Tila para paring isang panaginip ang lahat ng nangyari...
September 21, 1991
ang araw na hinding hindi ko makakalimutan. ang araw na tila kay hirap na napakalito ng buhay ko. ang araw na kung saan nakilala ko siya...
Tila sa araw na iyon dinala ako...
KATRINA "Woooowwww" saad ko nang makita ko ang isang napakagandang batis.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Napakamakulay ang tubig nito, nababagay sa madilim na lugar.
Pero teka, diba tanghali pa? Bakit madilim dito?
"Nasa loob tayo ng isang kuweba Katrina"saad ni Lucian.
Napanganga naman ako. "May ganitong kagandang batis sa loob ng kuweba? " tanong ko.
Tumango naman si Lucian. "Oo, isa lang ito sa magagandang batis sa Lemuria. Hayaan mo sa susunod ipapasyal kita sa ibang batis" saad niya.
"Ang ganda" saad ko
"Mas maganda ka" saad ni Lucian.
Agad namang namula ang aking pisngi.
Tang*na anong nakain ng lalakeng to.
Hindi ko na siya pinansin at agad nilunod ang aking mga paa sa tubig.
Napakalamig ng tubig nito.
Nilingon ko naman si Lucian at nakita ko siyang naghuhubad.
"Anong ginagawa mo? " tanong ko.
Ngumiti siya "Naghuhubad" saad niya.
"B-Bat ka naghuhubad? " tanong ko
Ngumiti naman siya, pero ngayon parang maykakaiba sa ngiti niya.
"Bakit nga ba ako naghuhubad?" patanong niyang sabi at naglakad patungo sa akin.
Unti unti naman akong umtras. Ang lakas ng tibok ng puso ko.
"Lucian wag kang lumapit! " saad ko
Tumawa naman siya.
"Paano kung ayaw ko? " tanong niya.
"Aba!" reklamo ko
Unti unti naman siyang naglakad patungo sa akin, at unti unti din akong umaatras hanggang sa..
"Ahhhhhhhh" natumba ako sa tubig dahil may humarang sa paa ko.
Agad akong tumayo at tinignan ng masama si Lucian..
"Lokong to may pa tawatawa pang nalalaman" bulong ko.
Tumakbo naman siya at lumusob sa tubig
"Yahhhhhhhhhh" sigaw niya.
Napatawa naman ako.
"Katrina halika na!" sigaw niya
"ayoko" saad ko
"Maligo ka na! Basa ka naman ah! " saad niya.
May punto naman siya.
Napatawa nalang ako at dahan dahang hinubad ang damit ko.
