My Fake Wedding (Nami)

....

"Oh, Nami. . . Napakaswerte mo...!" ngiti ngiting sabi ni mom..

My mother looks dreamily from me to Yamato, And looks completely convinced by Yamato's kindness and devotion.

I drop my shoulder in relief, at iniisip ang mga sinabi ni Yamato.

(Was he just acting when he said he wouldn't let me go...?)

(Or did he really mean it..)

"Heto po yung after dinner tea niyo..." iniabot ni Yamato ang ginawa niyang tsaa at masayang humigop si mom.

"Thank you..." tugon ni Mom

Perhaps feeling more at ease, she begins to chat.... Speaking of wedding preparations... Naalala ko kung gaano kahirap sa akin noon... Hindi ako makapah decide sa wedding favors hanggang sa last minute, at ang daddy mo at ako ay magkaiba ang taste namin sa pagkain... Sabi ng daddy mo na ayaw niyang makita pa ang bonito flake... It was so funny... Gigil na kwento ni mommy, naalala ang nakaraan...

Parang ito na ang pagkakataon para tanungin siya... So ano po ang nangyari kay Daddy?

"Ha?" tugon nito

"Maayos naman ang samahan niyo.. May masamang nangyari ba, or you wouldn't be taking about divorce..."

"Gusto ko rin po malaman. Please tell us if you don't mind... Baka sakaling may maitulong kami..." usal naman ni Yamato.

My mother looks hesitant. But then decide to tell us.. I think your father's having affair...

The two of us blink in surprise..

"Isa sa mga kapitbahay natin ang nakakita... Nakita Ang yung ama na pumunta sa cafe na may kasamang batang babae.. Nagbubulungan silang dalawa, trying to hide from prying eyes...."

"Marahil siguro'y kamukha lang niya.... Hindi maaring si dad yun.."

"Yan din ang naisip ko... Pero may isa pang kapitbahay na nakakita sa kanila na nagpunta sa jewelry shop na may kasama rin batang babae.. At nung tinanong ko kung ano ang itsura ng babae, siya rin yung kasama niya noon.. He was probably buying her a gift..."

"Tinanong niyo po ba siya tungkol dito..?" tanong ni Yamato.

"Right away.. Tinanong ko siya kung sino yung kasama niya sa cafe.. Pero nataranta siya at hindi niya ako sinagot... And I lost my temper... Natagpuan ko ang sarili ko na nasa airport na ako at nagtungo dito ... "

"Parang ang hirap paniwalaan...." tugon ni Yamato.

"Alam ko, of all people, hindi ako makapaniwalang magagawa niya yun..." sabi ko.

"I don't want to believe it either.. Pero may nakakita sa kanila ..." giit ni mommy..

"Pero....."

"Shhhhh...." pigil ni Yamato.

"Is something wrong, Yamato?" tanong ni mommy dito.

"Did you.... here something?" sabi ni Yamato.

My mother and I prick up our ears.

At may narinig kaming boses sa labas ng building, sumisigaw ng "Honeeeyyyy."

"Did you hear that? May sumisigaw ng, "honey" . . . anas ni Yamato.

"That voice isn't....."