Siyah Güneş | SasuNaru | Bitti

Ek Bölüm 1 | Sandalye

Okursanız sizi keserim, çünkü içiniz cız edebilir cjdknckdjc

***

Sasuke

...

En son ceketimi de giydikten sonra odasında giyinmesi için yalnız bıraktığım sarışınımı merak ettiğimden odasına doğru gidip kontrol etmek için kapıyı yavaşça araladım. Kendisi giyinmek istemişti yardım almadan, bugünlerde kendisi eskisine nispeten çok daha mutlu ve yaşadığı onca şeye rağmen -özellikle son durumu- onu oldukça yıpratmış fakat bu sefer tek başına değil benim de büyük bir yardımım ve birbirimize bahşettiğimiz sevgi ile nispeten daha toparlanmıştı.

Kapıyı araladığımda neredeyse hazır olmuş ama sadece pantolonu ile cebelleşen bir sarışın vardı yatakta, sandalyesi ise hemen yatağının yanında onu öylece bekliyordu. "Hazır mısın Naruto?" Yüzüme ve sesime yansıtmasam da içim yine cız etmişti o bu durumda iken fazlasıyla yardımcı olamadığım için. İçeriye doğru bir adım atıp çalışma masasının sandalyesine usulca oturup onun hazırlanışını izlemeye başladım, bu da onun için bir çeşit hareketti.

Bir bacağını geçirmiş ve diğer hareketsiz bacağını iki eliyle desteklerken ve aynı zamanda pantolonunu da yanlışlıkla çıkartmamaya da dikkat ediyordu. "Ih!..." Yüzüne yapışmış olan buruşukluk onun zorlandığına ve bacağını milim de olsa hareket ettirmeye çalıştığının ifadesiydi. "Neredeyse..." Bir süre serbest bırakıp derince bir soluklandıktan sonra aynı işleme geri döndü. "Geliyorum bir saniye." Son bir gayretle bacağını elleriyle ile destek alarak hareket ettirmeye çalışırken gözlerini tamamen kısar.

Yaklaşık 5 dakikadır onun bu zorlu sınavını izliyordum ve her soluk alışverişinde benim ruhumdan bir zerre kopuyor ve hayata bir lanet savuşturup öylece bırakıveriyordum fakat onun bitmek tükenmez bilmeyen azmi ve gayreti içimin tekrardan çiçeklenmesine sebepti. Ama artık el atmanın vakti geldiğini düşünerek yavaşça yerimden kalkıp oldukça kısa bir süre ile Naruto tarafına hamlede bulunup zorlukla yarıladığı pantolonunu 2 saniyede çekiverdim. "Doktora geç kalmayalım." Sandalyesini ona yanaştırırken yüzünde beliren tatlı şişkinliği ve masum öfkeyi hiçe sayıp kucakladığım gibi tekerlekli sandalyesine yerleştirdim.

...

Soğuk ama yine de bir o kadar kalabalık sokaklarda, umutsuzca diyeceğim yanlış bir tabir olacak, umutlu ve biraz da mutlu ama yine de bilinmeyen bir kırgınlık ve kederle önde sandalyede Naruto, arkasında sandalyeyi süren ben çevremizdeki insanların garip ve acıyan bakışlarını hiçe sayarak ilerliyorduk. Kısaca ve kendisine fark ettirmemeye çalışarak elindeki kitabı okuyan ve notlar çıkarmaya çalışan Naruto'ya odaklandım; derslerin önemli bir miktarını o dönemlerde kaçırmış bu yüzden eskisinden çok daha fazla çabalıyor ve emeğinin karşılığını alıyordu fakat şuan modu düşmüştü, muhtemelen dışarı çıktığımızdan. "Sasuke..." Yüzünü hafifçe bana dönerken ben de sola, yüzüne doğru hafif bir hamle ile mavi iri gözlerini görüş alanıma aldım. Sesindeki bana gönderilen ve tınısında gizli mesaj ve gözlerine yansıyan rahatsızlık hissettiğini anlatan duygu daha fazla dışarıda kalmak istemedi ile ilgili.

"..." Verdiğim sessizlik ama başımla onayladığım cevapla Naruto önüne, daha doğrusu kucağına ve boşta duran bacaklarına odaklanırken ben de adımlarımı hızlandırıp aklıma gelen fikir ile az ilerideki arabama doğru yöneldim, en azından bugünkü neşesini bir nebze olsun yerine getirirdi.

...

Elindeki sıcak çikolatalardan birini Naruto'nun önüne bırakırken sakinlikle geri çekilip boş tepsiyi ortadaki sehpaya gelişi güzel bırakır, gözleri kısa bir süre de olsa Naruto'nun bacaklarını taciz ederken yaptığı şeyin yanlışlığını farkına varıp söze girer. "Güzel mi Naruto-kun?" Yanaklarını kapatan Çivit renkli bir saç tutamını düzeltmek için kulağının arkasına atarken hafif neşeli bir tını ile Naruto'ya sorar.

Naruto önündeki fincanı eline alıp soğuması için hafifçe üfleyip bir yudum alır. "Teşekkürler Hinata." Sıcak ve içten ama oldukça buruk bir gülümseme ile karşılık verir en iyi arkadaşına, ardından fincanı ve içindekileri dalgınca incelemeye başlar.

Naruto'nun bugünkü olağandışı durumuna oldukça üzülüyorduk Hinata ile ben, onu neşelendirmek istiyorduk ama bu da pek yeterli gelmemişti. Aslında yeni okulumuzdaki arkadaşları cidden çok iyi insanlardı ve eski okuldan birkaç kişi daha sırf Naruto'nun iyiliğini düşündükleri için yanımıza nakil olmuşlardı, onlara cidden minnettardım, ayrıca Sakura'nın değişen davranışları ve düşünceleri kendini affettirmek için elinden geleni yapmaya çalıştığının bir göstergesi.

Düşüncelerim tekrar Naruto'ya döndüğünde havadaki sessiz ve kederli atmosferi bozmak gerektiğini hissettim, çünkü Hinata bile şuan kendi içinde yaşayan ve depresif düşüncelere dalmış Naruto'ya bir şey yapamıyordu. Yerimde yavaşça kıpırdanıp kendimi Naruto'nun yanına doğru yanaştırdım ve elindeki boş fincanı ortada duran küçük sehpaya yerleştirip sarışınımı kollarımın arasına aldım ve bütün sıcaklığımla sarıldım ona.

Ve önceden verdiğim kararımı tekrardan onayladım: Güneş'imi koruyacağım ve her ne olursa olsun elimden geleni yapacağım, buna ant içerim. "Hadi Neji, Sakura ve diğerlerini çağıralım."

...

***

667 Kelime ayrıca 5K okunma oldu yaşasın cjdjcmzjc ❤