KUM TANESİ

24.Bölüm

Bomba gibi bir bölümle herkese Merhaba! ❣ ❣
Çok uzzzuunn ve muhteşem olduğundan emin olabilirsiniz!

İyi okumalarrr ❣ ❣

"Medya; Emir&Deniz"

Deniz'

Tüm imkansızlığın bir anda gerçekleşeceğini hissedersin. Sonra bir bakarsın ki bütün imkansız olan herşey, imkansız olmaya devam ediyor.

Tüm umutların yanıp sönecek, hayallerin gerçekleşemeyecek olması tamamıyla hayalkırıklığıydı.

İçimdeki öfke o kadar büyüktü ki tüm mardini yakabilirdim.

Olacak gibi değildi!

Dünden beri aklımdan çıkmayan bu durum beni yiyip yiyip bitiriyordu.

MEHDİZADE konağının önünde durduğum sırada dik bakışlarla süzdüm.

Öyle sinirli öyle öfkeliydim ki, belki de bu sefer ben akıtacaktım zehrimi.
Bu sefer ben canlar yakacak, kalpler kıracaktım. Nasıl olurda bir insanın hayatına müdahale etmeye kalkışırlardı?

Zehra en başından beri demişti. Belliki roja hanım, zilanı pek bir seviyordu. Ama o seviyor diye de emirle nasıl evlenmesi isterdi?

Birde "hakkımı helal etmem." demişti.

Dün o kadar sinirlenmiştim ki olanlara, direk bir odaya girip sabaha kadar düşünmüştüm. Emir konuşmak için çok gelmişti kapının önüne. Ama cevap alamayınca odasına gitmişti. Sabah ise erkenden kalkıp buraya MEHDİZADE konağına gelmiştim.

Alınacak cevaplar, konuşulacak konular vardı!

Emir ve zilan'ın evlenmesini nasıl olur da isterdi nasıl!?

Konağın kapısının önünde durduğum sırada öfkeyle çaldım.

Emir'in haberi yoktu burada olduğumdan. Uyandığı zaman ona da süpriz olacaktı. Bu konaktaki herkese olacağı gibi.

Kapıyı endişeyle açan Zilanla karşılaşınca öyle bir çektim ki havayı içime, onu boğmamak için kendimi zor tuttum.

Öfkeyle elimi yumruk yaptım.
O kadar iğrenç, sevimsiz, samimiyetsiz biriydi ki insanın yüzüne bakası yoktu.

Şöyle okkalı bir tokat birde balgamlı tükürüğü hak ediyordu.

"Ne işin var burada, hemde sabahın köründe?"

Birazda şaşkındı. Beni görmeyi beklemediği aşikardı. Bende onu kapıda görmeyi beklemiyordum ya neyse.

"Roja hanımla konuşmaya geldim!"dedim.

Öyle sert çıktı ki sesim Zilan tek kaşını kaldırıp süzdü beni. Ses tonumdan ne kadar sinirli olduğumu anlamış olmalıydı.
Kapının önünde durmuş, içeri girmemi engellemek adına kolunu duvara koymuştu.

Ben, seni ezerde öyle geçerim be yavrum!

"Roja anam senle konuşmak isteseydi, dün çoktan konuşmuş olurdunuz!"dedi.

"Çekil!"dediğim gibi zilanı ittim.

Zilan kapıyı tekrar kapattığı sırada ayağımı araya koydum. Mecbur açtığı sırada burnundan soluyordu.

"Hala anlamadın mı sen? Ne yüzsüz çıktın, istemiyor kimse seni."dediği sırada kahkaha attım.

"Onların beni isteyip istememesi umurumda değil. Önemli olan Emir'in beni istemesi. Yüzsüz olan biri varsa o da sensin!"