WEAK 2-1

1 0 0
                                    

Yuki's POV

I look at our back at nakita ko lang na magkatabi na sila Ryan at nakasandal na rin si Zach sa kaniya.

"Mission complete." Bulong ko.

"Nice. Then, I'll be alone." Sabi ni Olivia.

"No. We're here. I'm here." Sabi ko.

She looked at me. "Really? For better and worst?"

I smile and nodded, "For better and worst."

Nakatulog na rin ang lahat, pwera lang kami.

She smiled at sumandal na sa bintana.

I put my elbow sa arm ng upuan at ipinaibabaw sa kamay ko.

Hindi ako sanay na matulog habang biyahe. Siguro nasanay na ako, dahil ako ang laging nagdadrive para sa sarili ko and I never rented a car or a driver.

I got a message from Angela,
Miss, tawag po ko. Emergency.

As i read her text, she called.

Lumayo muna ako sa kanila at lumipat sa kabilang side ng bus.

I answered, "Yes?"

"Miss Yuki. Medyo malelate po ako ng dating, nasiraan mo kami ng sasakyan."

"What? Are you okay?"

"Yes, Miss."

"Good to hear. It's okay. Ako na muna ang makikipagusap."

"Pero nasa akin po 'yung presentation."

"I have a copy. Just relax and be safe. Hihintayin ko kayo dun."

Sila kasi ang magpapaseminar, dahil habang busy sila sa paglelecture, I'll be secretly sneaking out to close some issue with the investors.

"Opo." And i ended the call.

God!

"Miss Yuki?" Agad akong napatingin.

"Allen? What's wrong?"

"I want to pee. Malayo pa po ba tayo?"

"Malapit na. Sandali. Umupo ka muna huh?" At pinaupo siya as i go to front para pahintuin sandli ang bus.

"Manong? Pwede ba tayong huminto sa susunod na gasoline station? Gusto kasing umihi nung bata, pakibilisan po."

"Sige po." Sagot niya.

"Thanks, manong." And turned my back at agad na bumalik sa inuupuan ni Allen.

"Naiihi na po talaga ako." Sabi jiya habang nakahawak sa tiyan niya.

Aish! Bahala na.

Tamang tama naman ang paghinto namin. Sinamahan ko ng bumaba si Allen at pinapasok na sa male restroom.

After a minute, lumabas na rin siya na may hawak na tissue.

"Thanks, Miss Yuki."

I smile, "Hindi ba sabi ko sa'yo? Huwag mo na akong tatawaging Miss Yuki? Tita na lang."

He shook his head.

"Ok? Let's go."

"I want sandwich."

"Meron akong dala." Sabi ko.

"Water?"

"Always."

"Ice cream?"

"You want to see a dentist?" Balik na tanong ko.

"No. I'm fine with water and sandwich. Let's go."

I laughed at tumaas na ng bus. And i saw manong, yawning.

"Thanks, manong. Gusto niyo ba ng kape?" Tanong ko

He smile, "Hindi na. Tubig lang, ayos na."

"Madami ako niyan. Sandali lang manong." Sabi ko and he started to drive.

Kumuha ako ng dalawang bottle at ng tatlong plastic ng sandwich.

"Here." And give him a sandwich and a bottled water.

Inilagay ko na rin sa tabi ni manong ang dalawang sandwich at tubig.

As i turned back i saw Alchen, sobra ng nakayuko habang hawak-hawak si Cline na nakahiga sa arms niya.

I smiled, father.

He always managing his time para lang maalagaan ang mga bata. Hindi na rin siya nakakatulog ng maayos dahil sa school papers. Tinutulungan na rin namin siyang alagaan ang mga bata, but Cline only want's him and me. Eh, medyo hindi niya maintindihan ang mga gusto ni Cline, dahil halo ang utak niya. Kaya i skip my work at aalagaan si Cline.

"Miss Yuki?" Tawag sa akin ni Allen.

Napatingin naman ako sa kaniya at lumapit sa kaniya.

"Yes?"

"Pwede bang pahingi pa ng sandwich?"

"Sure. Sandali." Sabi ko at aabutin na sana ang bag ko ng biglang tumalbog ang bus, medyo nagulat ako at napahawak sa nga upuan and Allen hugged me.

Narinig ko naman ang iyak ni Cline.

"Hmm. Shh! Shh!" - Alchen

"Woah!" - Liam.

"You okay?" Tanong ko kay Allen.

He just nod. Buti naman.

Nang stable na ang bus, i look for my bag. Medyo umusod siya sa loob ng luggage rack. Ahm. Alam kong matangkad ako pero meron ring limitasyon ang kahabaan ng katawan ko.

I looked at Allen, still looking at me, waiting for the sandwich. I tip toe baka sakaling maabot ko na, i feel my bag but i can't pull---

"Let me help you. Sit down and hold Cline." I looked at him at sinunod na lang ang sinabi niya.

Binigay niya na sa akin si Cline at kinuha ang bag ko ng walang kahirap-hirap.

"Thanks--"

"Ano bang kukunin mo?"

"Sandwich, gusto kasing kumain ni Allen."

"Nasan?"

"First zipper, ilabas mo na lang 'yung plastic." And he bring it out.

"Ba't ang dami?"

"Kay Liam? Kunti palang 'yan." Sabi ko.

Binigyan na niya si Allen, ako, at kumuha ng kaniya.

"Ahh! Ohh? Sandwich. Thanks!" Sigaw ni Liam.

I opened my sandwich at sinubuan si Cline, and she clapped her hands.

"I'm starting to hate you." Sabi ni Alchen.

Napakunot-noo naman ako, "Ano? Why?"

"I don't know."

Kinuha na niya si Cline at bumalik sa upuan nila.

I looked at Allen, "He's always like that. Since then." And eat his sandwich.

And i just ate my sandwich. Baliw.

===========================================

Out of This World (The Untold Stories Of Teenagers)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon