my story with marauders || syriusz black [WOLNO PISANE]

18.

— Czy księżniczka Elizabeth raczy w końcu wyjść z tej łazienki? — Lily.

Nie spodziewałam się tego po niej, ale po naszej ostatniej wymianie zdań na błoniach odzywa się do mnie w taki właśnie sposób. Oczywiście moja duma nie pozwala sobie na takie coś i nie jestem jej dłużna jednak w przeciwieństwie do niej nie odzywam się aż tak złośliwie... staram się to ignorować jednak różnie to bywa. Tym razem postanowiłam tak zrobić.

Skończyłam poranną toaletę, zgarnęłam piżamę i wyszłam z pomieszczenia.

— Nareszcie.

Kiedy rudowłosa weszła do toalety odezwałam się szeptem:

— O co jej znowu chodzi?

Marlena przewróciła oczami i westchnęła. Widziałam, że jest już zmęczona moją sprzeczką z Lily, ale na razie nic nie wskazywało na to by miało się między nami coś naprawić.

— Nie wiem.

— Marlena, mam do ciebie prośbę...

— Hmm?

— Mogłabyś z nią pogadać i dowiedzieć się czemu odzywa się do mnie w taki sposób?

— Liz, mówiłam ci już coś na ten temat... — znowu westchnęła. — Sama z nią pogadaj, może w końcu się pogodzicie...

— Raz jak próbowałam z nią pogadać to mnie totalnie zignorowała — opadłam na swoje łóżko.

— Nie wiem czy mi się to uda — jęknęła.

— No proszę... — przeciągnęłam ostatnią samogłoskę.

— Dobrze, spróbuję — dziewczyna rozłożyła ramiona, abym ją przytuliła co z radością uczyniłam.

— Kocham cię, Mar — powiedziałam z uśmiechem.

— Ja ciebie też — odpowiedziała.

Przed chwilą skończył się trening quidditcha, totalnie zmęczona poszłam do szatni żeby się przebrać. To był chyba mój najgorszy trening. Przez ciągłe kłótnie z Lily nie mogę się na niczym skupić. Chcę to już zakończyć, ale ona nie chce ze mną rozmawiać. Mam nadzieję, że uda się Marlenie porozmawiać z Evans i dowiedzieć się o co jej tak naprawdę chodzi.

— Coś się stało Liz? — zapytał Syriusz kiedy wyszliśmy z szatni.

— Wszytko jest w porządku — burknęłam pod nosem.

— Elizabeth...

— Możesz mi powiedzieć — powiedział przyjaźnie.

Zatrzymałam się na chwilę, a potem odpowiedziałam:

— Ale nie muszę.