İki Ely, batan Alysia'ları izliyordu.
Üç güçlü ışık kaynağı, gökyüzünde mavi parıltılar saçıyordu. Mavi parıltılar, bulutların arasında kaybolmak üzereydi ama Elyora'da asla karanlık olmazdı.
Kız, bulutların arasından dökülen suya baktı. Burada en sevdiği yerlerden birindeydi. Gökyüzünde süzülen ufak bir adacığın üstünde oturmuş, ayaklarını sallıyordu.
Karşısında ufak ufak adacıklar vardı, bazılarının ortasındaki oyuklarda su birikmişti ve bulutların arasından akan su, bu oyuklara dökülüyordu.
Gülümsedi, büyüleyici bir görüntüydü.
"Hiç kolay olmayacak."
Erkek olan iç çekerek konuştuğunda, kız en yakın arkadaşının sesindeki hüzün içinde boğulduğunu hissetti. Kolay olmayacaktı ama bir kere kaderleri yazılmıştı.
Birleşen yolları ayıramazlardı, kaderin düğümlerini çözmeye onların gücü yetmezdi.
Daha doğdukları anda, boyunlarına kazınmış olan mühür onlarla birlikteydi. Herkes biliyordu, onlar kaderin seçtiği kişilerdi.
Kız, düşündü. O kötü biri değildi, hiçbir zaman olmamıştı ama başka bir çaresi yoktu. Kendi türünün devamı için bunu yapması gerekiyordu.
Bir melezin katili olacaktı.
Derin bir nefes aldı, onların kötü olduğunu biliyordu. Melezler hiçbir zaman iyi olamazdı, eğer olsalardı Ely'ler onları öldürmezdi. Sadece kendini teselli ediyor gibi hissediyordu ama bunu engelleyemiyordu.
O, bir meleze mühürlenmişti. Daha doğduğu anda, bir katil olacağını biliyordu.
Değiştirme şansı yoktu, sadece kabul edebilirdi. O da bunu yapmıştı. Kendi türünün, Ely'lerin, yaptığı hataların sonucuna katlanacaktı. Yine de kızgındı, bir Ely türüne ihanet ederek bir insanla birlikte olduğu için kız buradan ayrılmak zorunda kalacaktı.
Çünkü bir Ely ile bir insanın çocuğu olduğunda, bu Ely'lerin sonu demekti.
Başka bir tür, yani melezler doğduğundan beri Ely'ler biliyordu. Yüzyıllar önce öğrenmişlerdi, bu kadar büyük bir gücü kontrol edemezlerdi. Sonunda yok olurlardı.
Ely'ler insanlardan daha güçlü olabilirdi ama melezler de onlardan çok daha güçlüydü.
Varlıkları, Ely'lerin varlığı için çok büyük bir tehlikeydi. Geçmişte de, şimdi de yok edilmelerinden başka bir yol yoktu.
Kız, içinden tekrarladı.
Başka bir yolu yok.
Boynundaki mühre parmaklarını değdirdi, yakıcı his tüm vücudunu sarmıştı. Kaderinin bağlı olduğu melezi kendine aşık etmesi gerekiyordu. Aşık etmesi ve daha sonra da kurban etmesi.
Çünkü onları öldürmenin tek yolu buydu, bir melezi ancak mühürlü olduğu Ely'nin aşkı öldürebilirdi.
"Burayı özleyeceğim."
Çocuk konuştuğunda, kız gülümsedi ve batmakta olan üç Alysia'ya kafasını tekrar çevirdi. Burayı o da özleyecekti.
"Ben de özleyeceğim."
Cılız sesi, boşlukta kaybolduğunda karanlığa karışan gökyüzüne bakıyordu. Dünya böyle bir yer değildi, ikisi de biliyordu. Hiçbir yer onlar için, Elyora kadar büyüleyici olamazdı.
İki Ely, uzun süre göremeyecekleri evlerine bakıyordu.
Buraya geri dönebilmeyi ummaktan başka çareleri yoktu.
♥️
05.09.2018
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Elyora | JJK ✓
Fanfiction"Hiç kolay olmayacak." Erkek olan iç çekerek konuştuğunda, kız en yakın arkadaşının sesindeki hüzün içinde boğulduğunu hissetti. Kolay olmayacaktı ama bir kere kaderleri yazılmıştı. Birleşen yolları ayıramazlardı, kaderin düğümlerini çözmeye onlar...