa rin s'ya nagbabago.

Tumalikod na siya upang magtungo sa may pintuan at umalis. Matalik ko siyang kaibigin simula pa ng nasa elementarya ako. Isa siya sa mga mahilig mang asar sa loob ng aming silid. Ngunit dakilang loyal sa kaniyang iniibig. Nakakatuwang isipin na haggang ngayon ay matatag sila ng kanyang girlfriend. 'Yong kaklase namin ng elemetarya na naging crush niya at niligawan ng tumuntong kami ng highschool.

Parang ang sarap lang balikan ang nakaraan 'yong wala ka pang iniisip na mga problema. Iniisip mo lang ang baon at laro. I wished I can go back to the past when I was a naive kid who was just loved to play his toys. It was actually really true about what said that when you graduated in college, that's the real beginning of your life in this world. My life now is so tough that I got so much stressed and feel exhausted. But life goes on... we must go on.

From The Ground Up (On Going)Where stories live. Discover now