SAAT

22.Bölüm

Duyduklarımın etkisini bir kaç saniyede üzerimden atmayı başarabilmiştim. Çünkü Emir'in verdiği tepkiye, hatta tepki bile vermeyişinin yanında benim bu davranışım abartılı kaçıyordu. Bu görevi Denizle beraberde yapabilirdik ve bir kaç saniye önce verdiğim tepkiyi vermeyeceğimi bilmem, içimde yüzleşemediğim bazı şeylerin yüzeye çıkmasını sağlıyordu. Bu yüzden Emir ilede görev yapsam bir şey değişmeyecekti. Öyle olmasıda gerekiyordu.

Emir içinde aynı şeylerin geçerli olduğunu biliyordum. Önümde sadece görevim vardı ve bu görevi başarılı bir şekilde bitirirsek buradaki her şey bitmiş olacaktı, ve...

Ve dünyaya geri dönebilecektik.

Gözlerimi sıkıca kapatıp açtıktan sonra daha dikkatli bir şekilde dinlemeye başladım.

"Sanırım bunu anlatmadan önce kendiniz baksanız daha iyi olur."

Ada kolundaki siyah bilekliği gösterdiğinde ne tepki vereceğimizi merak ediyor gibi yüzümüze bakıyordu. Sanırım biz veya ben olanları daha yeni öğreniyorduk.

Bilekliğimi pek fazla kullanmadığım için takma gereksiniminde bulunmamıştım, ve şimdi yatağımın yanındaki komodinin çekmecesinde olmalıydı. Emir çoktan bilekliğini açtığını gördüğümde yanına giderek bilekliğim olmadığı için ondan baktım.

Oturduğu tekli koltuğun yanına yaslanarak mavi ekrandaki yazıları okuyordum, yüzünü çevirmesede bir kaç saniye gözleriyle yüzüme baktığını hissettim ama pek fazla önemsemedim. Çünkü: şuan okuduklarım tamamen beni içerisine çekiyordu.

Güncel haberler sayfasını okuyorduk. Savaşı durdurmak için yapılan ama kaçırılmam ve bazı olayların gelişmesi yüzünden iptal edilen görevde, durdurmamız gereken iki kişi karşımızda el ele bir fotoğraf karesinde duruyorlardı. Adrien ve Linda.

Şaşırmıştım çünkü: birisi hükmünü kaybetmemek için tek seferlik ilişkiler tercih ederken, diğeri ise başa geçmek için ailesini öldürmüş biriydi. Şimdi ise bu ilişkiden uzak iki kişi, güncel haberler sayfasının başında fotoğraflarının yanına koyulmuş, sevgili olduklarını açıklayan küçük bir yazı ile kişiliklerine ters bir harekette bulunuyorlardı.

Emir sayfayı çevirdiğinde yarın akşam verdikleri davete bütün çiftleri çağırdıklarını belirten küçük bir yazı duruyordu. Sevgili olmaları ayrı bir olayken sırf sevgili oldukları için davet vermeleri ise kulağa 'delice' geliyordu.

"Yanlışmı okudum yoksa sevgili oldukları için davet mi veriyorlar?"

Doğrularak zaten Emirinde kapatmış olduğu mavi ekrandan uzaklaştım. Deniz Adanın yanına geçerek ekranda bazı fotoğraflar açtı, bir yandanda benim bu şaşkınlığımı katlayacak olan cümleleri hafif bir gülüş ile eşlik etti.

"Tek davetle kalsa iyi. Gelenleri arasından seçtiği bir çifti evlerinde üç hafta boyunca misafir edeceklermiş."

Ada kafasını sallayarak Denizi onayladı.

"Evet ama bu bizim işimizi daha da kolaylaştırır. Sonuçta aralarına sızmak istiyorduk ve şimdi istediğimiz fırsat ayağımıza geldi."

Buraya alıştığımı sanıyordum ama yanılmışım. Sonuçta sevgili oldukları için davet verip evlerinde misafir eden başka hiç kimse görmemiştim, bu güne kadar.

Ada kaldığı yerden devam etmeye başladı.

"Emir böyle görevlerde daha iyi olduğu için ve seninde eğitiminin tam tamamlanmamış olduğu için ikiniz beraber davette görevin tam içinde bulunacaksınız. Biz buradan her şeyi kontrol altına alacağız, davet verilen yerin etrafını inceleyip nerede kim var veya sizin için tehtit içeren kişilerin kimler olduğunu söyleyeceğiz. Yani arkanızda biz duracağız desek daha yeri olur."