KUM TANESİ

31. Bölüm

İyi okumalar ❣

Oylamayı unutmayın..

-KUM TANESİ-

DENİZ'

İliklerine kadar hissedersin acıyı. İğne ucuna basar gibi olursun. Tenine çarpa çarpa geçer acılar.
Geçmiş..
Çektiğin tüm acılara rağmen bir perde çekersin geriye. Bitti dersin, gitti dersin ama bir anda o geçmişle karşı karşıya kalırsın.

Hani geçmişti?
Hani bitmişti?

Nefessiz kaldığını hissettiğin o an öldüm dersin. Hayata dair tek bir ümidin kalmaz.
Terk edilirsin..
Birine ihtiyacınızın olduğu o an çaresizce gidişini izlersin. Binlerce kez yalvarmana rağmen dönüp bakmayan o kişiye lanet edersin. Edersin edersin de bir anda siliverirsin. Bitti dersin. O kişi yok artık benim için dersin. Silip atarsın. Yada attığını sanarsın.
Herşeyi geride bırakmaya yemin edersin. Ayakta güçlü durmak için elinden geleni yaparsın.
Ama..Ama işte o an..
Bir bakarsın karşında o!

"Niye?"dedim titrek bir sesle.

Neden şimdi gelmişti? Niye geldi, niye?
Tam herşeyi yoluna koymuşken niye gelmişti?
Yine hayatımızı bombok edecekti!

"Hira.."dedi.

Gözümden yaşlar aktığı sırada hıçkırdım. Bana böyle seslenmesini istemiyordum.

"Sus."dedim.

"Çok güzel olmuşsun."dedi.

Hiç birşey olmamış gibi nasıl derdi bunu?

"Git!"

"Özür dilerim.."dedi.

"Dileme git! Hayatımızdan nasıl defolup gittiysen şimdide öyle git!"

"Deniz dinle beni."dedi.

"Seni görmek bile istemiyorum!"dedim.

Bana hayalkırıklığı içinde baktı. Üzülmüştü.. Ve birde pişman gibiydi.

"Kardeşim..!"dedi ve ekledi. "Hira'm.."

İki elimle kulağımı kapatıp ağladım..
"sus sus suss.."

Bana kardeşim demesindi. Bana tek birşey bile demesindi. Bana böyle masum masum da bakmamalıydı. Ona kanmamalıydım. Bu masum bakışlara inanmamalıydım.

O sırada bana telaşla bakan emir'e sarıldım. Ne ara geldi bilmiyorum ama iyiki de gelmişti. Emir de olmasaydı ne olurdu, ne yapardım bilmiyorum.

"Deniz kapıda ne yapıyorsun? Ağladın mı sen?"dedi.

Geri çekilince burnumu çektim.
Emir kapıya döndü ve furkana baktı. Bir zamanlar benim Abim olan kişiye.
Emir öfkeyle saldıracakken kolunu tuttum.

Emir"Lan sen kimsin?!"dedi.

"Emir dur, anlış yere gelmiş."dedim.

O sırada furkan bana şaşkınlıkla baktı.

Emir"Deniz bana doğruyu söyle."dedi.

Tabiki inanmayacaktı!

Emir tekrardan furkana döndü.
"Kimsin?!"dedi.

Her an kafa göz dalabilirdi. Aslında hiçte fena olmazdı ama neyse.

Furkan, bana göz ucuyla bakıp geri emir'e döndü.

"Abisi!"dedi.

O an beynimden vurulmuşa döndüm.

Abisi..
Abisi..
Abisi..