A Missing Soul

Rose

Ik word wakker van de zon die in mijn ogen schijnt. Ik gaap een keer, maar merk al snel mijn hoofdpijn op. Een vermoeide kreun verlaat mijn lippen.

Voorzichtig doe ik mijn ogen open, maar kijk snel weg. Anders was ik nu blind van de zonnestralen.
Naast me zie ik Mitch liggen. Zijn haren zitten door de war en zijn mond hangt een klein stukje open. Zijn arm rust op mijn heup en zijn ogen zijn nog vredig gesloten.

Ik buig wat naar voren en druk een korte kus op zijn lippen.

'Hmm,' mompelt hij en opent moeizaam zijn ogen.

'Goedemorgen,' gaapt Mitch en strekt zijn armen een keer uit.

Hij veegt een pluk haar die voor mijn gezicht was gevallen weg met zijn duim. Ik glimlach en laat mijn lippen kort zijn wang raken.

Er word drie keer op de deur geklopt. Mitch kreunt vermoeid en verstopt zich in het kussen. De deur gaat open en pap staat verontschuldigend in de deuropening.

'Sorry,' gebaart hij.

Eerst begrijp ik hem niet, maar daarna wou ik oordopjes hebben.

'Rose, wat denk je wel niet. Je imago kan zo'n avondje stappen niet hebben,' zegt mijn agente als ze kwaad mijn kamer binnen komt stormen.

'Wat moeten de regisseurs wel niet denken als hun hoofdrolspeelster er bij loopt als een zak zout,' vervolgt ze haar zin gefrustreerd.

'Ik wou de film toch al afzeggen,' mompel ik.

Dat is het moment, waarop het wezen naast me ook weer tot leven kwam.

'Wat? Rose het is een grote kans,' mompelt Mitch en draait zijn gezicht naar me om.

'Ja, luister naar hem,' zegt Sophie, een beetje van de kaart geslagen.

'Kunnen jullie even weggaan?' vraag ik niet wetend.

Om een paar seconde later het geluid van voetstappen en een dicht gaande deur te horen.

'Ik dacht dat je het niet zou willen,' zeg ik en kijk hem onderzoekend aan.

Mitch zucht een keer een gaat rechtop zitten. Een hand verdwijnt even in zijn haar voor hij me weer aankijkt. Na een paar seconde neemt hij nog een hap adem.

'Het is niet zo dat ik het leuk zou vinden om naar te kijken nee, maar het is jouw carrière. Als ik in de weg sta om zo'n grote kans af te zeggen, vind ik dat ik opzij moet stappen,' zegt hij en glimlacht zwakjes naar me.

Ik glimlach zacht terug en leg mijn hand op de zijne. Ik leun wat naar voren toe en druk een kus op zijn wang.

'Dat is lief van je,' glimlach ik.

Weer glimlacht hij zwak terug. Het kost hem moeite, dat is te zien, maar hij meent het wel.

'Sophie?' vraag ik.

Binnen minder dan een paar seconde staat ze alweer bij ons in de kamer.

'Geef maar door dat ik de film doe, maar ik wil wel een soort vergadering om bepaalde voorwaarden te bespreken,' zeg ik tegen haar.

'Rose? voorwaarden?' vraagt ze me.

'Ja, die moeten we nog bespreken,' zeg ik zonder mijn blik van die van Mitch te verlossen.

'Vooruit, ik zie je donderdag. Dan zal ik de datum doorgeven wanneer je met de regisseur kan praten,' zegt ze, terwijl ze druk op haar telefoon typend de kamer uitloopt.

Ik voel twee armen om mijn middel die me naar zich toe trekken. Mitch zijn lippen raken mijn nek en ik voel hem tegen mijn huid aan grijnzen.

'Mitch,' grinnik en draai me om in zijn armen.

Mijn handen ruste op zijn borstkas en kijk hem voor een paar seconden aan. Mitch veegt nog net een verdwaalde luk haar achter mijn oor, voordat ik mijn lippen in volle overgave op die van hem druk. Hij beantwoordt de kus vrijwel meteen.

Mijn handen gaan door zijn haar heen en ik trek er zacht aan.

Een kreun verlaat zijn lippen, waarna zijn handen onder mijn nachtjapon verdwijnen. Mitch kijkt me even vragend aan, maar ik knik. Nog voor ik het doorheb ligt het kledingstuk al naast ons op de grond.

Mitch laat zijn ogen even over mijn lichaam heen glijden.

'Wow,' mompelt hij.

'Mitch,' komt er als een gegiechel uit mijn mond.

'Ben jij echt mijn vriendin?' vraagt hij grijnzend, waarop ik snel knik en een snelle kus op zijn lippen druk.

Ik druk een spoor kusjes van zijn schouder naar zijn mond toe. Zijn handen liggen op mijn onderrug en hij trekt me stevig naar zich toe. In een beweging draait hij ons om en legt de dekens weer goed over ons heen. Mitch leunt naar voren toe.

Alleen...

Precies op het moment dat Mitch me weer wou zoenen klinkt er een ringtone door de kamer heen.

Mitch slaakt een zucht en rolt van me af. Hij grijpt naar zijn telefoon op het nachtkastje.

'Vriend, moet dat nu,' zucht hij in de telefoon, waarna hij naar mij gebaard dat thomas hem belt.

Hey mensjes,
Wat vinden jullie?
Moet Rose de film doen of niet?

Vergeet dat sterretje niet in te kleuren.

Groetjes Roos