✔My big brother? [Ft. Niall Horan] |Deel 1 En 2|✔

《Deel.23》

WAARSCHUWING: Als je niet goed tegen afscheid nemen kan, kan je beter dit hoofd stuk niet lezen.

Nagekeken; 15-07-20

POV Niall

Het onderzoek van Emma is geweest, en ik ben gebroken. Alweer...
Ze word voor een 'kleine' maand zoals die rot dokters dat noemen in coma gelegd.
Louis is super mager, hij drinkt nog wel genoeg, maar eten is nu een soort vijand voor hem geworden.
Ik krijg sinds vandaag dat we de uitslag hebben gekregen ook geen hap door mijn keel.

Emma zal boos worden als ze hoort dat ik niet eet, de afgelopen 2 dagen hebben we veel samen gedaan, Louis is gelukkig wel meegegaan.
Ze werd alleen wel snel moe dus moesten we alweer snel naar het ziekenhuis.

"Niall! kom je eten?" Hoor ik Zayn roepen.
"Nee heb niet zo'n trek"
"Verdomme Niall! kom nou eten!" Ik schrik nu van Harry zijn uitbarsting.
Ik spring op en loop snel naar beneden en zo te zien zit Louis ook met volle tegenzin aan tafel.

"Louis eet nou wat wortels" Harry zucht wanneer Louis weer niet eet en ik prik ook maar wat in mijn eten.
"Mag ik naar boven?" Vraagt Louis, ik kijk van mijn bord naar de 3 jongens.
"We gaan zo naar Emma" Antwoord Harry streng en wijst naar Louis zijn boord, dan naar mijn bord en kijkt mij ook streng aan.
Ik neem zuchtend een hap mijn aardappel en kijk een beetje voor me uit.

Hoe zou Emma zich nu voelen?, als Emma ligt te slapen word ze in haar coma gelegd en dat weet ze.
Ik weet dat ze eigenwijs is en niet gaat slapen maar ze zal een keer inslaap vallen.
Ik mis haar aanwezigheid wel, normaal springt ze als een hyper aapje in het rond en zeurt ze aan Louis' zijn hoofd of ze een ijsje mag.
En eerlijk, zodra Emma haar puppy gezichtje op zet kan Louis geen nee zeggen.
Maar ze krijgt alleen het ijsje als ze hem een kus geeft, wel heel schattig.

"Selisa komt straks ook naar het ziekenhuis, Emma wil haar nog spreken" Mijn gezicht klaart wat op als ik de naam van mijn vriendin hoor.
"Oke"

_^_

POV Emma

"Niall?" Vraag ik moe en hij kijkt mijn kant op.
"Ik ben moe"
"Ga maar slapen voor je het weet ben je weer wakker, oke?" Hij heeft tranen in zijn ogen als hij zijn zin met moeite heeft uitgesproken.
"Eerst wil ik Selisa en Summer spreken" Zeg ik zacht.
Niall knikt en gaat de gang op om volgens mij Selisa en Summer te halen

Na een aantal secondes komen Selisa en Summer binnen.
"Emma meisje toch, je ziet er zo moe uit" Snikt Summer en tranen wellen op in haar ogen.
"Selisa? Wil je me een ding beloven in de maand dat ik in coma lig?" Vraag ik en ze knikt gouw en helpt haar zusje om op de stoel naast me te zitten.
"Laat Niall en Louis eten"

"Zal ik doen, hij ziet er al magertjes uit en Louis al helemaal" Mijn ogen vallen bijna dicht van de vermoeidheid.
De rest van de jongens komen binnen, Niall en Louis storten in mijn armen en ik sla vermoeid mijn armen om de twee huilende jongens heen.

"Ik ben binnenkort weer wakker, beloofd" Niall en Louis gaan normaal op mijn bed zitten, ik zie Louis knikken.
"Zayn, Liam en Harry, pas ook goed op jullie zelf. Ik ben er heel snel weer"
Ik zie ze nog knikken en Niall en Louis plaatsen een kusje op mijn voorhoofd en ik zie net nog de dokters binnen lopen....

POV Louis

"We komen haar in coma leggen." Spreekt dokter Peters ons aan.
"Nee! dat mag niet, dat kun je niet maken, kunt u niet iets anders verzinnen" Luide snikken verlaten mijn mond, ik stort neer op de grond.

"Helaas niet meneer Tomlinson"
Liam helpt me opstaan en we worden de kamer uitgestuurd.

"Shhht kom we gaan naar huis, jij gaat slappen net zoals Niall" Sust Liam en ik plof neer op de grond.
"Ik ga nergens heen" Zeg ik eigenwijs, wetend dat ik dit niet ga winnen en weer een blauwe plek op mijn arm krijg.

"Genoeg!" Harry gooit me in een beweging over zijn schouder, ik begin wild op zijn rug te rammen.
"Laat me los Styles" Sis ik.
"Nee Louis jij gaat doen wat Liam zei, slapen en uitrusten" Sist hij even hard terug waar ik even schrik en laat me slapjes over zijn schouder hangen.
"Ik ga dit niet echt winnen he, om hier te blijven" Piep ik teleurgesteld.
Voor me schud Zayn zijn hoofd terwijl Harry stug door blijft lopen.

Deze eikels moeten me gewoon laten gaan.....