OLAYIN İÇİNDE [tamamlandı]

Hesap sorma günün, anlamı kaldı mı?

Hoşgeldiniz❤️
İyi okumalar diliyorum ✨
O zaman başlasın 🎬 🙆🏽

👉🏼 -Derya'nın bakış açısı-

Sena benim en yakın arkadaşımdı, beni arkamdan bıçaklayan... en yakın arkadaşım.
Ona o kadar kızıyordum ki, içimde fırtınalar dönüyordu. Ben ona ne yapmıştım ki, bunları hak edecek? Oysaki tam tersi iyi gününde, kötü gününde hep yanındaydım.

En yakınından mı korkacaksın yoksa?
Peki insanların artık güvenilmez oluşu, neyden kaynaklanıyordu?
Insanlar git gide bencilleşiyordu, bu devirde hayvanlar bile daha sadık ve güvenilirdi.

Sena içeri girip yanıma yaklaşıp, titrek bir halde karşımda dikildi.

"Derya... çok geçmiş olsun, olanları Yavuz anlattı..."

"Gözün aydın Yavuzla konuşuyorsunuz demek."

"Hayır öyle değil. Yavuz konusu kapandı benim için. Sadece... belki yanında olmamı... istersin diye haber etti."

"Hayırdır? Yavuza olan aşkının uğruna bıçaklamamış mıydın beni arkamdan?!
Şimdi de kapandı diyorsun!"

Bu sefer Can dayanamayıp "Sena çık git burdan!" diye çıkıştı.

Önümüzde birden ağlamaya başladı, o kadar kötü gözüküyordu ki. Hıçkırıklara boğulmuş, halsiz bir şekilde titriyordu. Yüzü bembeyaz, gözleri mosmor bir haldeydi. Gece gündüz ağlamış gibi duruyordu. Daha dikkatlı baktığımda baya zayıfladığını fark ettim, yemek yemiyor muydu?

Cana samimi bir bakışımı  atıp anlayışlı olmasını diledim. Derin nefes aldım ve Senaya yanımda olan sandalyeyi gösterip "Gel otur." dedim. Dediğimi yapıp yanıma oturdu ve göz yaşlarını silmeye başladı. Sildiği göz yaşlarından sonra, ardından gelen göz yaşları yanağının kurumasına, şans bile tanımıyordu.

"Ağlama artık, gözlerin şişmiş zaten." diyip yanımda duran suyu ikram ettim. Ben kötü bir insan olamıyordum, bana ne kadar kötülük yapmış olsada iyi bir durumda değildi. Titreyen elleriyle suyu yudumlarken ağlaması tekrardan şiddetleniyordu. Bu ağlamanın arkasında başka bir şey olduğunu düşünmeye başlamıştım.

"Sena? Neden bu kadar ağlıyorsun?"

Nefesini kontrol etmeye çalışarak "Olanlar yüzünden." diye cevap verdi.

"Sadece olanlar yüzünden ağladığına emin misin? Yoksa başka bir şey daha mı oldu?"

Bunu sorduktan sonra tekrar hıçkırıklara boğulunca anladım ki, bu ağlamanın arkasında başka bir şey yatıyordu.

Cana dönüp "Canım sen birazcık odanın önünde beklesen olur mu?" diye sordum.

"Peki prenses öyle istiyorsan." diyip çıktı odadan.

"Şimdi anlat bakalım Sena, bu ağlamanın arkasında neler yatıyor?"

Önce biraz duraksayıp sonra, gözlerini benden kaçırıp, sesiz bir şekilde "Olanlar dedim ya." dedi.

"Kızım bunu ben yer miyim? Ben senin ciğerini biliyorum... yada biliyor sanıyordum en azından. Hadi çabuk dökül."