Kan ik je helpen? (Het vervolg)

Hoofdstuk 32

Kaj:

Eindelijk zijn we weer terug in Nederland. Als iedereen zijn koffer heeft lopen we verder en zien we Luna en Bieke staan Cassius en Jai lopen meteen naar hun toe en staan speeksel uit te wisselen. Heel leuk voor hun maar niet om naar te kijken. Ik neem snel afscheid van iedereen en loop naar mijn auto. Ik gooi mijn koffer op de achterbank en stap dan in. Van zodra ik,de motor heb gestart rijd ik weg en rij ik richting het ziekenhuis. De zenuwen gieren door mijn lijf, ik weet niets van de toestand van Arienne dus vraag me echt af hoe het met haar gaat.

Na ongeveer een half uur rijden kom ik aan en parkeer ik men auto op de parking. Ik doe hem op slot en loop naar binnen. Na een lang gezeur aan het onthaal van dat ik niet binnen mag en dat ik het kamernummer niet mag weten is het me dan toch gelukt. Mijn puppyogen doen nog steeds goed zijn werking. Ik loop naar de lift toe en duw op het knopje voor de juiste verdieping. Oke nu ben ik al op de juiste verdieping nu nog de kamer vinden. Na twee gangen te hebben doorlopen heb ik het kamernummer eindelijk gevonden. Ik klop zachtjes op de deur en loop naar binnen. Arienne ligt slapend op haar bed. Ik loop naar haar toe en druk een kus op der voorhoofd waardoor ze wakker word. "Hey schat" zeg ik zacht en pak haar hand vast. "Kaj?" Vraagt ze verward en ze kijkt mij ook zo aan. Ik ga naast haar op het bed zitten en nu pas valt me de grote pleister op haar voorhoofd op. "Wat is er eigelijk gebeurt?" Vraag ik en terwijl wrijf ik met mijn duim over de rug van haar hand. "Het enige wat ik nog weet is dat ik werd aangereden en het andere moment lag ik hier" zegt ze en ik knik. "En..." Vraag ik twijfelend en kijk naar haar buik, "en met ons kindje?" Vraag ik dan met een trilling in men stem...

Jai:

Ik zit in de auto met Bieke naast mij. Gelukkig moet ik niet rijden en is mijn vader me komen halen want ik ben echt kapot moe. Juist omdat ik zo moe ben leg ik mijn hoofd op haar benen en sluit ik mijn ogen voor even. Ik word weer wakker door een kus op men wang. "Jai wordt wakker we zijn er" hoor ik Bieke zeggen en ga weer rechtop zitten. Ik wrijf in men ogen en rek me uit. "Lekker geslapen?" Vraagt Bieke met een lieve glimlach en kijkt me aan. "Altijd als ik bij jou ben" zeg ik en druk een kus op der wang. "Ben je nu nog niet origineler geworden dan dat Jai?" Vraagt mijn pa spottend en stapt lachend de auto uit. Ik merk dat Bieke haar lach moet inhouden om de opmerking van men pa en stapt ook uit. Mijn koffer wordt al naar binnen gedragen, wat een service ook, dus loop ik ook maar naar binnen. Men moeder staat me al op te wachten en van zodra ze me ziet neemt ze me in haar armen en drukt ze me helemaal plat. En ik ben maar iets minder dan twee weken weggeweest. Wat gaat ze doen als ik op mezelf ga wonen? Na een tijdje laat ze me weer los en loop ik naar de bank om me erin te laten ploffen. Nog geen minuut later komt Bieke al naast me zitten en legt ze haar benen op de mijne. Ze komt dicht tegen me aan liggen en ik sla men armen om der heen. "Ik heb nog is proberen te praten met men pa. Hij wilt je nog een kans geven" zegt Bieke dan en ik voel een glimlach op men gezicht verschijnen "ik zal er alles aan doen om hem van gedachte te doen veranderen" zeg ik en Bieke gaat rechter zitten zodat ze me kan aankijken "weet dat ik sowieso van je hou wat men pa ook zegt" fluistert ze en drukt haar lippen op de mijne. "Weet ik wel en ik hou ook van jou" zeg ik zacht terug als ze haar lippen van de mijne haalt, waardoor ze begint te glimlachen. Bieke komt weer tegen me aan liggen en ik sla men armen weer om der heen. Ik neem de lekkere geur die om der hangt in me op, het klinkt gay al zeg ik het van mezelf maar ik heb die geur echt gemist toen ik in Amerika was. "Waar denk je aan?" Vraagt Bieke en neemt mijn hand beet. "Dat ik je gemist heb" antwoord ik haar en druk een kus op der hoofd. Ze laat men hand los en slaat haar armen onhandig om me heen, wat dan weer een zeer onhandige knuffel veroorzaakt. "Ik heb jou ook gemist" zegt ze en hoe we nu zitten blijven we ook nog een tijdje zitten tot men moeder ons roept om te komen eten. Bieke kruipt van me af en trekt me recht. Hand in hand lopen we richting de tafel, eenmaal we zitten beginnen we met eten. Moeders keuken, man wat hou ik daarvan er is gewoon niets beter. Na het eten helpen we mijn moeder nog even met afruimen en gaan dan naar boven richting mijn kamer. We besluiten een film te kijken maar veel pik ik er niet van op want ik val al snel als een blok inslaap.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~