Kan ik je helpen? (Het vervolg)

Hoofdstuk 36

-ongeveer anderhalf jaar later-

Samuel:

Moeizaam open ik men ogen en kijk om me heen. Ik merk dat ik in een vreemde ruimte lig met een vreemd persoon naast me, nu ja vreemd, kaj ligt naast me. Maar als je je vriendin naast je verwacht is kaj dus wel degelijk een vreemd persoon. Men hoofd staat op barsten, niet abnormaal aangezien er gister nogal wat alcohol gevloeid is. Het enige spijtige is dat ik me er nogal weinig van herinner van wat er gister allemaal gebeurt is, het enige wat ik me nog helder herinner is dat ik een vrijgezellenfeestje had. Ik voel me precies beland in die hangover film. Alleen hoop ik niet dat wij het ook zo bondt hebben gemaakt. Ik blijf wat staren naar het plafond van de hotelkamer tot ik een arm over me heen voel. Ik kijk naast me en zie Kaj tegen me geplakt. "Gast, ik ben Arienne niet hoor" zeg ik lachend en duw hem van me af waardoor hij wakker schrikt. "Waarom maak je me wakker?" Vraagt hij, dat is toch hetgeen wat ik er uit versta want het is niet bepaald duidelijk vanwege die ochtendstem. "Misschien omdat ik er niet zo van hou om geknuffeld te worden in bed door een man" zeg ik lachend. "Men hoofd, wat is er allemaal gebeurd?" Vraagt Kaj dan en grijpt naar zen hoofd. "Ik zou het je graag vertellen maar ik weet zelf van niks" zeg ik en sta op om me te gaan douchen. Ik hoor een luide kreun achter me en als ik heb om gedraaid zie ik Kaj begraven in zijn kussen. "Iemand heeft precies een klein beetje te veel op" "Sam hou je kop en ga je douchen" hoor ik Kaj mompelen, ik doe wat hij zegt en loop richting de badkamer.

Na een deugddoende douche die precies mijn kater een beetje heeft weggespoeld loop ik omgekleed en wel terug naar Kaj toe. Zijn positie van toen ik naar de badkamer vertrok is nog niets veranderd dus ik besluit maar naast hem te gaan liggen en mijn telefoon erbij te nemen. Lang blijven liggen lukt wel niet want er word na vijf minuten al op de deur geklopt en vanwege Kaj die zijn kater nog aan het proberen weg slapen is, ben ik degene die de deur moet openen. Met moeite sta ik recht en loop in naar de deur, ik draai het slot om en open hem. Voor me staat een dode Cassius met daarachter een veel te blije Dioni en Jai, en meteen begrijp ik het vermoeiende gezicht van Cassius. Ik laat ze naar binnen en hoor iets later een harde kreun van Kaj, niet verwonderlijk als er twee personen op je liggen.

Na nog een lange ochtend gaan we weer ieder naar huis.

Kaj:

Gelukkig ben ik bijna thuis, niet dat ik geen plezier heb gemaakt ofso maar eerder omdat ik echt super moe ben. Ik kom eindelijk aan bij het appartementencomplex en parkeer mijn auto in de ondergrondse parking. Met men rugzak in men hand neem ik de lift naar de juiste etage en open daarna de deur van het appartement. Als ik de deur weer achter me gesloten heb loop ik verder en zie ik Arienne op de bank zitten met Liam op haar schoot naar een of ander kinderprogramma zitten te kijken. Ik ga achter hun staan en til Liam op. Meteen door zijn schattige glimlach, word ik weer super trots dat ik zo een prachtige zoon heb en begin ik ook te lachen. Ookal was hij onverwacht, ik zou me geen leven zonder hem meer kunnen voorstellen. "En heb je je een beetje gedragen?" Vraagt Arienne die naast me is komen staan en geeft me een kus. "Ik herinner me er niet veel meer van dus kan het je moeilijk vertellen" "zolang je maar naast niemand bent wakker geworden is het goed" zegt Arienne dan en neemt Liam van me over. "Dan moet ik je teleurstellen" probeer ik zo serieus mogelijk te zeggen en meteen draait Arienne haar om en kijkt me waarschuwend aan. "Hey je moet boos zijn op Sam niet op mij, hij lag naast me" zeg ik en meteen veranderd het gezicht van Arienne in een glimlach. Ze gaat weer op de bank zitten en zet Liam weer op haar schoot, ik ga naast der zitten en sla een arm om der heen. Raar genoeg kan het me nu zelfs niet schelen dat ik aan het kijken ben naar een babyprogramma, het enige wat ik nu maar kan denken is dat ik gewoon een van de gelukkigste personen ter wereld ben op dit moment, en dat gewoon door dit moment.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~