My Fake Wedding (Nami)

....

Naglalakad ako ng mabilis sa gitna ng kadiliman...

Then....

May narinig akong mga yabag sa aking likuran.

Ang tunog ng mga yabag ay kasing bilis ng aking paglalakad... Pero parang hindi naman sila lumalapit sa akin.

Magsisimula na akong mag freak out.

(May sumusunod ba sa akin?)

Kapag hihinto ako, hihinto din siya. Nag jogging ako, at ganun din siya.

(Isa bang stalker ito?)

The footsteps had beed keeping its distance, But now its rushing toward me.

Natatakot akong lumingon.. Basta patuloy lang akong tumatakbo.

(Malapit na ako sa bahay... kung aabot pa ako...)

(Pero.... Maaabutan na niya ako...!)

Nasa likod ko na ang mga yabag. Gusto kong lumayo, pero nag panic ako at natisod... Hindi na ako makatakbo ng tuwid...

I look up in the sky without thinking and squeeze my eyes shut.

(Tulong!)

"You're late..!" may narinig akong boses.

("Huh?")

"Do you have any Idea what time it is?! You're horrible wife."

"Yamato...! bulalas ko... Minulat ko ang mata ko at nakita si Yamato na naka apron at may hawak na sandok, nakatayo sa harap ng apartment.

Sumandal si Yamato sa pader, nakahalukipkip, at mukhang galit.

"Hinintay kita ng matagal, at hindi mo man lang sinubukang umuwi!" galit pero may pag alalang tono.

"O-oh... Gusto ko lang malaman mo na..... May isang taong sumusunod sa akin kani kanina lang"

"A strange person?" gulat nitong sabi at biglang nawala ang galit sa mukha na kanina ay kulang na lang na umusok ang kanyang ilong.

Ginala ang paningin sa paligid, suspicion in his eyes.

"Wala naman akong makita" sabi nito. na palinga linga...

I look timidly behind me.

Pero totoo nga... Wala ng ibang tao dun.

"Oh... That's weird..." sabi ko na natatakot pa rin.

"Siguro nananaginip ka ng gising" saad nito.

"Pero sigurado akong may mga yapak akong naririnig kanina"

''Siguro yang echo ng yapak mo ang narinig mo.... They'll follow you around everywhere." wika nito.

I realize he's right.... Much to my relief...

Naiiritang tumingin sa akin.

"Halika na.... Tayo na..." yaya nito sa akin. Hinila niya ang kamay ko at hinatak ako papunta sa lobby ng building kung saan sa taas ang bahay niya.

(Ang lamig ng kamay niya.... Naghintay talaga siya doon ng matagal. Nakasuot ng apron... Nakahawak ng sandok..)

(Sobrang nag alala siya sa akin....ni Wala nga  siyang paki alam kung ano itsura niya ngayon.)

Marahan kong pinisil ang kamay niya at hinayaang inalalayan ako sa elevator.

"Wow... Something smells good..." sabi ko sa naamoy ko.