Kan ik je helpen? (Het vervolg)

Hoofdstuk 6

Charlotte:

Ik ben dan misschien al een tijdje wakker maar het gevoel dat ik nu heb wil ik nog even koesteren. Het gevoel van Samuel zijn armen om me heen, het gevoel van veiligheid dat alleen hij me kan geven. En dat te bedenken dat als mijn papa niet op het idee gekomen was om een wereldreis te maken en ik niet naar Nederland moest verhuizen, ik hem nooit leren kennen had. Dan had ik ook nooit zulke geweldige mensen ontmoet als nu. En had ik nooit zo een goede band gehad bij mijn broer en zus want doordat zij in Nederland woonden zag ik ze amper net zoals mama. Ik zie men vader misschien nu bijna niet meer maar ik heb er wel veel voor in de plaats gekregen, met op nummer een het beste vriendje dat een meisje zich maar kan voorstellen. En dan heb ik het niet alleen over zijn karakter maar dan heb ik het ook over dat perfect afgetrainde lichaam van hem, wauw dat klonk best oppervlakkig.

Ik word wakker gemaakt uit mijn gedachten door Samuel die wakker word. Hij rekt zich uit en kijkt me aan met een glimlach. "Good morning my love" "goedemiddag zul je bedoelen" zeg ik al lachend, hij kijkt me verward aan en neemt dan zijn telefoon om te kijken hoe laat het is "blijkbaar heeft iemand me nodig" zegt hij dan en laat zijn telefoon zien. Hij heeft 4 gemiste oproepen van zijn beide ouders. "Wel bel jij ze even op om te kijken wat er is dan ga ik even naar de wc" zeg ik en hij knikt. Ik grijp snel de t-shirt van Samuel die op de grond ligt en trek hem aan en loop daarna naar de badkamer.

Als ik terugkom zie ik Samuel levenloos voor zich uitstaren. Hij lijkt geschokt van iets. Zou er wat met zijn ouders zijn? Vele vragen spoken er nu door mijn hoofd. Ik ga tegenover hem zitten en kijk hem niet begrijpend aan.

Arienne:

Ik en Ellemyn zijn al heel de middag aan het shoppen en omdat we best wel moe zijn geworden hebben we besloten ergens iets te gaan drinken. Misschien weet zij wel wat ik moet doen met dat hele zwangerschaps ding. We gaan ergens zitten en bestellen wat te drinken. "Oke en nu ga je me vertellen waar je aan denkt want je bent al de hele dag afwezig" zegt ze dan "valt het dan zo hard op?" "Eeuh ja nogal, je reageert op geen enkele vraag dat ik stel normaal of toch wat voor jou normaal is, dus vertel het maar!" Zegt ze en ik zucht "wel het zit zo ik denk dat ik misschien zwanger ben" "van kaj?" "Nee van Sinterklaas, tuurlijk van Kaj van wie anders" zeg ik droog "maar dat is toch super niet dan?" Zegt Ellemyn dan opgewekt "dat is het em juist ik weet niet of ik super blij moet zijn of niet, wat nou als Kaj dit helemaal niet wilt en me laat zitten" "ben je al zo een test gaan halen om te zien of je zwanger bent?" Vraagt ze dan en ik schud men hoofd. "Wel als we onze drankjes ophebben gaan we zo een test kopen en gaan we naar jou huis om hem te doen zo simpel als dat. En dan weet je het meteen." Zegt ze dan en ik knik.

"Hej Arienne!" hoor ik iemand roepen, ik draai me om en zie Dioni staan. "Hej Dioni!" roep ik terug en wenk hem zodat hij naar hier komt. "Zo en wie mag deze dame zijn?" Zegt hij en richt zich op Ellemyn. "Ellemyn" zegt ze met een zenuwachtige stem. Owja even vergeten dat mevrouw een braviour is en dus helemaal wild word vanbinnen op het moment. En dan vooral omdat Dioni haar favo is. "Wel aangenaam kennis maken Ellemyn" zegt hij en geeft haar een knipoog waarvan ze moet blozen. Waar is die jongen mee bezig, oke het is maar een knipoog maar dan nog hij is nog altijd met Louise dat denk ik dan toch. "Ik denk dat we er maar is vandoor moeten gaan, toch Elle?" Ze ontwaakt uit haar trans uit de Dioni wereld en knikt. We nemen afscheid van hem en vertrekken.

- bij Arienne's huis aangekomen-

"Dus hoe werkt zo een ding?" Zeg ik terwijl ik de test uit het doosje haal. "Wat dacht je van de gebruiksaanwijzing lezen" zegt Ellemyn dan ik knik en begin hem te lezen. Na dat ik dat gedaan heb doe ik de test. "En nu maar afwachten" zegt Ellemyn als ik terug kom en ik knik.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~