Chapter 25

1.6K 75 7
                                    

My head is badly aching when I opened my eyes. It seems like I engulfed gallons of alcohol last night. But I know I didn't. Taki!

My eyes searched the room. It's still unfamiliar. The walls are covered with small floral wallpapers. The curtains are combinations of white and light blue. Even the drawers from bedside to the closet are painted in white.

I rolled down the bed and noticed my clothes. It's not the same as I remembered it. What's happening? Naglakad ako palapit sa bintana at dumungaw sa labas. Namilog ang mga mata ko sa nakikita ko.

 Namilog ang mga mata ko sa nakikita ko

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Where the hell am I?!

The building looks different, the road, even the characters on the sign boards are different ... everything is different. Nasabunutan ko ang sarili ko at sandaling nag-isip bago ako tuluyang tumakbo palabas ng kuwarto.

I ran around the house until my feet brought me in the living area where I saw a man standing serenely at the window. He's wearing a white turtle neck long sleeve and looked smart with his eyeglasses on. Kapansin-pansin na brown naman ngayon ang kulay ng buhok niya. Mukhang malalim ang iniisip niya habang nakatingin sa malayo.

Mabilis kong hinakbang ang mga paa ko palapit sa lalaking yun

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Mabilis kong hinakbang ang mga paa ko palapit sa lalaking yun. I stood in front of him and tapped his left shoulder. He immediately look at me.

"Annyeongh-"

Isang malutong na sampal ang pumutol sa sasabihin niya. Napaling ang pisngi niya pakanan bago muling nag-angat ng tingin sa akin. The side of his mouth bleeds. Masiyado yatang napalakas ang pagkakasampal ko. Guilt crept into my system, but I couldn't take it back. May kasalanan siya sa akin. He deserves it.

"Take me back to Philippines. Now!" I shrieked. I'm fuming mad right now. I trusted him.

He stood up and wiped the blood beside his lips.

Monster University (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon