GİRİŞ

131 8 2
                                    

Biribirine çarpmış iki Deniz ama hiçbir zaman bir olamamışlar, birbirlerine karışamamışlar.

Onunla ben de tıpkı böyleydik. İki Deniz. Birbirine kavuşamamış iki Deniz'dik biz. Ayrı olsak da dalgalarımız birbirlerine dokunmak için hırçınlaşır tüm dünyayı sulara boğmak isterdi. Biz kavuşamıyorsak kimse mutlu olamazdı onlara göre. Yine de içimizde bazı yerler yosun tutmuş, dalgalara biraz da olsa hakim oluyorlardı. Yosunlar acıyı bilir başkalarına yansıtmak istemezlerdi ama o asi dalgalar hiç de öyle değildi.

Bir motor kazası, bir hafıza kaybı, ruhu bozuk bir kız, hafızası olmayan bir adam. Bir gökyüzü, iki Deniz, birçok acı.

Bu hikaye de mutlu son diye bir şey varsa bile bu mutluluk iki Deniz'i bulabilecek kadar istikrarlı bir mutluluk muydu?

KIYIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin