Mardin miydi onları buluşturan yoksa kader mi?
Yerden aldığım taşı hava da sallayıp"Sana bunu ödeteceğim Pis Adam!"dedim bağırarak.
Beni takmayıp arabasına binen ağayla elimdeki büyük taşı attım arabanın arkasına. Anında tuzla buz olan camla birlikt...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- Kum tanesi -
Güzel bir bölümle herkese merhaba. İyi okumalar dileriiiim :)
Deniz'
Mutluluk etrafınızda baki olduğunda bunu iliklerinize kadar hissedersiniz. Hiç bitmesin hep böyle devam etsin istersin. Öyle anlar gelirki gerçekten böyle hep mutlu olacağına inanırsın. Ve bazen öyle anlarda gelir ki mutluluğun önüne bir karabasan çöker. Ona rağmen ayakta kalırsın. O karabasanla savaşırsın. Ve utanç.. Utanmak, bir ilişkinin en doğal yanıydı belkide. Sevdiğin kişiyle karşı karşıya kaldığın o an...Müthiş derece utanç vericiydi. Ve şimdi emir karşımda böyle gülüyorken tek yaptığım tezgahtan inmek oldu. Elife uyup nasıl aldım ben o geceliği? Pişmandım ama ne fayda? Utançtan kızaran bedenimle emir'in elindeki geceliğe uzandım. Birde neler diyordu ya terbiyesiz.
