Kan ik je helpen? (Het vervolg)

Hoofdstuk 18

Charlotte:

Waar moet ik nu naartoe? Ik vertik het om terug naar Samuel te gaan. Dat hij zijn barbiepop maar aflebbert. Barbiepop is wel het minste dat je kan zeggen, maar dan wel een met een grote fabrieksfout. Ze had van dat pornoblond haar maar dan met een super grote uitgroei. Om dan nog maar te zwijgen over haar make-up, zovan ik wil het wel maar ik kan het absoluut niet. Veel te veel en super lelijk. Als Samuel daar op valt dan heb ik me toch heel hard vergist in hem. Nog steeds weet ik niet waar ik naartoe zou gaan. Naar Dioni en Louise ga ik nu niet want waarschijnlijk zijn ze het nog aan het 'goedmaken'. Misschien kan ik wel naar Lukas gaan, ja dat ga ik doen.

Ik neem de juiste afslag en rijd naar zijn studio. Ik besef nu pas dat ik eigelijk niet huil om deze situatie precies of er is niets gebeurt. Ik kom aan en duw op het juiste knopje zodat hij me kan binnenlaten. " Yow lotje, wacht ik laat je binnen" hoor ik hem zeggen en dan hoor ik een zoemgeluid van de deur zodat ik binnenkan. Ik loop de trappen op, lekker sportief van me ook of het kan ook liggen aan het bordje aan de lift dat zegt dat hij defect is. Ik hou het op het sportief zijn geeft me een minder lui gevoel.

Ik kom boven aan, wie haalt het in zijn hoofd om op de bovenste verdieping te gaan wonen het zijn misschien maar 4 verdiepingen maar dan nog. Ik klop op de deur en een of andere random chick doet de deur open met daarachter Lukas. "Dankje voor vannacht" zegt ze en geeft Lukas een kus waarna ze vertrekt. "Nieuwe chick?" Vraag ik aan Lukas met een grijns en ga naar binnen "voor een nacht toch" zegt hij en laat zich op de bank vallen "en waaraan heb ik de eer dat mijn klein zusje me komt bezoeken?" Vraagt hij en klopt naast hem op de bank. "Gewoon, ik wou mijn favo broertje nog een keertje zien" zeg ik "ja en nu de waarheid, je komt hier nooit zonder reden" zegt hij dan en gaat wat rechter zitten. Ik zucht diep en opeens rollen er tranen over mijn wangen. Lukas trekt me in een knuffel en probeert me te troosten. "Is het Sam?" Ik kijk hem verbaast aan, hoezo weet hij dat nu weer "het is dus Sam, wat is er gebeurt". Ik haal de tranen van men wangen en zucht diep "wel ik was dus aan het bakken en toen begonnen Samuel en ik met een soort voedsel gevecht tot de bel ging. Omdat de bel ging en ik nog niet alle ingrediënten had, ging ik me snel omkleden zodat ik die snel kon gaan halen. Toen ik terug in de woonkamer kwam stond daar een of ander meisje genaamd Ellie, blijkbaar een van zijn ex vriendinnetjes. Ik trok er me niet veel van aan en ik vertrok dus naar de winkel, maar toen ik in de gang stond besefte ik dat ik men telefoon was vergeten dus ging ik terug en toen zag ik die barbiepop aan de lippen van Samuel geplakt. Ik ben weggelopen en dus naar hier gekomen" zeg ik in een soort van samenvatting "wat deed Samuel toen je binnenkwam?" Vraagt Lukas dan "hij zei meteen dat het niet was wat ik dacht en keek heel geschrokken naar me" "misschien betekende het ook niks wie weet deed die Ellie dat gewoon maar had hij er niets mee te maken" zegt Lukas dan, ik haal men schouders op "trouwens moet jij me niet nog iets zeggen?"vraagt hij dan en neemt men hand vast "please zeg nog niets tegen mama ze weet het nog niet ik vertel het haar zelf wel" "ben je niet nog iets te jong om te trouwen?" Vraagt Lukas dan "hoe bedoel je te jong?" "Komaan lotje je bent nog geen 21 en je bent nu al verloofd, wanneer denk je aan kinderen te beginnen volgend jaar? Je hebt je hele leven nog voor je en je gaat je nu al nestelen bij een jongen die nog niet eens zijn ex de baas kan en dus zit te zoenen in jullie eigen huis" "sorry dat ik niet iedere avond bij iemand anders in bed lig, sorry dat ik wel weet met wie ik überhaupt het bed heb gedeeld. Kijk ik hou van Samuel en ja we zijn misschien nog jong maar we hebben al zoveel meegemaakt waardoor ik iedere keer meer tot het besef ben gekomen dat hij de ware is. Wie heeft trouwens gezegd dat ik meteen al dit jaar ga trouwen dit is gewoon nog een bewijs dat we bij elkaar horen. En dat van die ex kan allemaal een stom misverstand zijn en zo niet dan leer ik hieruit. Maar jij gaat me niet de baas spelen terwijl je zelf niks over liefde weet" ratel ik boos en loop dan weg.

Huilend stap ik men auto in. Heb ik nu serieus ruzie gemaakt met men bloedeigen broer? Misschien had hij ook wel gelijk misschien zijn Samuel en ik nog te jong om te trouwen. Ik ben bijna 21, ik had plannen om heel de wereld te zien toen ik 16 was en nu? Nu zit ik thuis iedere keer te wachten tot Samuel thuiskomt van een optreden waar duizenden meisjes om hem zitten te gillen. Is dit nu echt wat ik wil? Een soort 'huismoeder' zijn die eigelijk niets in haar leven heeft bereikt? Ik voel aan de ring die rond men vinger zit. Misschien was dit wel eens soort teken dat we eigelijk veel te vlug gaan. Zachtjes trek ik de ring van men vinger en leg ik hem in men handpalm. Ik blijf er een tijdje naar staren tot ik hem naast me neerleg. Ik start de auto en rijd weg naar bestemming onbekend...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~