My Fake Wedding (Nami)

...

Sa kabilang dako

Nami's pov

"Here I am, back here again..Nalaman na siguro nila... na nagsinungaling ako, na may gagawin pa ako at bumalik sa trabaho.."

But still, hindi ako maaaring magtagal sa Kunian ng ganito..

Kung hindi pupunta si Yamato, hindi ko alam kong makakarecover pa ako..

"Ang dami ding nangyari sa balkonaheng ito.."

(Hindi ba't sinabi ni Yamato na "Lets not pretend to be married anymore" dito..?)

(Nasaktan ako sa mga panahong iyon.. at dun ko narealize na totoo ang nararamdaman ko para kay Yamato..)

Memories we share start popping up in my mind.. And then I see a camping chair placed in the edge of thr balcony..

(Nagcamping kaming dalawa dito..noong hindi natuloy ang group camping namin..)

(Will we ever do that again..?)

I mull over it, as tears well up in my eyes..

Dali kong pinunasan ang aking mga luha, noong....

"Hey..." sabi ng boses.

(That can't be...)

May narinig akong boses na nagmumula sa baba at sumandal ako sa railing para tignan kong sino yun..

Ang taong nakatayo sa harap ng building ay si...

"Hey, chief!"

"M-mr. Takeno?" (Anong ginagawa niya dito..?) "Mr. Takeno..!

"You live in a pretty nice place.."

Dali dali akong bumaba palabas para tignan si Mr.Takeno na nakatingala na may hawak na envelope..

"Anong ginagawa mo dito..?" tanong ko dito..

"Well .... I forgot to give you the minutes of today's meeting.."

"The minutes..?"

"Naglalakad ako sa areang ito pabalik galing sa meeting, nung nakita kita..."

Hindi ako nakapagsalita.

"Yeah, that's what happened.." tatango tango ito na para bang kinukumbinsi ang sarili..

(I can see the minutes at the office.. Was he worried... at me?)

"Ba't ganyan ang mukha mo..?" tanong nito sa akin na napansin sigurong nakatitig ako sa kanya kaya nahiya siya bigla .. "Nagsasabi ako ng totoo.."

Napatawa ako ng bahagya..

"Hoy, anong tinatawa tawa mo diyan..?"

"It's just..., you're actually...."

"What?"

"A nice guy.." sabi ko at umismir lang siya.. Oh sorry, was that rude..?"

"....Oo..!"

"Haha, I'm sorry..." tugon ko..

The angrier he gets, the funnier it seems..

Parang naiinis siya, pero sinabi niyang.. "...Well better laughing than crying..."

"Ha..?" nagulat ako

"I like your smile.." sabi nito na siyang kinatigil ko.. "Oh, I don't mean that in a weird way...

(Mr.Takeno..?)

Beep Beep

"Yung cellphone mo.." sabi nito sa akin..