İki Yüzlü ※ Kim Seok Jin ✅(Düzenlemede)

~14~

Bölüm şarkısı: N.O

14. Bölüm(Kıskançlık ve Ceza)

Gördüğüm şeyle başımdan aşağı kaynar sular döküldü resmen sinir küpüne döndüm...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Jin in serumunu çıkarmak için gelen hemşire işi gücü bırakmış, jinin yüzüne bakıyordu. Zaten biraz daha eğilse öpecekti. Bu da yetmezmiş gibi jin bu esnada uyuyordu. Ben bu kızı öldürürüm. Kıskanmak mı? Ben ve kıskanmak? Güldürmeyin beni...

*kıskanıyorsun*

Sen sus senle daha sonra konuşacağız. Hemşirenin yanında bitiverdim. Tam elini yüzüne değdirecekti ki tuttum. O kadar sıktım ki bağırmaya başladı.

Hemşire: bıraksana elimi.

Ben: onun yüzüne bi elini deydir hele bir dene intihar notunla seni şu camdan aşağı atarım.

Hemşire: Bana bak sevgilisi misin ki böyle konuşuyorsun?

Ben: evet sevgilisiyim hemde uzun zamandır. Hatta evleneceğiz. Şimdi çık git!!!

Bu dediğime ben bile inanmamıştım. Konuşmasına izin vermeden hemşireyi dışarı attım. Kapıyı kapatıp jin in yanina oturdum.

Jin: demek uzun zamandır sevgiliyiz ve yakında evleneceğiz öyle mi?

Kapalı olan gözlerini hafif aralayıp bana baktı. Uyumuyor muydu bu?

Ben: ben o-onu gitsin d-diye d-dedim.

Olabildiğince düzgün söylemeye çalışmıştım ama nafile...

Jin: yalan söylemek sana yakışmıyor.

Ben: ben yalan söyle-

Jin: yeter. Sinirlerimi bozuyorsun!

Sustum. Ama içimdeki durgun denizler köpürmüştü. Bana inanmadı... resmen bana değil şu gerizekalı hemşireye inandı. Kalbim söylediği söze değilde bana inanmamasına acıyor.

Jin: taburcu işlemlerimi yap. Bir an önce buradan çıkmak istiyorum.

Ben: ama 1-2 gün daha kalman lazımmış.

Jin: ben ne diyorsam onu yap.

Bu sefer bir şey demeden çıktım. Önüme gelen herkesi dövesim vardı. Ya bana neden böyle davranıyor? Hayır yani ne kötülük yaptım ona?

İşlemlerin olduğu bölüme vardığımda burnumdan soluyordum.

Ben: Kim Seok Jin adlı hastanın taburcu işlemlerini yapar mısınız?

Görevli: peki efendim.

O işlemleri yaparken aklıma bir şey takıldı.

Ben: acaba Ah ran adlı hasta hala burada mı?

Görevli: evet onun daha 2 günü var. 347. Odada

Ben: peki sağolun

Daha 2 günü var onun icabına da bakacağım. Hiç vakit kaybetmeden odaya döndüğümde jin çoktan üstünü giyinmişti.

Jin: çıkalım hadi

Hastaneden çıktığımızda jin birisini aradı konuşması beş saniye falan sürdüğü için hiç bir şey sormadım.

Ben: sana bir şey sorabilir miyim?

Jin: sor
Senin o tek kelimelik cevaplarına tüküreyim!

Ben: neden kamera karşısında güler yüzlü, hayattan zevk alan, sürekli espri yapan biri iken neden şimdi böylesin? Yoksa sadece bana karşı mı böylesin?

Jin: ben hep böyleydim.
Beğenmiyorsan sus bence.

Ben:ama-

Önümüzde siyah ve şık bir araba durdu. Ne ara çıkmıştık hastaneden?

Jin: bin hadi kendisi soforum
İkimizde arka koltukta yanyana oturduk.

Jin: eve götür.

2 dakika sonra indiğimizde ona destek olarak eve girdim.

Jin: ben giderim bırak!.

Birazdan bağırıp çıkacaktım galiba. Sabırlı olmak ta bir yere kadar dimi?
Jin odasına çekildikten sonra bende odama girdim. Jangmi ve diğer sincaplara baktıktan sonra üstümü değiştirdim.

Jin: (adın) odama gelir misin?

İnanamıyorum rica etti az önce. Kıyamet koptu da benim mi haberim yok acaba?

Odasını tıklatıp içeri girdim. Yatakta oturmuş bana bakıyordu.

Jin: senle önemli bir mesele konuşmamız lazım. Geç otur...

Yatağının karşısındaki koltuğa oturup söyleyeceklerini bekledim.

Jin: bundan sonra eve hizmetçi almayacağım.

Ben: o-o zaman nolacak?

Jin: evin hizmetçisi artık sensin. Hem sincaplara hemde hasta olduğum için bir süreliğine bana bakacaksın. Aynı zamanda evi de düzene sokacaksın. Ayrıca bundan sonra bu evden çıkamazsın.

Ben: a-ama ben bunu yapamam hem istemiyorum da.

Jin: sana isteyip istemediğini kimse sormadı. Maaşına bunu da eklerim hem.

Gözlerim dolmuştu. Anlamıyordu ki istediğim şey maaş değil di. Sadece sevgi görsem yeterdi. Hiç bir şey demeden odadan çıktım. Koşarak kendi odama gidip kapıyı kapattım. Evden çıkmamak olmasa neyse ama bu kadarı bana çok ağırdı...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Oylarınız benim için çok değerli lütfen zahmet olmazsa o küçük yıldıza tıklar mısın? Teşekkürler ♡