Hoofdstuk 1

2.2K 41 11
                                    

Waarom bestaan er ookal weer ochtenden? Wacht ik weet het al, anders hadden de mensen met een ochtendhumeur een groot probleem gehad. Oke dat was echt wel het domste antwoord op die vraag ooit. Ik open zachtjes men ogen en zie Samuel naast me liggen "goodmorning princess" zegt hij. Ik kreun en leg men kussen over men hoofd. "Goedemorgen schat, goed geslapen? Ja hoor fantastisch en jij? Als een roosje alleen men ochtend humeur speelt weer parten" zegt hij droog "hou je kop" antwoord ik chagrijnig en druk het kussen nog harder tegen me aan waardoor hij begint te lachen. Ik haal het kussen van men hoofd en kijk hem aan "waarom ben jij om dit uur al omgekleed?" Vraag ik verbaast "ik heb je gister toch verteld dat ik met cass naar de studio moet" en dan gaat de bel "daar zal je hem al hebben tot straks babe" "dus je laat me gewoon achter in jou appartement?" "Mijn appartement is ook jou appartement een beetje dat weet je, maar nu moet ik echt gaan" hij geeft me nog een kus en vertrekt dan.

Hij heeft wel gelijk ik zit meer bij hem dan dat ik thuis ben. Een deel van men spullen liggen hier zelfs al. Hij had een appartementje gekocht omdat hij op eigen benen wilden staan. Financieel voor hem natuurljk geen probleem met heel dat b-brave gedoe. Sinds die gebeurtenis met Sven twee jaar geleden ben ik eigelijk ook naar geen enkel concert meer geweest van hem. Ik heb er een soort van affectie voor gekregen denk ik. Oke dat was weer genoeg Sven voor twee jaar of langer het liefst van al vergeet ik hem compleet maar geloof me dat is makkelijker gezegd als gedaan. Het is en blijft mijn eerste grote 'liefde', dat dacht ik toen toch tenminste. En hij was mijn eerste keer, ookal was ik er toen nog niet klaar voor dat blijft toch rondspoken in je hoofd. Ik heb van toen wel altijd gezegd fysiek ben ik misschien niet meer maagd maar mentaal nog wel. Klinkt misschien dom, maar zo kon ik het toch een beetje verwerken. En nu ben ik geen van beide meer, maar daar heb ik nu dan weer minder spijt van als je begrijpt wat ik bedoel. Men telefoon trilt, nuja ik hoor toch zo iets. Waar ligt dat idiote ding toch, hij ligt niet op het nachtkastje en ook niet naast me in bed. Wacht misschien nog in men broekzak, maar waar ligt die dan? Ik kijk rond in de kamer en zie in een hoek iets liggen dat verdacht veel op een broek lijkt. Wat doet die daar nu weer? Oh wacht laat maar ik weet het al. Ik loop ernaartoe en neem men telefoon uit men zak. Zie je wel 3 berichtjes, ik ga weer in bed liggen en open het eerste berichtje want die is van mama: 'als je bij sam blijft laat dan even iets weten' whoeps een beetje laat gezien. Ik beantwoord het snel en bekijk dan die van sam 'laat men appartement heel alsjeblieft! Btw mis je nu al <3 x' de slijmbal haha 'spijtig dacht net een feestje te geven! Mis jou ook hoor slijmbal <3 x' antwoord ik hem en kijk dan naar het laatste berichtje. 'Zin om te lunchen?' hij is van Arienne 'tuurlijk hoelaat?' 'Ik kom je binnen een uurtje ophalen, je bent bij sam toch?' 'Ja dat ben ik ;) tot binnen een uurtje' stuur ik nog en leg men telefoon weg. Ik stap uit bed en ga naar de badkamer om me te douchen.

Als ik klaar ben met douchen, kijk ik in de kast om te zien of ik hier nog iets leuk heb liggen. Oow dus hier ligt dat nieuwe bloesje, dan doe ik die wel aan samen met een zwart jeansbroek. Als ik me heb omgekleed kam ik men haar. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik stijl haar van mezelf heb en het dus niet moet kapot maken met een stijltang, nee ik maak het liever kapot met een krultang. Ik doe snel nog wat mascara op en loop dan naar de keuken. Ik pak een appel en ga aan tafel zitten. Ik neem het tijdschrift dat er ligt en begin wat te bladeren. "Wat een onzin is dit nu weer?" Zeg ik zacht en dan gaat de bel. Ik stop het tijdschrift in men tas en loop naar de telefoon toe. "Hey Arienne kom maar even naar boven de deur staat open" zeg ik en duw op het knopje voor de deur beneden te openen. Ik zet de deur van het appartement op een kier en pak men hakken. Ik loop naar de bank toe en trek ze aan. "Ready?" Vraagt Arienne als ze binnenkomt, ik knik en geef der een knuffel. Ik loop naar de tafel voor mijn tas en men vestje dat op de stoel hangt en loop dan samen met haar als ik de deur heb gesloten, naar der auto.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Kan ik je helpen? (Het vervolg)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu