Bölüm 2

339 12 5
                                    

Gaye ve Veysel biraz sakinleştikten sonra karakola koştular. İçlerinde hala umut kırıntıları vardı. Ama alacakları bir haberle 2. kez yıkılacaklardı .  Birlikte komiserin odasına girdiler. 

Veysel :

Amirim çok acil yardımınıza ihtiyacımız var. Oğlumuzu kaçırdılar. Evimizi taradılar.

Gaye:

Ne olur bulun oğlumu memur bey. Benden canımı aldılar. Bulun getirin oğlumu. Ben onsuz yaşayamam.

Komiser:

Tamam sakin olun. Oğlunuzu kaçıranların eşgalini tarif edebilir misiniz ?

Gaye:

Yüzleri görünmüyordu. Yüzlerinde maskeler , ellerinde silahlar vardı. Alıp götürdüler oğlumu. Kopardılar benden.

Komiser:

İşte bu iyi olmadı. Peki oğlunuz kaç yaşındaydı ? Kaçırıldığı gün üzerinde ne vardı ?

Gaye:

3 yaşındaydı oğlum. Küçücük.  Mavi kot pantolon , beyaz gömlek birde mavi patikler vardı üzerinde.

Komiser:

Peki. Biz en kısa zamanda bulmaya çalışacağız oğlunuzu. Bir gelişme olur olmaz hemen size haber veririz.

Veysel ve Gaye odadan çıkıp evlerine doğru yola koyuldular. Koyuldular koyulmasına ama o eve gitmek onları üzecekti. Camları kırılmış, eşyaları bir tarafa dağılmış o ev  hep o acı günü hatırlatacaktı onlara. Veysel de bunun farkındaydı. Arabayı sağa çekti :

 Gaye, canım eve gitmeyelim. Karargaha geçelim. Sen misafirhanede kalırsın. Ben de bu işin üzerine iyice düşerim . O evde öylece oturursam delirecek gibi oluyorum. Hem senin güvenliğin için de bu daha iyi olur.

Gaye:

Peki ya oğlumuz Veysel ? O da güvende mi ? Aç mı ? Susuz mu ? Hiçbir şey bilmiyoruz.  Veysel ya ona ...

Veysel:

Şşş ! Böyle konuşma . Bulacağız oğlumuzu, bulacağız , dedi ve Gaye'ye sarıldı. Çok geçmeden karargaha vardılar.  Murat  Yüzbaşı  onların karargaha girdiklerini görünce yanlarına geldi.

Yüzbaşı Murat:

Komutanım ,  Gaye Hanım ?

Hemen odama gel Murat . Acil bir durum var.

Emredersiniz  komutanım

Veysel Albay önde , Murat Yüzbaşı arkada Veysel Albay' ın odasına gittiler. Odaya girince :

Buyrun komutanım. Acil dediniz.

Evet Murat. Oğlumu kaçırdılar.

Ne ! Nasıl komutanım ?

Evimi taradılar Murat . Oğlumu da o sırada kaçırmışlar. Eve gittiğimde yerlerde cam kırıkları ... Kapının önünde oğlumun patiği... Karım yıkılmış. 

Çok üzüldüm komutanım. Hemen harekete geçelim.  Mutlaka bulacağız oğlunuzu.

Murat Yüzbaşı sözünü bitirdiği anda kapı çaldı. Veysel Albay gir deyince içeriye bir er girdi :

Komutanım Oktay Paşa sizi emretti. Odasında sizi bekliyor.

Tamam geliyorum.

Veysel Albay Oktay Paşa'nın  odasına doğru gidiyordu. Onu neden çağırdığını merak etmişti. Uzun ince koridorun sonuna geldi . Şimdi Paşa'nın kapısının önündeydi. Kapıyı çaldı. Paşa gir diye seslendi :

FEDAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin