A Missing Soul

Mitch

'Ik heb een aanbod gekregen om een deel twee van de film op te nemen,' zegt ze.

Meteen verstijf ik helemaal. Ik vond deel één al erg genoeg. Ze hadden niet eens het goede beeld gegeven van de brand. En ik kan het zeggen, want ik was erbij.

'Mitch,' zegt ze zacht.

Hoe willen ze een deel twee van iets maken, waar geen deel twee van is.

'Waar willen ze filmen? Op de begraafplaats?' mompel ik meer tegen mezelf dan tegen Rose.

Ik kijk haar aan ze slaat meteen haar ogen neer.

'Er valt geen deel twee te vinden, er zijn amper overlevenden,' flap ik eruit.

'Er zijn geen overlevenden,' herstelt ze mijn zin.

Ik doe net alsof ik dat wel wist, door het weg te wuiven. Ik ben de enige die het overleefd heeft.

'Ga je het doen?' vraag ik.

'Weet ik nog niet,' zucht ze.

'Moet je doen,' zeg ik.

Ik meen der helemaal niks van. Ze kijkt in mijn ogen. Het lijkt wel lichte teleurstelling.

Ik draai me om en loop weg. Op naar huis. Ik had Vegas gister nog even snel thuis gebracht dus die zal me wel missen. Wie wil der nou bij Harold en Daniëlle zitten. Juist ja niemand.

Ik loop het woonwagen park weer in. De buurvrouew zit buiten. Ze kijkt me weer net zo chagerijnig aan als altijd.

Ik kijk lekker chagerijnig terug. Ik dacht dat ik na het eerste deel van die film klaar was om der weer aan herinnerd te worden. Nee hoor, er wordt doodleuk een tweede film gemaakt. Super.

Ik loop naar binnen. Het kan me ook even niks schelen. Vegas rent blij op me af. Ik aai hem over zijn hoofd en loop de kamer in.

Daniëlle zit op de bank televisie te kijken.

Ik ga naast haar zitten en pak mijn telefoon erbij. Ik open instagram en besluit een foto te plaatsen. Als ik dat nooit doe krijg ik gezeik van Jess, want ja ik moet het wel bijhouden.

@Mitch_Foley current mood 👿

@ThomasRivers, @JessicaX en 184 anderen vinden dit leuk.

@JessicaX komt goed!💕
@ThomasRivers ben al onderweg met bierrr
@KyraJensen het spijt me...

'Je bent er weer,' merkt Daniëlle heel nuttig op.

Verbaasd leg ik mijn telefoon naast me neer. Ik knik instemmend. Snel kijk ik om me heen, maar zie nergens een drankfles in haar buurt leggen en Harold is ook nergens te bekennen.

'Waar was je heen?' vraagt ze aan me.

'Hoezo?' vraag ik achterdochtig.

'Nou, als mijn pleegzoon de hele nacht weg is, wil ik weten waar heen,' zegt ze en kijkt me aan.

'Feest,'antwoord ik simpel.

En wat voor een.

'Ik zou graag willen dat je om maximaal drie uur thuis bent,' zegt ze.

'En ik zou graag willen dat ik bij mijn echte ouders woonde, maar we kunnen niet alles hebben he,' zeg ik sarcastisch en klap een keer in mijn handen.

'Je moet maar geluk hebben dat we je in huis hebben genomen, jongeman!' roept Harold die de hoek om komt lopen.

'Welk huis?' lach ik spottend.

'Mitch,' zegt Daniëlle.

'Als je me nodig hebt vind je me in mijn kamer,' zeg ik en lach nep naar ze.

Ik pak mijn telefoon van de bank en loop met Vegas de gang in richting mijn kamer.

Ik doe de deur achter me dicht en ga op bed zitten. Mijn telefoon gaat en een onbekend nummer belt.

'Hallo?' vraag ik als ik op neem.

'Heey Mitch, ik heb je nummer van Jess gekregen,' hoor ik Rose vanuit de andere kant zeggen.

'Verwijder hem dan maar weer,' zucht ik en haal een hand door mijn haar heen.

Dan pas valt het kettinkje van Kyra op. Ik heb gem nog steeds in mijn handen geklemd.

'Mitch?' hoor ik Rose zeggen.

'Ja ik moet gaan,' zeg ik en hang op.

Ik heb het haar op haar verjaardag gegeven. Ze zei dat ze het nooit meer af zou doen, zo leuk ze het vond. Dat weten we ook weer. Kyra moet geen beloftes maken waar ik ervoor zorg dat ze ze niet waar kan maken.

Wel jammer dat het al over is voor het ooit officieel was. Ik vond er echt heel erg leuk. Ze was een van de weinige die me begreep.

En toen verneukte ik het weer eens.
Zie hier een Mitch in zijn natuurlijke habitat.

Aaah Mitch toch...
Het komtcwel goedd.

Vergeet dat sterretje niet in te kleuren. 🌟

Groetjes Roos