Jungkook'un Anlatımından"Jungkook."
Uğraştığım telefondan kafamı kaldırdım, Mihera baygın bakışlarıyla bana bakıyordu. Camı kapatmıştım, ev daha fazla soğursa kızı daha fazla hasta ederdik.
Yine de hala sıcaktı, acaba sıcak onu baymış olabilir miydi?
"Bir sorun mu var?" Kafasını koltuğa yasladı ve sola doğru döndürdü, şu an yüzünü net bir şekilde görüyordum. "Terliyorsun, istersen üstünü hala çıkarabilirsin."
Ya sabır.
Üstümde sadece gömlek vardı, gömlek. Çıkarıp ne yapacaktım, ne istiyordu anlamıyordum ki? Çıplak mı kalacaktım yani?
"Yok böyle iyiyim."
Tekrar telefonuma döndüm, gitmeyi düşünmüştüm ama Mihera hala yerinden kalkabilecekmiş gibi görünmüyordu. Zaten hala akşam olmamıştı, bir süre daha yanında kalsam sıkıntı olmazdı.
"Ben bunu daha fazla içemeyeceğim, mutfağa götüreyim."
"Ben götürürüm."
Tam ayağa kalkacaktım ki, benden hızlı davrandı. "Sorun değil, Jungkook-ssi. Ben hallederim." Omuz silktim, mutfağa gidene kadar ölmezdi herhalde.
Eline hala sıcak olduğunu tahmin ettiğim fincanı aldı, nedense bana doğru yaklaştığını fark ettiğimde göz ucuyla onu takip ediyordum.
Mutfağa gitmesi gerekiyordu, üstüme üstüme gelmesi değil.
Ne yaptığını anlamaya çalışırken, gözlerimin önünde fincanı tabağından hafifçe itti ve sıcak sızı direkt olarak gömleğime döktü.
Sikeyim, yanmıştım.
"Ne yapıyorsun?" Hafifçe bağırdığımda fincanı düştüğü yerden aldı ve sehpaya koyarak, büyümüş gözlerini bana dikti. "Ben özür dilerim, yanlışlıkla oldu. Çok pardon."
Yanlışlıkla mı oldu?
Gözlerimin önünde, fincanı üstüme itmişti ve mutfağa gitmek için önümden geçmesine gerek olmasa bile dibime girmişti.
Ne yani, bunu yiyecek kadar gerizekalı mı görünüyordum?
"Yandım."
Gömleği tenimden uzaklaştırmaya çalışıyordum, aslında çok sıcak değildi ama yine de tenimde hafif bir yanma hissediyordum.
Bana ceza falan mı veriyordu? Evine gelip onu yalnız bırakmamıştım, yanmayı hak edecek ne yapmış olabilirim amına koyayım?
"İstersen çıkart, daha fazla yanma."
Gömleğimin üzerindeki bakışlarımı yavaş yavaş ona döndürdüm, şaka mı yapıyordu? Kıza sapık diye diye sapık mı yapmıştım ben, ne oluyordu şu an?
"Çıkartayım?" Kafasını salladığında, amacının cidden benim gömleğimden kurtulmak olduğunu teyit etmiştim. Soyunayım diye üstüme bilerek dökmüştü.
Endişelenmeli miydim?
"Bu kadar istediğini söyleseydin çıkartırdım Mihera, beni yakmana gerek yoktu."
Gözleri kocaman oldu ve geri geri adım atarken yutkundu. "B-ben, sen nasıl anladın?" Göz devirdim, azıcık aklı olan herkes anlardı bunu. "Alnına üstüne dökmeye geliyorum yazsan daha az anlardım, beni böyle bir şey için yaktığına inanamıyorum."
Ellerini yüzüne çıkardı ve gözlerini göremeyeceğim şekilde kapattı. Bir elim hala gömleğimdeydi, hala soğumamıştı ve tenime değerde yakardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Elyora | JJK ✓
Fanfiction"Hiç kolay olmayacak." Erkek olan iç çekerek konuştuğunda, kız en yakın arkadaşının sesindeki hüzün içinde boğulduğunu hissetti. Kolay olmayacaktı ama bir kere kaderleri yazılmıştı. Birleşen yolları ayıramazlardı, kaderin düğümlerini çözmeye onlar...