My Fake Wedding (Nami)

....

"Hangganan ng daan, so dito na.. Ito yung school....?"

(The closer I get to the school, the more hustle and bustle I hear..)

(What a big school...)

"Atleast give me a  little break, Mr.Kougami!"

May narinig akong boses at tumingin mula sa bakod.

And I see a boy with a catcher's mitt on calling out in a loud voice. Ang bilis po ng bola niyo..! Paano ko sila masasalo.!?

"You're in the baseball club, stop whinning.. This should be easy for you.."

(Si Yamato...)

Naglalaro siya ng catch kasama ang mga estudyante na suot pa rin ang suit. They're going back and forth at parang nag eenjoy sila..

"I can't believe a physics teacher can play ball..." sabi ng isang lalakeng estudyante.. Dapat ikaw ang aming coach...

Pero sinabi ni Yamato na gang 1month lang siya dito..

"Tama na ang daldal, isang round pa.." kahit nagmumula sa bakod, nakakabulag ang ngiti ni Yamato.

I watch his profile, lit by the evening sun, and feel a sweet tightening in my chest.

(I.... Really do love Yamato..)

(Natatakot akong mawala ang taong mahal na mahal ko..)

Naalala ko ang nangyari sa akin with my Fiance..

You can believe in something so much, and still have it taken away from you in an instant.

(Are things going to end with Yamato, too..?)

(Even after all this time living together, I can't compete with his first love..)

May naramdaman akong malamig na likido sa aking pisngi, napansin konh umiiyak na pala ako.

Noong naririnig ko ang mga malalakas na boses sa playground.

Much to my surprise, Lumalapig ang boses ni Yamato..

Napansin kong gumulong ang bola sa may bakod.

(Uh...Oh...)

"Nami..!?"

Bago pa ako makatakbo, nakita na ako ni Yamato.. Dali dali kong pinunasan ang aking luha para hindi nito malaman na umiiyak ako..

"Matagal ka na bang nandiyan..?" tanong nito sa akin..

"Hindi.. Kararating ko lang... naglalakad kasi ako galing trabaho at nagkataong napadaan ako...," sagot ko.

"...Hey..." Napansin sigurong kakaiba ang kilos ko at tinignan niya ako through the fence.. Did something happen..?

"Ah, wala naman...." sagot ko.

"Don't lie. Hindi ka pupunta dito kung wala lang.. I know how you act, I know you too well..."

(Hindi ako makapagsinungaling sa kanya, alam niya kapag hindi ako nagsasabi ng totoo...)

"So what's wrong..?" tanong nito sa akin na hindi makapaghintay..

Tumingin ako sa kanya. At napagpasyahang tanungin ito."Nakita.... Kita kahapon, Yamato..

"Ako .?"

"Nagkataong nakita kita habang nasa trabaho ako.."

"Bakit hindi ka nagpakita sa akin at nag "hi" sana..." tugon nito.

"Dahil kasama mo si Akari.."deretsa kong sagot.

"Ha..?" tugon niya.

"Nakita kita kasama si AKari sa simbahan...So ano yung mahalagang bagay na sabi mong kailangan mong gawin..?"

"Well...." Yamato mutters. Parang natataranta ito hindi tulad ng dati... Um.. Uh.. Hindi ko akalaing makikita mo ako..

(Is he... not going to tell me..?)

(Is it something he can't tell me..?)

"But, it's not anything for you to worry about..." saad nito.

"Hey, Yamato... How long will I be your wife..?"

"Nami.." nanlaki ang mata nito..

Nakatitig pa rin ako sa kanya ng hindi nagsasalita. Makalipas ng sandaling katahimikan, sa wakas ay nagsalita siya.."Hey... I....

The school bell rings.

"Oh.." sabi nito.

"ANong ginagawa mo, Mr.Kougami...! Bilisan mo, o magsisimula na ang club? sigaw ng isang estudyante.

"....Sige na Yamato, punta ka na dun.."

"Pero...."

"Pasensya ka na kung naabala kita..." saad ko

"Hey, Nami.."

"See you..." sabi ko.

Tinawag niya ako ngunit tumalikod na ako at umalis.

Nami! What's gotten into her..?