Chapter 24

1.6K 80 4
                                    

I couldn't stop crying. How would I stop if things turned out to be the worst nightmare of my life? Naghahalong takot, galit, at pagsisisi ang nararamdaman ko ngayon. At wala akong puwedeng sisihin kundi ang sarili ko. It's all my fault!

"Do you know how we managed to enter SU? It's all thanks to you, my mate

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

"Do you know how we managed to enter SU? It's all thanks to you, my mate. When you went out that night in the club, you weakened the protected barrier around the perimeter of the campus and viola ... we're in!"

That's what Arc told me. Nang dahil sa akin maaring maraming buhay ang nawala, including Duke and Sven. Hindi ko alam kung sinu-sino pa ang mga namatay o malubhang nasugatan dahil sa pag-atake. One thing I'm so mad about right now is myself. Ilang beses na akong binalaan noon ni Margaux na mag-ingat sa mga gagawin ko, pero hindi ako nakinig. Guilt is killing me. I wished I just died right then.

I've been locked up in this room for more than five hours already but it felt like I've been here since forever. I don't know what is his plan now. Hindi ko alam kung bakit gustung-gusto niya akong makuha. Bukod sa palpak na pagiging Aegis ko, wala na.

Napukaw ang atensyon ko ng marinig ko ang dahan-dahang pagpihit ng pintuan.

Napatayo ako mula sa kama at isiniksik ang sarili ko sa sulok

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Napatayo ako mula sa kama at isiniksik ang sarili ko sa sulok. It wasn't Arc.

"Who are you?" I asked.

He's tall, small eyes, flawless skin, and unlike the last time I saw him, kulay gray na ang buhok niya. Nakasuot siya ng itim na hoody at itim na maong pants.

"W-What are you doing here?" Hindi makapaniwala kong tanong sa kanya.

He walked towards me carefully like he's afraid someone might hear his footsteps. He put down the hood of his jacket and gave me a hesitant smile. What is he doing here? Paano-siya lang naman yung lalakeng nakita ko sa bar at sinabing gusto niya akong iligtas.

"Wala na akong oras para magpaliwanag. We need to get out of here."

He didn't wait for my response, instead, he grabbed my hand walked through the door. Extra careful.

Monster University (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon