KUM TANESİ

9. Bölüm

↬ Aşk dudaktan çıkan bir kelime değil, gözlerden akan yaştır. Maksat bir sevgili uğruna ölmek değil, uğrunda ölünecek bir sevgili bulmaktır.

Deniz ღ

Sevmediğim bir insana seviyormuşum gibi davranmazdım asla. İki yüzlü bir insan değildim. Çevremde iki yüzlü insan oldukça çoktu. Normal geliyordu artık. İnsanların bana dokunmasından hiç hoşlanmazdım. En hassas yerlerimden biri boynum belim ve ayaklarımın atlıydı. Hemen huylanıyordum. 

Işıl, korkuyla köşeye sinmiş ağlamaya başlamıştı. Ne için ağlıyordu ki? Sevgilisiyle kendinden emin bir şekilde konuşan kadına ne olmuştu? 

Emir"Beni bitireceksiniz öyle mi? O aptal sevgiline benden selam söyle!"dedi öfkeyl.

Işıl dona kalmış bir şekilde durdu. Emir ışıl'ın arkasındaki bana bakıp derin bir nefes çekti. Bana doğru ilerleyince heyecandan elimi nereye koyacağımı şaşırdım. Kapını yanında duruyordum. Çıkıp gidecekti. Benim yanıma falan geleceğini mi düşünüyordum salak gibi!?

Geçmesi için kenara çekildiğim sırada kolumu tutup kendine çekmişti beni. Eli belimdeki yerini bulunca şaşkın bir şekilde ona baktım.

Neden belimdeki elinden hiç rahatsız olmamıştım?

Havada asılı kalan elimi göğsüne koydum. Başka ne yapabilirdim ki? Şaşkın bir şekilde gözlerimi iri iri açmıştım. 

"N-ne yapıyorsun?"dedim kekeleyerek.

Bir an sesimin içime kaçtığını düşünmüştüm...

Yüzünü yüzüme doğru yaklaştırıp belimdeki elini sıklaştırdı. 

Yutkunup Kafamı geri çektim. Çok yanlış yerde yanlış pozisyondaydık. Göğsünden itmeye çalıştım ama bir milim dahi kıpırdamadı.

Gözlerine öfkeyle baktım. Fakat Gözündeki kararlı ifadeyle yumuşadım bir anlık...

"Doğruyu söyledin!"

Hiç beklemeyen bir ifade vardı yüzünde.

"Herhalde doğruyu söyledim. Ne sandın sen?!"dedim sinirle.

Güldü"Aferin Avukat!"

Dudağı kıvrılmış ışıltılı gözleriyle bana bakıyordu. Tamamen Yumuşayan suratımla baktım esmer tenine.

Az önce ona kızıp ışıla gerçek güldüğünü mü söylemiştim? Hayır hayır. Gerçek gülüş o değildi. Emir bana bakıp gerçekten gülüyordu. İstemsiz olarak gülümsedim bende. 

Geri çekil Deniz!

Beynimden gelen sinyallerle yüzümdeki gülümsemeyi sildim.

"Elini çek belimden!"dedim soğuk bir şekilde.

Bakışlarımı çenesine indirdim. Zaten anca göğüslerine kadar geliyordu boyum. Topuklu da giymemiştim. 

"Neden bırakayım?"dedi dalga geçerek.

Kafamı kaldırıp yüzüne baktım. Her karesini ezberler gibi süzdüm yüzünü. En son koyulaşan gözlerine baktım. Gözlerinde gördüğüm orman ve o ormanın içinde koca bir ben. Yine kayboluyordum o gözlerde. Bakışlarımı burnuna,burnundan dudaklarına indirdim. Gözlerimi kapatıp hızla geri çekildim. 

Belimden kayan elleri boşluğa düşünce üşüdüğümü hissettim. Oysa ki az önce cayır cayır yanıyordum.

Bana neler yapıyordu bu adam? Bu olanların hepsi haksızlıktı...