Nagekeken; 17-07-20
POV Emma
"Louis? Weet jij waar mijn ligt roze schoenen liggen?" Vraag ik terwijl ik door mijn kamer rommel.
"Gister had je ze nog aan" Zucht hij lachend.
"Ja maar ik weet toch echt zeker dat ik ze hier had uit gedaan" Mompel ik.
"Dat zeg je altijd als je niets kwijt ben" Ik rol mijn ogen en hoor hem nog steeds lachen.
"Als je me niet helpt zoeken kunnen we helemaal niet weg" Lach ik."Hier!" Ik spring op waar door ik mijn hoofd tegen een plank stoot en op de grond val.
Ik wrijf over mijn hoofd en voel twee sterken armen me omhoog trekken.
"Louis was de kamer al uit"
Luke..."Oh, eh dankje" Ik krab ongemakkelijk in mijn nek, Luke glimlacht alleen zwak en loopt met zijn schouders naar beneden de kamer weer uit.
"Sorry.. " Fluister ik, ik veeg een verdwaalde traan van mijn wang.--
"Kunnen we nu naar huis?" Een gaap verlaat mijn mond als we het hele grote pretpark uitlopen en Louis schud zijn hoofd.
"Ik ehh wil je wat vragen" Onzeker pakt hij mijn hand vast en kijk hem vragend aan.
Hij houd een taxi aan en geeft een adres door.Na een half uurtje blijven vragen wat hij nou wilde zeggen komen we aan bij een knusse café, als we binnen stappen worden alle lichtjes aan gezet.
Wow..Louis kijkt zenuwachtig om zich heen en kijkt me dan aan.
"Lieve Emma, we hebben veel mee gemaakt..
Ik ken je al sinds je achttiende" En zachtjes word '18' afgespeeld.
Langzaam verschijnt er een grotere glimlach op mijn gezicht en kijk in Louis zijn ogen.
"Zou je met mij willen samen wonen, met Kaj en Lissa natuurlijk" Hij plukt aan zijn shirt terwijl hij me vragend aankijkt."Ja! Ja heel graag!"
JE LEEST
✔My big brother? [Ft. Niall Horan] |Deel 1 En 2|✔
FanfictionEmma is een normaal meisje zoals bijna ieder tiener meisje. Ze is een beetje populair op school en kan goed leren. Haar ouders zijn niet vaak thuis. Ze heeft een tweeling zus, maar ze lijken totaal niet op elkaar... Alsof haar ouders iets verbergen...