FEDA

Bölüm 15

İki çay söylemiştik orda, biri açık,
keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
(Cemal Süreya)

Ertesi gün Murat Yüzbaşı karargaha geçmeden Esma'ya uğradı. Zile bastı. Çok geçmeden Esma kapıdaydı. Gülümseyerek :

Hoşgeldin.

Hoşbuldum.

İçeri geçtiler.

Esma :

2 çay katayım. Karşılıklı içeriz.

Biri açık olsun.

Vaay Cemal Süreya diyorsun.

Ne sandın. Ömrümüz dağlarda geçiyor die Cemal Süreya'yı bilmeyecek miyiz Esma Hanım ?

Esma elleriyle yüzünü kapatıp :

Utandım şuan.

Çayları kattı. Elinde 2 çayla Murat Yüzbaşı'nın yanına geldi. Çayın birini uzattı.

Saol canım.

Afiyet olsun.

Murat Yüzbaşı çayından bir yudum aldı. Önünde duran dikdörtgen cam sehpanın üzerindeki bir buket kırmızı gül dikkatini çekti.

Güller kimden ?

Bu süpriz konularında bir dünya markasısın. İsimsiz gül göndermek baya romantik.

İyi de gülleri ben göndermedim ki.

Sen göndermedin mi ? E kim gönderdi o zaman ?

Bilmiyorum ama ben bu işten kıllandım.

Belki gizli hayranım göndermiştir.

Olmasın o gizli hayran.

Ne o kıskandın mı yüzbaşım ?

Hafiften.

Gülümsedi. Kolundaki saate baktı.

Murat çabuk çıkmam lazım. Yeni okuluma ilk günden geç kalacağım.

Unutmuşum. Bugün senin buradaki ilk görev günündü değil mi ? İyiki beni dinledin de tayinini buraya istedin.

İstedim istedim de içim hiç rahat değil. Aklım hep Şırnak'ta o köy okulundaki çocuklarda.

Merak etme canım. Kaymakam Bey bakanlığa iletmiş. Birkaç güne yerine bir öğretmen atayacaklardır.

Umarım öyle olur. O çocuklar da diğer tüm çocuklar gibi eğitim görme , hayallerini gerçekleştirme hakkına sahipler. İmkan verildiğinde onlar da çok güzel işler başarabilirler. Daha nice Aziz Sancar'lar çıkar bu ülkeden.

Haklısın Esma'cım. Ama biraz daha çıkmazsak Aziz Sancar'lar yetiştirecek olan öğretmenimiz dersine , ben de karargaha geç kalacağım.

Lafa daldım unuttum. Hadi çıkalım.

Murat Yüzbaşı'nın arabasına binip okula doğru yola çıktılar. Okula vardıklarında öğrenciler okula girmeye başlamışlardı. Esma arabadan indi.

Murat Yüzbaşı :

İyi dersler.

Teşekkür ederim canım.

Esma 'yı bırakınca Murat Yüzbaşı karargaha doğru yola koyuldu. Esma da hızlı adımlarla okula girdi. Sınıfı ilk katta koridorun sonundaydı. Yürümeye devam etti. Bir yandan da saate bakmak için çantasındaki telefonu bulmaya çalışıyordu. Aniden birine çarptı Esma. Başını kaldırıp baktı. Şık giyimli , orta boylu , siyah saçları biraz dağılmış bir kadın  vardı karşısında.

Esma :

Çok özür dilerim.

Önemli değil. İyi dersler dedi ve uzaklaştı adam.

Esma da sınıfın önüne gelmişti. İçeri girdi. Çocuklar öğretmenlerini görünce ayağa kalktılar.

Oturun çocuklar.

Öğretmen masasına doğru ilerledi. Masada yine bir buket kırmızı gül vardı. Bu sefer aralarına bir de not iliştirilmişti.

'' Yapmak istediklerini erteleme. Ölümün ne zaman uğrayacağını bilemezsin ''

Hiçbir şey anlamamıştı. Murat Yüzbaşı gibi o da bu gül işinden epey kuşkulanmıştı. Kendini derse vermeye çalışarak tanışma faslına geçti.

Murat Yüzbaşı karargaha varmıştı. Arabasını park edip karargaha girdi. Kantine gitti. Yine bir bardak çay aldı. Günün her saati bıkmadan çay içebilirdi. Bir sandalye çekip oturdu. Barbaros Çavuş ileriden elinde küçük kahverengi bir kutuyla geliyordu.

Yaklaşınca :

Komutanım bu size gelmiş.

Tamam saol Barbaros.

Kutuyu alıp açtı. İçinde siyah bir flash bellek vardı. Flash belleği alıp Asena Teğmen'in yanına gitti. Böyle şeylerle genellikle o igilenirdi.

Asena şunu takıp izleyebileceğim bir bilgisayar var mı ?

Var komutanım.

Birlikte harekat merkezine gittiler. Bilgisayarların birine flash belleği taktılar. Ekranda dağınık siyah saçlı , boynunda siyah beyaz kareli bir poşu olan bir kadın belirdi.

Benim kim olduğumu biliyor musun yüzbaşı ? Kasım 2017 Hakkari'deki çatışmada öldürdüğün Behram'ın karısı Jiyan.  "  Yüzbaşım senin nişanlın vardı dimi? E ile başliyordu galiba ismi , bir de ögretmenmiş, ben  74  öğretmen tanıyorum, onların yanına birini de ekleriz. Kendine iyi bak yakın zaman da görüşücez.

Bilgisayarın ekranını sinirle kapattı. Şimdi yeni bir tehlikeyle karşı karşıyaydılar.